Aangeslagen Amsterdam heeft misschien wel een trauma

Midden in het interview na de verloren strijd om het brons op de EHCC barstte Amsterdam-aanvoerder Eva de Goede opeens in huilen uit. Alle opgekropte pijn van de afgelopen dagen werd haar even te veel.

‘Het is niet zozeer de klap van deze nederlaag. Of van die van gisteren. Ik denk dat we ‘m al veel eerder hebben gehad. Tegen Den Bosch. Díé klap kwam hard aan. De hele tijd zet je nog je vrolijkste gezicht op. Maar op een gegeven moment lukt dat niet meer. Dan breek je gewoon’, gaf een snikkende De Goede een zeldzaam kijkje in het diepste van haar ziel.

De pijn van Amsterdam bleek zondag nog veel dieper te zitten dan eerder deze week al duidelijk was geworden. De aangeslagen ploeg bleef werkelijk niets bespaard tijdens de EuroHockey Club Cup (EHCC), waarbij het in een gevecht met Club Campo de Madrid ook nog eens naast het brons greep (1-2). De dikverdiende gelijkmaker van Kelly Jonker twintig seconden voor tijd, werd na het vieren van het Amsterdamse feestje alsnog afgekeurd. Tot onbegrip, woede en frustratie van heel de ploeg.

Eva de Goede is woest over het afkeuren van de gelijkmaker van Kelly Jonker, twintig seconden voor tijd, en krijgt een groene kaart. Foto: EHF/Ady Kerry

Een schouwspel waarin de gekrenkte ziel van Amsterdam pijnlijk werd blootgelegd

Jonker tipte in de dying seconds een voorzet van Maria Verschoor binnen via het lichaam van een verdediger die achter haar stond. De dolblije, juichende spits vond snel de armen van Kitty van Male en Felice Albers. Maar toen sloeg het noodlot toe. Gevaarlijk spel, oordeelde de scheidsrechter die nota bene helemaal aan de andere kant van het veld stond. Het was een dubieuze beslissing. Wat zich daarna voltrok, was een schouwspel waarin de gekrenkte ziel van Amsterdam pijnlijk werd blootgelegd.

Het werd de speelsters van Amsterdam allemaal te veel. De afscheid nemende Jacky Schoenaker stond na het laatste fluitsignaal huilend in haar eentje, moederziel alleen. Kelly Jonker vond troost bij de fysiotherapeut. Coach Rick Mathijssen vocht tegen de tranen, terwijl hij zijn speelsters in het kringetje een hart onder de riem stak. Zijn toespraak moest hij even onderbreken. Hij wierp een blik opzij. De brok in zijn keel slikte hij door.

Terwijl Club Campo de Madrid feest vierde, liepen de speelsters van Amsterdam in één rechte lijn naar de uitgang van het veld. Duidelijk werd dat de onverklaarbare off-day tegen Den Bosch veel groter was dan een open wond. Het was misschien wel een trauma.

Rick Mathijssen vecht tegen de tranen. Foto: Hockeyfoto.nu/Bart Scheulderman

Amsterdam was naar Surbiton gekomen voor een herkansing tegen Den Bosch

In een week waarin Amsterdam mentaal knakte – te beginnen bij het moment dat het in de rust van de tweede finalewedstrijd tegen Den Bosch ontdekte dat aan de eerste tegentreffer bolle kant was vooraf gegaan, gevolgd door de volstrekt onnodige nederlaag in de halve finale van de EHCC tegen Hamburg – was de ploeg er voorafgaand aan de strijd om het brons ook wel klaar mee.

Het team was niet naar Surbiton gekomen om het seizoen af te sluiten met een wedstrijd om de derde plaats tegen Club Campo de Madrid. Het was naar Surbiton gekomen voor een herkansing tegen Den Bosch in de finale. Een nieuwe poging om te laten zien dat ze wél van Den Bosch konden winnen, of op z’n minst waardig van hen konden verliezen, en niet zo kansloos als vorige week (1-4). Amsterdam kon zichzelf voor z’n kop slaan dat ze zaterdag tegen Hamburg de kans op een rematch hadden verspeeld.

Net als in de halve finale was Amsterdam beter, maar maakte het de kansen niet af

Het zat Amsterdam ook niet mee. Toen Kitty van Male haar ploeg al na één minuut op voorsprong zette uit een strafcornervariant, werd haar doelpunt afgekeurd. De bal die Van Male als aangeefster had teruggekregen van Eva de Goede, had ze net iets boven de plank geslagen. Drie minuten later scoorde Club Campo de Madrid via Rebecca Grote wel uit een strafcorner (0-1).

