Bewogen eerste EK-dag voor de Oranje-zaalhockeyers

Vrijdag speelde Oranje zijn eerste 2 poulewedstrijden op het EK. Boris Burkhardt scoorde 3 keer bij zijn debuut en Sjoerd de Wert was vers overgevlogen uit Nederland. De eerste wedstrijd werd overtuigend gewonnen van Zweden. In de 2e worstelden de Nederlandse zaalhockeyheren met Oostenrijk. Die waren efficiënter en scoorden 2 keer.

Volgens bondscoach Kurtz zat er meer in die laatste wedstrijd. ‘Wij waren 2 keer zo veel in de cirkel van Oostenrijk dan andersom. Op een bepaald moment krijgen wij een corner en als je die maakt, dan is het een andere wedstrijd. Wij bleven daardoor achter die 0-1 aanlopen. En ik moet mijn compliment geven aan Oostenrijk, die hebben gewoon heel goed verdedigd en weinig ruimte weggegeven. Wij misten de vrijheid om een met een actie aanvallend iets uit te richten.’

‘Tegen Zweden (6-2) kregen we die ruimte wel in de 2e helft, omdat we op voorsprong kwamen en zij moesten komen. Wij hebben een hoop spelers die de ruimte nodig hebben om een actie te maken.’

‘Heel erg vet’

Een van die spelers is Boris Burkhardt. Met de helft van de Oranje-productie tegen Zweden (6-2), had de aanvaller een groot aandeel in de best denkbare start van dit EK. Hoe voelt dat? ‘Wat moet ik zeggen? Natuurlijk heel erg vet. Dat voelt heerlijk! In mijn eerste interland meteen 3 goals te maken. We hebben net in de kleedkamer tegen elkaar gezegd: het is goed om het toernooi zo te starten.’

De 2e van Burkhardt was bijna identiek aan de 1e. ‘Ja dat klopt. Het tikje van Robert Tigges komt lekker aan. Mijn doel is dan om hem, eerst ietsje van de grond, in de goal te leggen. Dat ging prima. Dat hebben we veel geoefend en het is fijn om te zien dat het dan zijn vruchten afwerpt.’ Aan de 3e goal ging een hele mooie actie vooraf: ‘Ja, van Caspar. Die maakte een mooie rush naar voren, speelde hem af, iemand raakte de bal nog aan en ik hoefde hem er eigenlijk alleen maar in te wippen. Dat was perfect.’

Ingevlogen

’s Ochtends om 9 uur geland op de luchthaven van Praag, en om 12.20 u aan het begin van een Europees Kampioenschap. Dat is het verhaal van Sjoerd de Wert. ‘Vorige week vrijdag werd ik al gebeld, omdat Gijs geblesseerd was geraakt op de training. Christian vroeg of ik misschien stand-by kon staan om dinsdag mee te trainen en misschien mee te gaan naar Praag. Dinsdag heb ik meegetraind, toen was Gijs uiteindelijk nog fit genoeg. Mooi voor hem, jammer voor mij.’

Gister kreeg ik iets na 12 uur een telefoontje dat hij toch geblesseerd was geraakt. Of ik deze kant op wilde komen. Ik dacht: Raar, bizar natuurlijk.’ Ik moest even mijn manager bellen om het te regelen, en dat is allemaal gelukt. Daar ben ik hem heel dankbaar voor. Het feit dat ik een traineeship doe, was ook in eerste instantie de reden dat ik niet mee zou gaan. Drie keer in de week trainen en 40 uur in de week werken, was lastig te combineren.’

De Wert heeft dus niet de hele voorbereiding meegetraind, maar verscheen wel fit aan de start. ‘Ik heb dinsdag dus een dubbele training meegedraaid en zaterdag ook nog 2 wedstrijden met Kampong gespeeld. Woensdagavond nog een potje gespeeld. En dat zaalhockey verleer je niet.’

Halve finale?

Het begin was dus mooi, maar toen volgde het verlies. ‘Het was een close game met weinig kansen aan beide kanten. Dat is toch echt het internationale zaalhockey. Het is zonde, maar er is nog geen man overboord. Zoals het er nu naar uitziet zullen we van de Tsjechen moeten winnen om de halve finale te halen en te spelen.’

De Wert kan nog zomaar een mooie prijs pakken dit weekend. ‘Ja dat kan zeker! We zullen het zien. Maar het is altijd mooi om een EK te spelen. En de helft van de jongens ken ik al een jaar of 8 en speel ik al 6 jaar mee samen. Dus voor niks ben ik zeker niet gekomen.’

Lees ook:


Wat vind jij? Praat mee...