Zijn allereerste trip met het Nederlands elftal werd er voor Pepijn van der Heijden eentje om nooit te vergeten. De 21-jarige verdediger was afgelopen week met drie rake strafcorners een van de blikvangers bij Oranje in Australië tijdens de Pro League. En dat terwijl hij nog geen half jaar bij de selectie van Jeroen Delmée zit.
‘Met het spelen van drie interlands was ik vooraf al blij geweest.’
Het ongeloof klinkt een paar dagen na zijn ‘Week of Fame’ nog steeds in de stem van Pepijn van der Heijden. Hij is inmiddels thuis in zijn studentenhuis in Rotterdam, na een gigantische reis van zo’n 25 uur. Vanaf Sydney kwam hij via Hongkong weer terug in het land. Een week of drie eerder vertrok het talent met drie caps op zak. Die verzamelde hij in december tijdens het eerste Pro League-blok. Daar moest hij iedere wedstrijd Jip Janssen, de onbetwiste cornerkoning van Oranje voor zich dulden.
In Australië ontbrak Janssen, omdat hij meedeed aan de Hockey India League. Dat zorgde voor kansen bij Van der Heijden. In het eerste duel met Spanje deelde hij zijn plekje op de kop met Timo Boers en kon hij maar een keer aanleggen. Maar in de twee wedstrijden die Van der Heijden daarna speelde – opnieuw tegen Spanje en vervolgens Australië – was hij de eerste keus.
Ook na de 4-4 tegen Australië liep Van der Heijden juichend weg. Foto: Worldsportpics/Craig Clifford
De belangrijkste schutter, aan de andere kant van de wereld
En die kans greep hij met beide handen aan. Tegen Spanje pushte hij al na twee minuten raak. ‘Het is heel speciaal dat je die verantwoordelijk krijgt’, stelt Van der Heijden. ‘Dat gaf al een bijzonder gevoel. In de warming-up ging het ook lekker. Voordat we goed begonnen waren, kregen we al twee corners. De eerste werd niet goed gestopt en leidde tot de tweede, die er dus direct in ging. Ik weet niet eens meer wat ik precies deed. Ik was vooral heel erg blij. Hier droomde ik al jaren van. En dan lukt het aan de andere kant van de wereld.’
Extra bijzonder: het was de eerste directe corner van Oranje die erin vloog, in twintig wedstrijden. 48 uur na dat wapenfeit maakte Van der Heijden zijn eerste buitenlandse avontuur met de olympisch kampioen echt onvergetelijk. Aan de hand van het talent van Rotterdam knokte Nederland zich tegen Australië in het laatste kwart van een 4-1 achterstand terug tot 4-4. In die chaotische slotfase pushte hij twee keer raak. ‘Ik had al best wat kansen gehad’, klinkt het zelfkritisch. ‘Zeker in dat laatste kwart kregen we een hoop corners. Natuurlijk was het voor mij briljant om de 4-4 te maken, aan het eind van zo’n inhaalrace. Er kwam wel wat los. Ik wist vooraf wel dat ik mocht pushen. Maar dat het zo zou aflopen, is uniek.’
Van der Heijden – bij zijn club tweede keus achter clubicoon Jeroen Hertzberger – zette zichzelf dus prachtig op de kaart. Zijn prestaties vielen natuurlijk op bij het thuisfront. ‘De appjes en DM’s stroomden binnen. Als je bij Oranje scoort, valt dat blijkbaar net wat meer op dan wanneer je dat bij je club doet. Het mooiste waren de berichtjes van mijn ouders, die zelf ook altijd hebben gehockeyd en gecoacht. Zij hebben mij altijd overal naartoe gebracht. Alles gevolgd. Komen – als het even kan – altijd kijken. Australië was net wat te ver. Maar ik weet zeker dat ze alles hebben gezien. Soms zaten ze tijdens hun werk mee te kijken op hun telefoon, die naast de laptop lag.’
Van der Heijden wordt geknuffeld door teamgenoot Steijn van Heijningen. Foto: Worldsportpics/Craig Clifford
Van het Opera House naar tentamens
Van der Heijden sloot in september aan bij het Nederlands elftal. Het Australië-blok was dus zijn eerste buitenlandse avontuur met Oranje. ‘Geen vervelende eerste trip’, beseft de cornerman. ‘Los van het hockey was het ook heel gaaf om daar te zijn. We hadden in Sydney een middagje vrij en zijn toen met een aantal gasten het centrum ingegaan. Natuurlijk zijn we langs het Opera House gegaan. Een gebouw dat je af moet vinken als je daar in de buurt bent. Ik kende het alleen van tv, van het vuurwerk op nieuwjaarsdag.’
Heel veel tijd om daarvan na te genieten heeft Van der Heijden niet. ‘We gaan weer het veld op met Rotterdam. De afgelopen weken heb ik niet gestudeerd, maar volgende week heb ik wel weer ‘gewoon’ een tentamen. Het gewone leven begint weer, al zal ik dit niet snel vergeten.’
Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.
1 Reactie
ruud-stork
Pepijn goeie gozert, ook een clubjongen. Staat altijd klaar om de jeugd bij te staan en dat zie ik toch te weinig op de club. Was misschien niet een groots talent maar door hard werken en doorzettingsvermogen een topppert geworden! We gaan nog veel van hem genieten.