Twee interlands, nul doelpunten. Het cv van Olivier Hortensius kan nog wel een boost gebruiken. Toch verraste de 22-jarige aanvaller van Rotterdam deze week vriend en vijand met zijn plek in de selectie voor het EK in Mönchengladbach (8–17 augustus). ‘Ik voel me als een kind in een snoepwinkel, zo blij ben ik.’
Hortensius is de enige toernooidebutant in de EK-selectie van het Nederlands elftal. Zijn uitverkiezing, met slechts twee interlands op zak, is nu al een prestatie voor de geschiedenisboeken. Dat Oranje met een aanvaller naar een titeltoernooi afreist die nog altijd wacht op zijn eerste interlanddoelpunt, zegt alles over het vertrouwen van bondscoach Jeroen Delmée in hem. Iets meer dan een maand geleden wachtte Hortensius zelfs nog op zijn debuut in het shirt van Oranje.
Hoge verwachtingen had hij dan ook niet toen maandag intern de EK-selectie bekend werd gemaakt, vertelt hij. Om 4 uur ’s middags ontving hij de e-mail waarin de achttien namen stonden die Delmée had geselecteerd voor Mönchengladbach. Toen Hortensius naar beneden scrollde, stuitte hij tot zijn stomme verbazing op zijn eigen naam.
‘Die ochtend moest ik een clinic geven, dus ik was de halve dag op pad. Toen ik thuiskwam, lag mijn vriendin ziek in bed. Ik ben even bij haar gaan liggen en voor ik het wist was het al 4 uur. Samen hebben we de e-mail in spanning afgewacht. Toen ik mijn eigen naam las, dacht ik dat ik verkeerd keek. Ik kon het niet geloven. Ik was zó blij dat ik spontaan door de kamer ben gesprongen, alsof ik een doelpunt had gemaakt.’
Na zijn debuut in Oranje tegen Argentinië (1-1) in juni neemt Olivier Hortensius in het Wagener Stadion een selfie met een fan. Foto: Willem Vernes
Delmée: ‘Hij heeft een snelle ontwikkeling doorgemaakt’
Veel had het misschien niet gescheeld of het kwartje was voor hem net de andere kant op gevallen, beseft Hortensius. Hij vult nu de vacature in de spitspositie in die ontstond door het besluit van Duco Telgenkamp om deze zomer gas terug te nemen. Op voorhand leek Miles Bukkens de gedroomde kandidaat om het gat op te vullen, maar hij raakte tijdens de Pro League geblesseerd aan zijn knie. Een andere optie voor de spitspositie was Terrance Pieters, maar hij vervangt de geblesseerde Jonas de Geus op het middenveld.
‘Olivier is doelgericht en technisch vaardig’, beargumenteerde Delmée zijn keuze voor Hortensius. ‘Hij heeft een snelle ontwikkeling doorgemaakt. De indruk die hij heeft achtergelaten is overtuigend. Daarom vind ik dat hij het meer verdient om naar het EK te gaan dan andere jongens.’
Derk Meijer, zijn teamgenoot bij Rotterdam, kust Olivier Hortensius op zijn voorhoofd na zijn debuut in het Wagener Stadion. Foto: Willem Vernes
Vliegende start van zijn interlandloopbaan
Vijf maanden lang moest Hortensius wachten op zijn debuut in het Nederlands elftal. Toen hij in januari mee het vliegtuig instapte naar Sydney, liep zijn eerste grote trip met Oranje uit op een deceptie. In Australië liep hij een hamstringblessure op, waardoor zijn eerste interland in het water viel.
Maar na zijn herkansing in juni, toen hij in het Wagener Stadion eindelijk werd beloond met zijn eerste speelminuten, kende hij alsnog een vliegende start van zijn interlandloopbaan. Al in de eerste minuut van de wedstrijd tegen Argentinië (1-1) vuurde hij een vlammend schot op het vijandelijke doel af. Onmiddellijk maakte de internationale hockeywereld kennis met Olivier Hortensius. Ook aan zijn tweede interland, in Londen tegen Groot-Brittannië (2-3 winst), hield hij een goed gevoel over.
Ik merk dat het verschil tussen mij en de rest van het team kleiner is gebleken dan ik aanvankelijk dacht Olivier Hortensius
‘In eerste instantie wist ik niet goed wat ik kon verwachten. Ik wist niet of ik het niveau wel aankon van die gasten die de Olympische Spelen, EK’s en WK’s hebben gespeeld. Je hoort altijd van anderen dat internationaal hockey niet te vergelijken is met een wedstrijd in de Hoofdklasse, dat een interland veel meer een renwedstrijd is. En dat heb ik ook zeker zo ervaren. Maar toch denk ik dat ik in die twee interlands heb laten zien dat ik het niveau aankan. Natuurlijk, er is nog genoeg aan mijn spel dat voor verbetering vatbaar is. Maar ik merk wel dat het verschil tussen mij en de rest van het team kleiner is gebleken dan ik aanvankelijk dacht.’
Zijn verwachtingen van zijn eerste titeltoernooi zijn hoog. ‘Mönchengladbach ligt natuurlijk vlak bij de Nederlandse grens, dus ik verwacht veel Oranjefans. In een poule met België en Spanje staan ons zware, maar ook prachtige wedstrijden te wachten. Het wordt één groot hockeyfeest, dat weet ik zeker.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.