Scheidsrechter Ben Göntgen was zondag ongewild een van de hoofdrolspelers tijdens de EK-finale tussen de mannen van Nederland en Engeland. Hij blikt terug op het bizarre voorval met de VAR , vier minuten voor tijd. Het contact tussen hem en de videoscheidsrechter nam vele minuten in beslag. ‘Het ging niet goed, maar ook niet fout.’
Hij floot een goed toernooi. Ontving de ‘golden whistle’, na zijn honderdste optreden als scheidsrechter. Genoot van zijn allereerste toernooi in zijn vaderland. Een toernooi dat de Duitser volgens de artsen niet eens zou halen, na de bal die hij in zijn gezicht kreeg in India. Toch is het voor hem ook een toernooi met een bijsmaak. Want er was die opvallende, ellenlange conversatie met video-scheids Alison Keogh.
First things first, begint Göntgen, een paar dagen na het toernooi. Hij wil zeggen dat hij één ding het allerbelangrijkste vindt: ‘Uiteindelijk hebben we de juiste beslissing genomen. Het duurde alleen te lang.’
‘Mijn fout dat ik wegdraaide van de situatie’
Göntgen loopt de situatie van zo’n 4,5 minuut voor tijd nog eens na. ‘Ik floot voor een goal voor Engeland’, begint hij. Vervolgens liep hij van de cirkel weg richting de middenlijn. ‘Ik keerde mijn rug naar de spelers. Ik zag pas laat dat Nederland een video aan wilde vragen. Daarom vond ik eerst dat ze het te laat aanvroegen. Dat moet meteen gebeuren. Het was mijn fout dat ik me wegdraaide van de situatie.’
Foto: Willem Vernes
‘You have to do it immediately’, zei hij tegen de spelers, dat te zien en te horen is op de beelden. Uiteindelijk vroeg hij toch – na flink aandringen van Oranje – de Ierse videoscheidsrechter Keogh om advies. Was de aanvraag op tijd? ‘Zij vertelde me dat het dertien tellen duurde tot de VAR aangevraagd werd. Dat vond ik oké.’ Göntgen legt uit dat er geen maximale tijdspanne aan de aanvraag van de videoscheidsrechter. ‘Het moet zo snel mogelijk gebeuren. Dat is inderdaad gebaseerd op gevoel.’
Vanaf toen ontstond de onduidelijkheid. De regie luisterde mee naar de conversatie tussen de twee scheidsrechters, maar verzamelde de beelden van de aanvraag van Oranje, niet van het eerste verzoek van de Duitse scheidsrechter zelf. ‘Daardoor duurde het direct al te lang. Bovendien hadden mijn vragen specifieker gekund.’
‘Paste maar een straf bij het moment’
Vervolgens werd de vraag van Oranje behandeld. Of de bal gevaarlijk was. Maar terwijl Göntgen met zijn collega meekeek op het grote scherm in het stadion, viel hem het een en ander op. Terwijl Keogh eerst een doelpunt voor Engeland gaf, later koos voor uitslaan voor Oranje en daarna tot slot een strafcorner voor Engeland opperde, vond Göntgen een strafbal beter bij de situatie passen. Met die conclusie was de videoscheidsrechter het eens. ‘Uiteindelijk zijn we als scheidsrechters een team. Als we elkaar kunnen helpen, moeten we dat doen. Ik zag een sticktackle van Lars Balk, waar Engeland geen voordeel uit haalde. Daar paste wat mij betreft maar één straf bij. Een strafbal.’
Archiefbeeld van bondscoach Jeroen Delmée en scheidsrechter Ben Göntgen. Foto: Willem Vernes
Göntgen en zijn collega’s vonden het achteraf vooral een leerzaam moment. ‘Als videoscheidsrechter kan je niet oefenen. Je kijkt thuis naar fragmenten, maar zonder druk en met een gewone hartslag. Ga maar eens in zo’n video-hok zitten. Onder deze druk. Met een stadion dat aan het fluiten is. En communiceren met mensen die Engels niet als moedertaal hebben. Dat is best een stressvol moment.’
