‘Afgeschreven’ Amsterdam voltooit zeldzame comeback na schokeffect

Twee keer was het roemruchte Amsterdam dit seizoen door vriend en vijand afgeschreven. Na de 2-8 tegen HGC op 17 maart, de grootste thuisnederlaag in de lange historie van de club met de meeste landstitels (21). En na de kansloze nederlaag op Bloemendaal (4-2) op 28 april. Maar de titelfinalist van 2016 en 2018 knokte zich naar een onmogelijk geachte playoff-plek.

In de pauze van het derde kwart tussen Amsterdam en Pinoké, liep Amsterdam-coach Jan Jorn van ’t Land naar het team en vertelde over Ajax, dat na een 2-0 voorsprong Tottenham Hotspur met 2-3 langszij zag komen in de laatste seconde, een nederlaag die voor collectieve rouw zorgde, in ieder geval in de hoofdstad.

Dat nooit, dacht interim-coach Van ’t Land, die zag dat zijn Amsterdam steeds meer achteruit liep ondanks een comfortabele voorsprong. ‘Ajax liep naar achteren, net als wij in het derde kwart. We moesten weer vooruit. Het was zenuwachtig. Absoluut zenuwachtig’, zei de succesvolle tussenpaus. Voor de buitenwereld mag de 3-2 zege op Pinoké als logisch en voorspelbaar gelden, de Amsterdammers waren dus vooral gespannen zondag, toen ze hun fenomenale inhaalrace konden bekronen met die laatste nodige overwinning.

Ook Mirco Pruyser, de topspits van Oranje, zag dat zijn team in het begin moeite had om die Grote Comeback toch te voltooien. Vijf overwinningen, een gelijkspel (tegen landskampioen Kampong) en een nederlaag tegen Bloemendaal, moest worden bekroond met een verplichte zege op de buren van Pinoké. Nu struikelen over de eindstreep van play-offdeelname zouden ze zichzelf nooit vergeven. ‘Iedereen bij ons was vandaag toch wat stiller en wat meer gefocust. Het werd uiteindelijk ook een beetje chaotisch op het veld, omdat je als team heel dichtbij komt. Dat gebeurde bij Ajax deze week ook. Natuurlijk speelde het mee dat we deze week allemaal gezien hebben dat echt alles mogelijk was. Dat alles kon gebeuren, tot de laatste seconde.’

Pinoké begon ook sterker aan de wedstrijd en zag de Belgische topschutter Alexander Hendrickx vuren op het Amsterdamse goal bij een 0-0 stand. Maar Amsterdam-keeper Philip van Leeuwen redde goed met de handschoen. Daarna verzilverde Mirco Pruyser een strafbal, hard tegen de plank. Aanvoerder Billy Bakker nam het voortouw door met een mooi wippertje een Pinoké-stick te ontlopen en daarna onhoudbaar raak te vuren. 2-0 binnen veertien minuten. Het zorgde voor bevrijding in Amsterdam. Het was Pruyser die ook voor de 3-0 tekende. Internationals Pruyser en Bakker die Amsterdam op sleeptouw nemen, het is zo’n bekend beeld in het Wagener Stadion.

Mirco Pruyser na de 1-0 tegen Pinoke. Foto: Koen Suyk

‘Er was geen cohesie. Het was los zand’

Toen het laatste fluitsignaal klonk, mocht de Belg Hendrickx nog een strafbal nemen op een 3-1 achterstand. De spelers van Amsterdam omhelsden elkaar, er waren high-fives, maar geen wilde taferelen. De zege op Pinoké was een broodnodige en ook verwachte zege, eentje die ervoor zorgde dat Amsterdam zich via de achterdeur alsnog plaatste voor de play-offs. Met hulp uiteraard van Oranje-Rood en Den Bosch, de ploegen die het de afgelopen weken zelf ook lieten liggen, waardoor de dadendrang van de Amsterdammers bekroond kon worden, die met drie wedstrijden te spelen nog een achterstand van vijf punten had op een play-offplek.

Dat er een biertje gedronken werd bij de Amsterdamse hockey & bandyclub, bij de Thé Dansant, was zeker, liet coach Van ’t Land weten. Er moest even gevierd worden dat de miraculeuze comeback bezegeld was, voordat er naar de play-offs werd gekeken.

