RTL-presentator Marcel Maijer: ‘Hockey is mijn sport nummer één’

Zeventien jaar al was RTL-presentator Marcel Maijer toen hij voor het eerst in zijn leven een hockeystick aanraakte. Uiteindelijk schopte hij het toch nog tot de Overgangsklasse, met Laren Heren 1. Ondertussen gaf hij ook nog training en liep hij op een blauwe maandag tijdens zijn trainerscursus stage bij de Oranje Heren. ‘Ik had de Overgangsklasse nooit gehaald als ik geen training had gegeven.’

Het verloop van de hockeycarrière van Maijer mag gerust opmerkelijk worden genoemd. Tot zijn zeventiende voetbalde hij, tot zijn broer hem een keer meenam naar een hockeyfeest. ‘Je voelt hem al aankomen. Ik vond het opeens een heel leuke sport’, zegt de tv-presentator lachend in een café in Loenen aan de Vecht, een uur voordat hij de teams van zijn twee dochters training zal geven op het veld van MHC Loenen. ‘Mijn broer hockeyde al vanaf z’n zevende, ik voetbalde en had met hockey niet zo veel. Ik trainde af en toe mee en op mijn achttiende belandde ik bij HIC in een vriendenteam. Ik kon nauwelijks een stick vasthouden, maar mijn enthousiasme was groot. Binnen een jaar gaf ik al training.’

Marcel Maijer geeft training aan het team van zijn dochter (c) Willem Vernes

‘Ik zei: ik moet stage lopen: kan dat bij Oranje?’

De trainerscarrière van Maijer liep parallel aan zijn spelersloopbaan. Via een laag damesteam bij HIC belandde Maijer bij Bloemendaal, waar hij Dames 3 onder zijn hoede kreeg. Na een half jaar vroeg Norbert Nederlof, de coach van Dames 1, of hij Dames 2 training wilde geven en later ook of hij hem bij Dames 1 wilde assisteren, dat in de Hoofdklasse actief was. ‘Ik was een jaar of twintig, hockeyde zelf nog maar een jaar of twee en was opeens assistent in de Hoofdklasse. Ha, ik vond het fantastisch. Ik kon niet goed hockeyen, maar door het training geven ben ik over het spel gaan nadenken en ben ik drie, vier keer zo snel een betere speler geworden.’

Tijdens zijn periode bij Bloemendaal volgde Maijer de trainerscursus, waarvoor hij stage moest lopen. Waarom niet bij Oranje, dacht hij. ‘Ik had een grote bek en schoot de bondscoach van toen aan, Roelant Oltmans. Ik zei: ik moet stage lopen, kan dat bij het Nederlands Elftal? Nou, dat kon. Ik ging naar trainingen en wedstrijden, observeerde, luisterde en schreef mee. Daar maakte ik een verslag van, waarin ik de oefenstof van Oranje behandelde.’

‘Ik had best hoofdcoach in de Hoofdklasse kunnen zijn’

Maijer slaagde voor de cursus, maar werd nooit hoofdcoach in de Hoofdklasse. ‘Ik denk dat ik best in de Hoofdklasse had kunnen trainen, maar ik vond mijn werk belangrijker dan hockey. Ik heb een geweldige baan, maar wel één met onregelmatige werktijden. Voor mij is het nooit mogelijk geweest om drie keer per week training te geven en op zondag als coach langs de lijn te staan. Ik heb die ambitie wel gehad, maar het is nooit haalbaar geweest. Nu hoef je mij niet meer voor een hoofdklassegroep neer te zetten. Qua kennis loop ik achter, want het hockey heeft zich ontwikkeld. Tactieken en methodieken zijn veranderd.’

(c) Willem Vernes

 

‘De Hoofdklasse was als speler te hoog voor mij gegrepen’

Meestal worden goede spelers gevraagd of ze trainer willen worden, maar bij Maijer was het precies andersom. Toen hij tijdens zijn trainersloopbaan de eerste teams van de jongenslijn van Laren trainde, werd hij gevraagd of hij misschien in Heren 1 wilde hockeyen. Daar speelde hij uiteindelijk zes jaar, in de Overgangsklasse. ‘Een prima niveau toch, voor iemand die pas op zijn zeventiende is begonnen? De Hoofdklasse was voor mij te hoog gegrepen, maar in de Overgangsklasse was ik als een vis in het water. Ik was geen techneut, maar wel slim. Ik had de Overgangsklasse nooit gehaald als ik geen training had gegeven. Daardoor ben ik over de sport gaan nadenken.’

Toen er een einde kwam aan zijn spelersloopbaan, kwam er ook een einde aan zijn trainerscarrière. Althans, voorlopig. Tot hij twee dochters kreeg die lid werden van MHC Loenen. Na een stuk of tien hockeyloze jaren, werd Maijer opnieuw trainer, dit keer van zijn dochters. Zijn oudste dochter is inmiddels elf jaar, zijn jongste negen. ‘Dinsdag is mijn papadag en dan hoef ik nooit te werken. Ik heb met de club geregeld dat ik op dinsdag training geef. Dat vind ik hartstikke leuk om te doen. Mijn dochters kunnen allebei aardig hockeyen, maar het is lastig te zeggen welk niveau ze uiteindelijk zullen halen. Bovendien: ik ben pas op mijn zeventiende begonnen en ik heb het tot de Overgangsklasse geschopt, dus ik ben wel de laatste die zou moeten zeggen dat ze het niet gaan halen, haha.’

(c) Willem Vernes

‘Ik heb Kim Lammers training gegeven’

Tijdens zijn hockeyloze periode stortte Maijer zich vooral op zijn werk. Eén van de keren dat hij in zijn carrière als sportjournalist verslag deed van een groot hockeytoernooi, was in 2013 tijdens het EK in het Belgische Boom, dat door RTL werd uitgezonden. Maijer volgde het hockey nog altijd op de voet en hoefde zich nauwelijks in te lezen. Op de vraag of hij een betere hockeyverslaggever dan voetbalverslaggever is, antwoordt hij na lang nadenken dan ook ‘ja’. ‘Hockey is mijn sport nummer één. Als verslaggever is het van toegevoegde waarde dat ik zelf redelijk kan hockeyen, dat ik training heb gegeven en dat ik alle spelers en speelsters ken. Tijdens het EK hadden we Jacques Brinkman en Fatima Moreira de Melo als analisten en ik praatte makkelijk mee. Ik hoefde vrijwel niks voor te bereiden.’

‘Ik heb trouwens nog één leuke anekdote’, vertelt Maijer tot slot. ‘Ik heb ook verslag gedaan van de finale van de Olympische Spelen in Londen in 2012. Nederland won met 2-0 van Argentinië en na afloop zag ik Kim Lammers. Het bijzondere aan deze situatie was dat ik haar vroeger heb getraind, bij Huizen Meisjes C1 en B1. En nu had ze goud gewonnen. We vielen elkaar nog net niet huilend in de armen. Het was een bijzonder moment voor ons allebei.’

Lees ook


1 Reactie

  1. Hockeyfrans

    Hockey is de allerleukste sport van de wereld!


Wat vind jij? Praat mee...