Na ‘bizar jaar’ kijkt Bob de Voogd uit naar het echte hoogtepunt

2020 had een jaar vol hoogtepunten moeten worden voor Bob de Voogd. Maar bondscoach Max Caldas zette in januari al een streep door zijn Olympisch Spelen, door het coronavirus besloot de Belgische hockeybond zijn seizoen met Braxgata al te beëindigen en werden gesprekken voor eerste stappen in zijn maatschappelijk carrière gedwarsboomd. Het echte hoogtepunt van het jaar staat echter nog fier overeind: de geboorte van zijn eerste kind in mei.

Bob de Voogd zat donderdagavond rustig op de bank een serie te kijken, toen het bericht van de Belgische hockeybond binnenkwam: de Ere Divisie werd per direct gestopt. Na twaalf wedstrijden (waarvan de eerste elf mee tellen voor de eindstand) zit daarmee het eerste seizoen van De Voogd bij zijn club Braxgata er al op.

Het besluit van de KBHB zorgt een dag later voor een dubbel gevoel bij de Brabander, die dit seizoen overkwam van Oranje-Rood. ‘Aan de ene kant is het fijn dat er een einde is gekomen aan het onwetende gevoel. Er is nu duidelijkheid. Er komt een einde aan de voor je gevoel doelloze trainingen. Aan de andere kant is het natuurlijk klote dat we geen wedstrijden meer spelen dit seizoen. Ik zat er net lekker in bij Braxgata. In begin moest ik toch wennen, het duurde even voor ik er sociaal in zat. Dat is nu het geval. Ik mis die gasten ook gewoon. We bellen, appen en Facetimen, maar dat is toch anders.’

‘Ziel is uit de competitie’

In Nederland heeft de KNHB ervoor gekozen haar kruit nog droog te houden en scenario’s uit te werken voor het toch nog hervatten van de competitie. De Voogd weet niet wat nu de beste keuze is. Hij herkent wel wat in de woorden van Ajax-directeur Marc Overmars. ‘Die zei het wat lomp. Maar ik ben het wel met hem eens dat de ziel uit de competitie is. Ik heb mijn ploeggenoten al weken niet gezien. Het leven is helemaal uit de club, ik weet ook niet of je dat met hockeyen in juni weer terugkrijgt.’

Bob de Voogd in het shirt van Braxgata. ‘Ik zat er net lekker in bij Braxgata. Ik mis die gasten ook gewoon’ Foto: Frank Laracker/Orange Pictures

De Voogd erkent dat de beslissing van de Belgische hockeybond slechts ‘een soort van duidelijkheid’ heeft gegeven. Nog steeds is er veel onzekerheid. Want hoe gaat het verder? Ziet hij zijn ploegmaten nog? Wanneer kunnen ze überhaupt weer trainen? ‘Het is allemaal heel bizar. Het is nu begin april en het is klaar. Ik loop al heel lang mee, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Ik grapte donderdagavond al in de groepsapp tegen mijn ploeggenoten: ik ga voor de komende maanden maar een baan zoeken.’

Full prof

Een grappig bedoelde opmerking, maar met een serieuze ondertoon voor De Voogd. De aanvallende middenvelder is namelijk al jaren full prof. Hij heeft geen werk of studie naast het hockey. ‘Ik snap heel goed als mensen zeggen dat hockey nu niet belangrijk is, maar het is wel mijn werk, mijn enige bron van inkomsten.’

Met zijn werkgever Braxgata is hij momenteel in gesprek over de betaling van zijn salaris. De Voogd snapt de moeilijkheid van zijn Antwerpse werkgever. ‘De club ligt nu op zijn gat. We moeten kijken hoe we tot een goede oplossing gaan komen. Ik lees overal de oproep dat mensen solidair aan hun club moeten zijn. Ik hoop echt dat ze dit doen. We moeten hier samen doorheen.’

Bob de Voogd tijdens India – Nederland op 19 januari 2020, waarschijnlijk zijn laatste interland. Op de achtergrond Max Caldas en Thijs van Dam. Foto: FIH

Het abrupte einde van de Belgische competitie is voor De Voogd dit jaar al de tweede sportieve domper. In januari kreeg hij na de trip met het Nederlandse Elftal naar Maleisië en India van bondscoach Max Caldas te horen dat hij per direct was afgevallen en niet meer in aanmerking kwam voor een plek in zijn selectie voor de Olympische Spelen in Tokio. Na 146 interlands en 35 doelpunten was het plots klaar.