‘Iedereen had ons al afgeschreven’, zei spits Pruyser met een grote glimlach. Hij was het die na de nederlaag tegen Bloemendaal doodleuk verkondigde dat hij nog honderd procent in de play-offs geloofde. Het bleken geen loze woorden. Ook de 2-0 zege op Oranje-Rood vorige week bleek cruciaal. ‘Sinds de wedstrijd van HGC en het vertrek van Graham Reid zijn we in de spiegel gaan kijken. Het lag niet allemaal aan Graham, maar het was het schokeffect dat we nodig hadden. Soms moet je echt naar jezelf kijken, omdat er zulke dingen gebeuren. Het bleek dat wij te frivool speelden. Dat we zelf iets probeerden, maar het dan ook snel weer lieten lopen. Terwijl nu vanuit een bepaalde basis het Amsterdam-DNA weer naar boven komt.’

Assistent Van ’t Land nam de taken van Reid over, toen de Australiër was ontslagen bij Amsterdam. Wat hij aantrof na de 2-8 nederlaag tegen HGC: ‘Er was geen cohesie. Het was los zand. Er was geen verbinding met elkaar. Dan heb je het zwaar in niet-balbezit. Het team lag even goed in puin. We komen van ver, uit een diep dal. Gelukkig wilden de jongens graag’, vertelde een ontspannen Van ’t Land, die de afgelopen jaren nog HGC coachte. Het team dat zich nu als nummer drie van de competitie kwalificeerde voor de play-offs.

Jan Jorn van ’t Land na de plaatsing voor de play-offs. Foto: Koen Suyk

Nu kreeg Amsterdam al eerder een wake-up call

De oud-international vindt dat Amsterdam geen moeilijke groep heeft. Van ’t Land heeft alleen voor veel duidelijkheid gezorgd in de kleedkamer. ‘Ik heb gezegd wat ik van ieder individu verwacht. Waarbij ik heel kritisch was op de inhoud, maar zuinig op de mens. Ik heb duidelijke verwachtingen geschetst, wat iedereen moet doen. Het was niet altijd lekker, maar wel nodig om het zo te doen.’

Dat er duidelijkheid is binnen het team laten niet alleen de resultaten zien van de afgelopen weken, waarbij alleen de door gele kaarten ontsierde wedstrijd tegen Bloemendaal uit de toon viel. Toen Pinoké in het Wagener Stadion vol op een treffer joeg bij een 2-0 achterstand, trok Amsterdam zich gewoon als collectief geheel terug, tot soms de eigen 23-meterlijn. Als er dan toch een balletje doorheen glipte, was er altijd de Australiër Fergus Kavanagh, de briljante verdediger die voor de zoveelste keer fungeerde als de stofzuiger van Amsterdam. Een bal van de stick plukken van Lukas Sutorius, een moeilijke pass van Jake Smith: Kavanagh staat altijd paraat.

2011 en 2012 zijn de jaartallen van de laatste landstitels van Amsterdam. Daarvoor was ook een keer een befaamde inhaalrace nodig voor de play-offs, maar deze inhaalrace sloeg alles, vond Pruyser. ‘Toen verloren we drie wedstrijden direct na de winterstop en kregen we al eerder een wake-upcall. Nu was het later. Alles is nu onze kant opgevallen.’

Billy Bakker en Morris de Vilder van Pinoké in duel. Foto: Koen Suyk

Woensdagavond ontvangt Amsterdam in de play-offs nu Bloemendaal, in een herhaling van de halve finale van vorig jaar. Toen trokken de Amsterdammers in een waanzinnige driestrijd met twee keer shoot-outs (5-5, 2-2, 0-3) aan het langste eind.

Natuurlijk, de problemen op de lange termijn, de opvolging vanuit de jeugd, de grote afhankelijkheid van een kleine groep internationals, het gebrek aan aantrekkingskracht bij talenten, zijn niet verdwenen bij Amsterdam door het halen van de play-offs. Maar het team dat zich eind maart weer opnieuw moest uitvinden heeft nu wel de kans om op korte termijn weer eremetaal aan de prijzenkast te voegen. Bloemendaal zal waarschijnlijk niet staan te juichen, met het vooruitzicht van het herrezen Amsterdam. De Amsterdammers zelf kunnen na hun kunststukje niet wachten. Pruyser: ‘De landstitel is nog ver weg. Maar de kaarten worden opnieuw geschud. Niemand is zeker in de play-offs. Ik heb er heel veel zin in.’

Van ’t Land, met een glimlach: ‘Alles is weer open. We beginnen opnieuw.’ Bloemendaal is gewaarschuwd.

Jan Willem Buissant met de bloemen, omdat hij na dit seizoen afscheid neemt van het tophockey. Foto: Koen Suyk

Bekijk ook

https://youtu.be/p2qgISluKOc