Het spelbeeld leek op dat van zaterdag, toen Amsterdam beter was, maar de kansen niet afmaakte. Amsterdam kreeg nu opnieuw een paar honderd procent kansen en liet met dribbels van Felice Albers en acties van de weergaloze De Goede – terug in vorm – af en toe prachtig hockey zien. Daar lag het tegen Club Campo de Madrid ook niet aan.

De Goede soleerde in de zeventiende minuut knap over de achterlijn en bracht goaltjesdief Kelly Jonker in stelling, die de bal alleen maar hoefde binnen te tippen (1-1). Maar even later flatste de Spaanse Beatriz Perez de 1-2 alweer in het doel van Anne Veenendaal. Amsterdam vocht daarna voor wat het waard was, maar het waren de Spanjaarden die wonnen.

Jacky Schoenaker verwerkt haar verdriet in haar eentje. Foto: Hockeyfoto.nu/Bart Scheulderman

Een pijnlijke afsluiting van een goed seizoen

Het is zuur voor Amsterdam dat het dit seizoen nu voor de buitenwereld afsluit als loser. De ploeg van Rick Mathijssen is dit jaar enorm gegroeid in vergelijking met vorig seizoen, toen niet Amsterdam, maar SCHC tijdens de play-offs als grootste uitdager van Den Bosch werd gezien. Maar op het moment dat de prijzen werden verdeeld, bleek die ontwikkeling vooralsnog niets waard. Misschien legde het zelfs een groot, mentaal probleem bloot, waarmee Amsterdam volgend seizoen moet zien te dealen.

De Goede veegde haar tranen nog maar eens uit haar rode ogen. ‘Sorry, hoor. Sorry’, verontschuldigde ze zich voor haar gesnik. Ze schrok er zelf van. ‘We hebben nog nooit zo’n goed seizoen gedraaid. Op deze manier verliezen, had echt niet gehoeven. We kunnen niemand anders dan onszelf de schuld geven van dit alles.’


14 Reacties

  1. robvisser

    Een sneue boel inderdaad. Terecht kon Amsterdam door het seizoen dat ze draaiden meer verwachten dan de lege handen waarmee ze nu staan. Sport is keihard. Maar ik denk dat ze vooral teleurgesteld zijn dat ze niet hebben kunnen brengen wat er van hen werd gevraagd op beslissende momenten, zoals in die tweede finalewedstrijd van de playoffs en ook nu weer in de EHCC. Al denk ik wel dat de klap van die wedstrijd tegen Den Bosch van invloed is geweest op hoe ze nu in het veld stonden. Ze hebben in de EHCC zoveel honderd procent kansen gemist dat het me lijkt dat het team momenteel niet in normale doen is.

  2. lynnBosman

    Wat heeft in vredesnaam de bolle kant van de 1-0 ermee te maken.. beetje slap dat aan te brengen. Wat heb je er ook aan daar in de rust achter te komen. Niemand heeft het gezien en anders videoscheidsrechter. Heb je niet voor niets. .Maar ik heb het wel met ze te doen. Een week na die harde klap, dit toernooi waarin ook veel niet mee zat. Ovee de Goede niets dan lof. Maar Amsterdam laat het te vaak afweten op de momenten die er toe doen en nissen echt teveel 100% kansen.

  3. lynnBosman

    Overigens knakte Amsterdam al na de 0-1, niet pas in de rust toen ze er blijkbaar achter kwamen dat DB blijkbaar bolle kant zou hebben gemaakt.

  4. edithbus

    Ik vind het echt heel sneu voor Amsterdam. Ik gun ze al heel lang de landstitel of de Europese titel. Ze hebben echt een geweldig seizoen gespeeld en ik had er echt alle vertrouwen in dat ze dit jaar landskampioen zouden worden. De eerste finale wedstrijd super gespeeld. Helaas ging het de tweede finale wedstrijd helemaal de verkeerde kant op. Ik had ze de Europacup ook zo gegund. Echt heel jammer voor Amsterdam dat ze het seizoen zo afsluiten.

  5. albertmonpellier

    Hou toch op hoor!! Stop ermee pseudo journalisten in spe!! Wat een slap geouwehoer toch altijd! Amsterdam heeft niet misschien een trauma! Amsterdam zit in proces! Zit in een face! Het komt echt wel. Als ik nu zie wie en wat er in het Nederlands team spelen zeg mij dat al genoeg. Krachten bundelen dus en maak elkaar scherper in de competitie om wereldwijd te shinen!! Dus kom op Amsterdam, Den Bosch, Stichtse en heel hockey Nederland 💪🏾💪🏾💪🏾🏑🥇🏆🇳🇱🇳🇱🏑🍀🍀😉

    1. JoostS

      Mooi verwoord. Met name het eerste stuk. Zo onzinnig geleuter, populistisch poneren van onzin.