Mensen, geen robots
‘Bovendien was dit een lastig moment’, gaat hij verder. ‘Het was geen kwestie of een bal wel of niet op een voet was, of dat de speler wel of niet in de cirkel stond’, legt hij uit. ‘Iedereen heeft het over dit moment, maar ik ben tevreden over de wedstrijd’, besluit hij. ‘We hebben het goed gedaan. Het was eerlijk, veilig en natuurlijk ook spannend en intens. Het is een finale, dan is het normaal dat de spanning van een wedstrijd tegen het einde hoog oploopt. We zijn mensen, geen robots.’
Zijn conclusie? ’Het ging niet goed, maar ook niet fout.’
7 Reacties
klop
Deze reaktie getuigt van professionaliteit, hulde!
robbertsmit
Wat uiteindelijk het meest opvalt is dat Goentgen aangeeft dat hij via de beelden in het stadion tot een strafbal heeft besloten. Met zo'n ontwikkeling gaat het (voetbalachtig) fout: beelden zijn voorbehouden aan de videoref. Niet aan de veldscheids, starend naar een grofkorrelig stadionscherm met hijgende toeschouwers/spelers in de nek. Of zoals Henk Spaan zou zeggen: 'Vraag het mij dan niet!'
ludoraedts
Prima verhaal zo, en de boel opnieuw bekijkend snap ik de redenering. De sticktackle is er en er wordt voordeel gegeven. Gevaarlijk hoog kan je ook affluiten. Mijn enige punt is dat in een video situatie als deze de "gehele situatie" beoordeeld wordt en dus ook of het voordeel wel of niet goed heeft uitgepakt. Dat mag conform de reglementen. Op het veld bij ons (zonder video ref) is de regel simpel : voordeel gegeven is voordeel gegeven. Ook als het toch nadelig uitpakt achteraf. Je krijgt anders namelijk een situatie waarbij een team 2 kansen krijgt. Zie ook de webinar van de KNHB: https://www.youtube.com/watch?v=9KjtGETmB94 Maar het doel van de Video is juist om verkeerde beslissingen van de scheidrechter te corrigeren, en hier kan het dus wel.
Paul van Laak
“Ik zag een sticktackle van Lars Balk, waar Engeland geen voordeel uit haalde. Daar paste wat mij betreft maar één straf bij. Een strafbal.“ ‘… waar Engeland een voordeel uit haalde’??? Engeland maakte een goal… 🤨🤷♂️
bertilscholten
maar voordeel betekent toch niet dat je dan zelf een overtreding mag maken (gevaar door hoge bal) en daarmee scoren?
martijn-cox
Er moet wel van geleerd worden. De video scheids in hockey was in mijn ogen altijd vele malen beter dan die in voetbal om twee redenen: 1. je moet hem aanvragen en kan dat recht verliezen; 2. de videoscheids bepaalt en niet de scheids op het veld. Zoals het nu ging was enorm warrig, en dat lag eigenlijk met name aan de kwaliteit van de videoscheidsrechter die echt heel matige calls maakt (ook bij de tweede strafbal volgens mij) maar ook dat Göntgen mee kon kijken met deze video en zo invloed had op de beslissing.
bavobbr
@Paul van Laak Ingewikkeld geval dit. De goal werd bij VAR afgekeurd wegens gevaarlijk spel (duidelijk te zien). Maar de gevaarlijke bal op zijn beurt volgde op een stick-tackle. Dus stick-tackle was de originele fout, en dus strafbal. Wat mij verbaasde is dat je bij VAR de hele fase opnieuw mag beoordelen, zelfs gegeven voordeel, en ook los van de vraag (want VAR was aangevraagd voor gevaarlijk spel, niet voor stick tackle wat ironisch betekent dat de VAR tegen de ploeg is aangewend die hem heeft gevraagd, wel uiteindelijk in hun voordeel nog steeds)