Hoe Mabel Brands in Duitsland uitgroeide tot Hallenkönigin

In Duitsland noemen ze haar Tormaschine en Hallenkönigin – bijnamen die je niet zomaar krijgt. Mabel Brands (26) was in Nederland een vrij anonieme hoofdklassespeelster, maar heeft zich in anderhalf jaar bij Düsseldorfer HC ontpopt tot een sensatie, met haar doelpuntenregen in de zaal als handelsmerk. ‘Ik gun iedereen een zaalavontuur in Duitsland.’ 

We hebben met Brands afgesproken in een knus koffietentje in Utrecht. Nog voor ze goed en wel binnen is, wordt ze enthousiast omhelst. Het zijn Oranje-internationals Noor van den Nieuwenhof en Eline Jansen, oud-ploeggenoten van Brands bij Kampong, die net een koffietje hebben gedronken voorafgaand aan een training. ‘Ja ja, de topscorer van de Bundesliga!‘, roept Jansen enthousiast.

In de hockeywereld, en zeker onder liefhebbers van zaalhockey, zijn haar prestaties niet onopgemerkt gebleven. Sinds Brands in de zomer van 2023 na zes seizoenen Kampong overstapte naar Düsseldorf, is ze uitgegroeid tot een sleutelspeler. Niet alleen op het veld, waar ze vorig seizoen met haar ploeg de landstitel veroverde, maar vooral in de zaal – de discipline die haar het meest na aan het hart ligt.

Düsseldorfer HC viert de landstitel op het veld in 2024. Foto: Max Fulham

108 doelpunten

Dat ze zich in Düsseldorf thuisvoelt als een tiener op TikTok, bewijzen haar individuele statistieken. De veertienvoudig zaalinternational van Oranje werd twee keer op rij zaaltopscorer in de Bundesliga (33 en 36 goals) en liet in totaal in 31 wedstrijden voor haar club 108 (!) doelpunten aantekenen, veelal uit de strafcorner.

Die stortvloed aan goals verbaasde ook haarzelf. ‘In Duitsland ontdekte ben ik pas echt wat ik allemaal kan met een strafcorner. Ik kan de bal met verschillende technieken pushen waardoor ik onvoorspelbaar ben. Ook ben ik beter geworden in het analyseren van de verdedigende corner, waardoor mijn keuze van techniek en de hoek waaruit ik kan schieten beter werd. Ik ben al vroeg in het seizoen begonnen met variëren, zodat de tegenstanders geen idee hadden wat ze konden verwachten.’

Brands scoorde ook veel uit open spel, geholpen door haar klik met ploeggenote Elli Gräve, die haar talloze assists gaf. Maar vooral haar positie in het veld speelde een grote rol. ‘Bij Oranje stond ik altijd achterin, maar bij Düsseldorf ben ik aanvaller. Verdedigend zijn ze in Duitsland heel goed, iets waar ik veel van kon leren. Ze kunnen hier allemaal met de linkerhand aan de grond rennen, bizar om te zien. Als ík dat doe, sta ik volledig geparkeerd.’

Tooooooor! Foto: Jordan Hendrik (Instagram jordan.hendrik)

Alles op topsnelheid

Brands trok anderhalf jaar geleden de grens over om een betere speelster te worden. In het Duitse zaalhockeywalhalla, waar het spel indoor net zo belangrijk is als in de buitenlucht, is ze daar ruimschoots in geslaagd. ‘Zaalhockey in Duitsland is een compleet ander spelletje. Er wordt in vergelijking met Nederland weinig overlegd, zowel binnen als buiten de lijnen. Dat was wennen. Als ik iets wilde bespreken over de strafcorner, was het antwoord: schiess den Ball einfach rein’ [schiet die bal gewoon binnen]. En alles gaat op topsnelheid. Ze spelen je ballen aan met tweehonderd kilometer per uur terwijl je op een paar meter afstand staat. Gelukkig kon ik me snel aanpassen.’

Een nationale hoofdprijs in de zaal leverde de dadendrang van Brands bij Düsseldorf niet op: vorig jaar verloor de ploeg de Duitse finale na shoot-outs van Mannheim en dit seizoen was diezelfde tegenstander een sta-in-de-weg in de halve finale van de titelstrijd. Wel veroverde Brands in 2024 met haar club de Europa Cup Zaal.

Toch draait het voor haar in Duitsland niet om de prijzen. ‘Ik hecht eigenlijk meer waarde aan een goede sfeer in het team dan dat we ten koste van alles móeten presteren. Hoe beter de sfeer, hoe beter ik speel. In dat opzicht past het Duitse hockey me beter dan het Nederlandse hockey. Ik gun iedereen zo’n avontuur. Er is een betere balans tussen prestatie en plezier.’

Düsseldorfer HC, regerend Europees clubkampioen in de zaal. Foto: Max Fulham

Europees succes in Alanya

Dat plezier stond centraal tijdens die gewonnen Europa Cup, die vorig jaar in de Turkse badplaats Alanya werd gehouden. Düsseldorf deed mee als regerend Duits zaalkampioen en had in Brands zijn onbetwiste topscorer met 25 goals in zes wedstrijden. ‘Die trip voelde als een vakantieweek’, zegt ze. ‘We zwommen, lagen op het strand in de zon en hebben traditionele baklava geproefd. Het had allemaal weinig met pure topsport te maken, maar we werden wel Europees kampioen.’

