Amsterdam moet van Graham Reid ‘big games’ leren winnen

Voor de wedstrijd tegen landskampioen Kampong vertelde coach Graham Reid in de kleedkamer dat het Australië dat hij samen met coach Rick Charlesworth coachte, 26 van de 32 finales had gewonnen. Grote wedstrijden winnen, dat is wat de Australische coach wil van Amsterdam, dat sinds 2012 geen landstitel meer pakte.

De laatste vijf minuten, bij een 2-2 stand, geeft Amsterdam-coach Reid alles wat hij heeft. Schreeuwen, armgebaren. Want: gelijk spelen is voor hem niet genoeg. Aanvoerder Billy Bakker schiet in de laatste minuten nog hard op het Utrechtse doel, maar Hidde Brink – vervanger van de geblesseerde David Harte – redt knap. 2-2, dat betekent balen voor Reid. ‘We hadden hier moeten winnen’, is de conclusie van de oefenmeester, die ook assistent-bondscoach is bij het Nederlands elftal.

‘Ik heb het hier zo vaak bij Amsterdam over. We moeten leren om die grote wedstrijden te winnen. Dat is een van mijn thema’s: je moet durven verliezen om te kunnen winnen. Dat deden we vandaag niet genoeg. We hadden meer risico moeten nemen. Elke succesvolle ondernemer zal je zeggen dat je risico moet nemen om succesvol te zijn. Zo zie ik het ook. Je zult mij ook nooit een voorsprong zien verdedigen.’

Vreugde bij Amsterdam, na treffer van topscorer Mirco Pruyser. Foto: Koen Suyk

2-2 was een redelijke uitslag voor beide teams

Amsterdam probeerde wel te winnen van Kampong, maar het vierde kwart vertelde dat een 2-2 eindstand misschien wel terecht was, in een topwedstrijd die ergens de echte spanning miste. Eerst mocht Quirijn Caspers vrij met zijn backhand uithalen, kort daarna was het international Bjorn Kellerman die met zijn backhand aanlegde, maar net als Caspers over schoot. Amsterdam kreeg een strafcorner, een harde push van de sterk spelende Justin Reid-Ross die werd gekeerd door Brink. Maar meer zat er niet in voor beide ploegen, die langzaam aan met een schuin oog naar de play-offs beginnen te kijken.

Het waren ook niet de minste spelers die ontbraken bij beide teams. Bij Kampong kampt keeper David Harte met een armblessure. Ook Constantijn Jonker is nog steeds niet inzetbaar door zijn hersenschudding. Het is de vraag of hij überhaupt de play-offs kan spelen in zijn laatste seizoen als tophockeyer. Bij Amsterdam ontbrak oud-international Klaas Vermeulen ook al door een hersenschudding. Middenvelder Jan-Willem Buissant heeft last van een heupblessure en hoopt in de play-offs weer mee te kunnen doen.

Valentin Verga met Sander de Wijn en Jip Janssen. Foto: Koen Suyk

Het verschil tussen jong en oud verkleinen bij Amsterdam

In zijn eerste seizoen in Nederland probeert Reid bij Amsterdam nadrukkelijk de kloof die er is tussen ‘oud’ en ‘jong’ bij Amsterdam te dichten. Daar moet nog veel werk worden verricht, zodat de club uit de hoofdstad niet alleen maar afhankelijk blijft van de internationals Mirco Pruyser, Billy Bakker en Valentin Verga en een strafcornerspecialist als Justin Reid-Ross. Dat talent Boris Burkhardt de 1-1 binnensleepte was een goed teken. Net zoals de strafcorner die de jeugdige Caspar van Dijk forceerde, tien minuten voor tijd.

Amsterdam zal in de breedte nog sterker moeten worden, hoewel het de laatste jaren zich ook beperkt tot het halen van de jongere spelers en niet zoals concurrent Bloemendaal gearriveerde namen naar de hoofdstad haalt. ‘Beetje bij beetje komt er steeds meer vertrouwen binnen het team. Daar hebben we de afgelopen weken hard aan gewerkt, met een mental coach en een heel model dat gebaseerd is op vertrouwen, waarbij je elkaar als persoon beoordeelt en elkaar beter leert begrijpen’, vertelde Reid.

Na zijn wedstrijd speelde coach Reid voor de Veteranen van Amsterdam, samen met zijn hockeymaatje Taco van den Honert. Foto: Koen Suyk

Na de wedstrijd spelen met de Veteranen

De Australiër is in zijn eerste jaar op koers om de play-offs met Amsterdam te spelen, hoewel het team daarvoor nog wel Rotterdam onder zich moet houden. Maar Reid, die in de jaren negentig als speler kampioen werd met Amsterdam, zal met niets minder genoegen nemen dan de titel.

Reid is in ieder geval blij met zijn komst vorig jaar naar Nederland. Hij vertelde alleen dat hij het sociale element miste, waar hij vroeger zo van genoot als speler. Samen met een team lekker potjes spelen. Als coach heeft hij toch een solitaire rol. Daarom doet hij nu ook mee met wedstrijden van zijn oude maatje Taco van den Honert, bij de Veteranen van Amsterdam. Een kwartier na de topwedstrijd Amsterdam-Kampong heeft coach Reid zich al omgekleed. Het stemmige zwart waarin hij coachte, is ingewisseld voor het witte Amsterdam-shirt. Het tekent zijn fanatisme.


Wat vind jij? Praat mee...