Op het moment dat ik honderd interlands had gespeeld, had ik er ook honderd gemist. Dat is wel een beetje hoe mijn carrière is verlopen.' Bob de Voogd

Ondanks herhaalde verzoeken wilde De Voogd de afgelopen maanden niet reageren op die beslissing van Caldas. Nu hij zijn relaas wel doet, wordt duidelijk waarom. De mededeling van Caldas kwam voor hem als een volslagen verrassing en raakte hem keihard. De Voogd was murw gebeukt. ‘Ik heb hier weken echt veel pijn van gehad. Was ook niet vooruit de branden. De structuur waarin ik twaalf jaar lang had gezeten, was in een klap weg. Mijn vriendin zei na een paar weken: ga eens iets doen. Maar ik had het er echt moeilijk mee.’

Oranje

Even terug naar 2019. Toen viel De Voogd af voor de selectie van het EK in België. Zoals dat in het verleden wel vaker gebeurde. De Voogd maakte sinds 2008 deel uit van de Oranje-selectie, debuteerde op 21 januari 2009 tegen Australië, maar was niet altijd een zekerheidje. ‘Op het moment dat ik honderd interlands had gespeeld, had ik er ook honderd gemist. Dat is wel een beetje hoe mijn carrière is verlopen’, zegt hij daarover.

Een loopbaan waarin De Voogd zich ook altijd terug knokte in de Oranje-selectie. Hij speelde daardoor op twee Olympische Spelen (2012, 2016), pakte zilver op het WK 2018 en won twee Europese titels. Ook in 2019 keerde hij terug in de ploeg van Caldas. Tijdens de beslissende olympische kwalificatieduels tegen Pakistan in oktober stond hij in het Wagener Stadion weer in het oranje. In januari ging hij mee naar het trainingskamp in Maleisië en speelde de twee aansluitende wedstrijden tegen India in de FIH Pro League. Het duel op 19 januari 2020 in India (3-3) is waarschijnlijk zijn laatste interland.

Na al die jaren die ik me heb ingezet voor Oranje, vind ik de manier waarop ik bij Oranje ben afgevallen weinig eervol.' Bob de Voogd

De Voogd: ‘Volgens mij heb ik me op die trip in Azië goed laten zien, was ik aanwezig. Ik was er ook van overtuigd dat ik met de ploeg zou meegaan naar de uitwedstrijden tegen Spanje. Sterker nog, toen Max me belde, was ik net mijn Oranje-kleding aan het wassen. Ik nam ook helemaal niet op met het idee dat hij over de selectie belde, dacht dat hij iets vergeten was. Maar hij zei dat hij geen vertrouwen heeft dat ik de Spelen ga halen. Dat ik een achterstand had op anderen en hij geen kans zag dat ik die zou inhalen. Dat was een klap.’

Bob de Voogd juicht in de kwartfinale hockey heren Nederland-Australië, tijdens de Olympische Spelen van Rio. Foto: Koen Suyk.

Op de beslissing zelf heeft De Voogd geen commentaar. ‘De bondscoach heeft het recht op die mening en we hadden ook afgesproken dat hij dat direct zou melden.’

Minder is hij te spreken over het moment. ‘Ik heb twaalf jaar lang bij Oranje gezeten. Vaak bij de eerste achttien en nu zou ik, maanden tot het begin van de Spelen, plots kansloos zijn, niet meer bij de beste 27 spelers horen? Dat snap ik niet. Ik was volgens mij goed bezig, ben met velddoelpunten als gedeeld topscorer van België geëindigd. Na al die jaren die ik me heb ingezet voor Oranje, vind ik deze manier weinig eervol.’

Eerste kind

Gloort er voor De Voogd weer hoop nu de Spelen met een jaar zijn uitgesteld? ‘Ik ga er niet meer van uit. Ik gooi zelf de deur niet dicht, die staat op een kier. Maar het is niet aan mij. Ik blijf, net als altijd, keihard mijn best doen, geef alles. Als de bondscoach denkt mij toch nodig te hebben, hoor ik dat wel en ga ik erover nadenken.’

De Voogd laat even een stilte vallen. Dan zegt hij: ‘Wat is het toch een raar jaar. Eerst valt in januari Tokio weg, dan wil ik me volledig focussen op mijn club en stopt de competitie door corona. Ik had voor de komende maanden interessante gesprekken staan om stappen te zetten in mijn maatschappelijke carrière, maar die zijn ook allemaal afgezegd. Ik sta optimistisch in het leven, maar dit is bizar.’

Toch is er in de donkere periode een stralend lichtpunt: op 12 mei is zijn vriendin uitgerekend en verwacht het stel hun eerst kind. ‘Geweldig. Daar kijk ik echt naar uit. Ik heb de komende maanden nu wel alle tijd om met mijn gezin door te brengen.’