Voor Brands voelt haar Duitse avontuur als een aaneenschakeling van hoogtepunten. In haar eerste seizoen woonde ze met een paar teamgenootjes in de wijk Oberkassel, net buiten het centrum van Düsseldorf. Inmiddels woont ze vanwege haar werk weer in Utrecht en kan ze minder vaak aanwezig zijn bij trainingen, maar de club en de stad blijven aanvoelen als een warm bad.

‘De mensen hier zijn open en vriendelijk. De kinderen ook, ze zijn heel netjes opgevoed. Ik gaf een paar trainingen aan de jeugd van Düsseldorf: één groot feest. Soms klampen kinderen me na een wedstrijd aan: Mabel, nog drie goals en je hebt net zo vaak gescoord als vorig seizoen! Of ze vragen geduldig of ze met me op de foto mogen. Heel lief en leuk. Als kind keek ik zelf bij de NK-finales met het idee: dit wil ik later ook.’

Niet in de schijnwerpers

De aandacht van fans, familie en vrienden vindt Brands hartverwarmend. Op de aandacht van de media is ze van nature wat minder happig. Maar ja… als je in anderhalf jaar tijd meer dan honderd doelpunten maakt, roep je de belangstelling automatisch op. In podcasts over hockey was ze steevast onderwerp van gesprek en Duitse kranten strooiden met woordspelingen als Brandgefährlich [brandgevaarlijk] en Es Mäbelt wieder in Düsseldorf, wat zoveel betekent als ‘het regent weer Mabel-doelpunten in Düsseldorf’.

Mabel Brands wordt onderscheiden als topscorer van de Bundesliga in de zaal. Foto: Fortaeller

Het kostte dan ook best wat moeite om haar te strikken voor een interview op hockey.nl. De nadruk leggen op haar eigen prestaties, dat hoeft voor Brands niet zo. ‘De reacties van kinderen als ze na afloop van een wedstrijd naar je toekomen, ouders of vrienden die genieten van je spel en van de teamprestatie, dat vind ik leuk. Voor elke wedstrijd zwaai ik naar de camera. Omdat ik weet dat mijn opa en oma thuis op de bank in Enschede meekijken via de livestream. Ze zijn mijn grootste fans. Mijn oma is dit seizoen nog een keer naar Düsseldorf gekomen om naar een wedstrijd te kijken. Vond ze prachtig. Familie en vrienden zijn me heel veel waard.’

Brands stemde uiteindelijk in met wat persoonlijke publiciteit omdat ze graag haar enthousiasme over zaalhockey wil delen. ‘Ik heb begin deze maand via de livestream gekeken naar de NK-finales in de jeugd. Een aantal spelers van Kampong Jongens Onder-16 heb ik een paar jaar geleden nog training gegeven. Leuk om te zien dat ze landskampioen zijn geworden. Het zaalhockey enorm leeft bij die teams en komt veel publiek kijken. De afgelopen jaren heb ik op verschillende clubs zaalhockeyclinics gegeven. Daar zie je zoveel enthousiasme vanuit de kinderen, dat vind ik fantastisch.’

Aan de beslissing van de KNHB om te stoppen met internationaal zaalhockey wil ze eigenlijk geen woorden meer vuilmaken, maar het steekt nog wel. ‘De jeugd geniet zo van het spelletje, maar eenmaal bij de senioren is het zaalhockey ineens ondergeschikt. Dat blijf ik doodzonde vinden. Ik heb de afgelopen week ook gekeken naar het WK Zaal in Kroatië, waar een paar Duitse teamgenootjes van mij speelden. Hoe ik het ook probeer uit te leggen, ze begrijpen niet dat Nederland er niet bij is. En dat ligt niet aan mijn Duits.’

Brands in actie tijdens het EK Zaal 2022 in Hamburg. Foto: Willem Vernes

Familie en vrienden boven hockey

Nu het zaalseizoen erop zit, maakt Brands zich op voor haar laatste drie maanden bij de club, met de titelstrijd in de Bundesliga én deelname aan de Euro Hockey League in Den Bosch als hoogtepunten. Een derde seizoen Düsseldorf lijkt er niet te komen, zo laat ze doorschemeren. Sterker, de kans is groot dat Brands haar stick na zes jaar Hoofdklasse en twee jaar in het buitenland definitief opbergt.

‘Ik heb alles uit het hockey gehaald wat er voor mij in zat,’ zegt ze nuchter. ‘Het spelletje blijft geweldig, maar er is meer in het leven.’ Ze vond de combinatie van hockey en studie perfect, maar merkt nu dat hockey en werk lastiger te combineren zijn. En vooral: dat ze andere dingen niet langer wil missen. ‘Als mijn opa zijn verjaardag viert, wil ik daar gewoon bij zijn. Dat is voor mij nu belangrijker dan nog een seizoen doorgaan. Daarom denk ik dat het na dit seizoen mooi is geweest.’

Klik op de afbeelding voor een grotere weergave