  6. goud

    Het is absoluut sneu voor Amsterdam en ik heb persoonlijk te doen met enkele speelsters. Maar ook grappig dat Hockey.nl maar blijft schrijven dat Amsterdam zo’n goed seizoen heeft gedraaid. 0 (nul) prijzen voor een team dat pretendeert het beste te zijn kan in topsport geen goed seizoen gehad hebben.

  7. willem-janpelle

    Slecht verliezen is nogal een Nederlands trekje. “We waren veel beter en hebben onterecht verloren”. Een score wordt bepaald door goals, niet door 100% kansen. Een echte kampioen toont zelfreflectie, is ook een goed verliezer, al is het maar uit respect voor de tegenstander.

  8. MickH

    Ik vind het ongelofelijk triest, met name voor de dames die gaan afzwaaien; is toch een open wond die wellicht langzaam zal helen. De dames en begeleiding zijn in 10 dagen intens met zichzelf geconfronteerd en dan met name met hun tekortkomingen...dat moet na een jaar waarin alles koek en ei leek, keihard aankomen. Ik wens bestuur, begeleiding en speelsters het allerbeste toe de komende weken/maanden. Werk aan de winkel en niet zo een klein beetje...

  9. Paco

    Mathijssen gewogen en te licht bevonden ook voor jong oranje. Dat is het enige werk aan de winkel bij adam. Team verder prima spelers. Alleen mentaal wat beter worden. Xantie Freixa?

  10. marijeknuvers

    Mathijsen niet slim, maar ik denk ook niet helemaal de juiste speelsters. Ik zie teveel speelsters die bij een beetje weerstand door de mand vallen. Een goede wedstrijd tegen OR spelen (kijk nog eens terug. Was dat wel zo goed?) is heel wat anders dan tegen een sterk team spelen, waar je niet de tijd krijgt voor frivoliteiten. Ze kunnen als ze de ruimte krijgen de sterren van de hemel spelen, maar niet iedere tegenstander is zo vriendelijk.

  11. MickH

    Eens Knuufke; dit probleem ga je niet oplossen met dezelfde coach en dezelfde spelers. Komt bij kijken dat je weer 12 maanden kan wachten om te kijken of de veranderingen uberhaupt enig effect hebben gesorteerd. De spoeling in de hoofdklasse is dermate dun en de alles of niets wedstrijden in de play offs en om de Europacup staan mijlenver af van wat er tussen September en eind April gebeurt in de dames hoofdklasse, dat je je eigenlijk af moet vragen of deze competitie opzet gehandhaafd moet worden bij de dames. Mij maakt het overigens geen pepernoot uit wie er kampioen wordt bij de dames; dat de beste maar mag zegevieren.

  12. lynnBosman

    Tsja is een idee een opzet met een play off/play out klasse? Waarbij de beste 6 wedstrijden tegen elkaar spelen na de winterstop en de 6 minste? Misschien ook meer uitdaging om dan bij de beste 4 te eindigen of met periodetitels? Amsterdam heeft mooi hockey laten zien en met name Felice Albers heeft zich mooi ontwikkeld. Maar als de prijzen verdeeld worden dan staan ze er niet op een aantal na en ik vind een aantal speelsters te licht voor een topclub als Amsterdam (Lambers was nergens tegen v Geffen, Brigitta -hoewel geen verdedigster- had weinig te vertellen, defensie erg traag en slordig. Talent heeft tijd nodig, een De Baat kan de kar niet trekken. Bij DB zie je dat talent echt talent kan zijn. De bezem door de staf, de selectie en versterkingen voor het middenveld of met de jeugd gaan opbouwen?

  13. peterrr

    Het is allemaal heel vervelend voor Amsterdam. De titel van dit artikel vind ik overigens overdreven. Persoonlijk ben ik van mening dat wij Nederlanders heel makkelijk onszelf geweldig vinden en ons op nummer 1 zetten. De oranjedames zijn weliswaar al een jaar ongeslagen maar voor de overwinning moet steeds vaker hard gewerkt worden. Dat laatste geldt ook voor de oranjeheren. Met de clubteams is het niet anders. Er wordt wel gewonnen maar niet altijd gemakkelijk. Het betekent dus dat de anderen niet stil blijven staan en dus sterker worden en wij Nederlanders niet of niet genoeg verder ontwikkelen. Daar zullen de clubs zich meer op moeten richten en niet op dezelfde voet verder gaan.


Wat vind jij? Praat mee...