Romijn toont karakter na bittere boodschap: ‘Heb niets aan rancune’

Hij staat dit weekend voor de tweede keer in de finale van de play-offs. Maar de weg naar die titelstrijd lag voor Joren Romijn bezaaid met een grote lading punaises. In de winterstop kreeg de doelman van Amsterdam te horen dat hij na dit seizoen moet vertrekken. Na die pijnlijke mededeling toonde de doelman karakter. ‘Dit was – tot nu toe – mijn beste half jaar bij Amsterdam.’

Aan het eind van het interview kijkt Romijn eens goed om zich heen in het stadion van Den Bosch. Moet bijna zijn stem verheffen om de beukende dancemuziek te overtreffen. ‘Ik heb vandaag echt genoten. Stond met ontzettend veel plezier in de goal. Dat is wanneer ik op mijn best ben. Onder druk, voor die volle tribunes. Dan leef ik vol in het moment. Ben ik totaal niet bezig met mijn vertrek. Dat is niet mijn motivatie om goed te zijn. Ik haal geen plezier uit rancune. Wie heeft daar wat aan?’

Romijn zegt het met nadruk. Hij wil best open zijn over de afgelopen maanden, maar niet op een betweterige manier. Wil niet zijn gelijk bewijzen, zijn gram halen, of zijn mooie prestaties een negatieve gloed geven. ‘Ik vind het fantastisch dat we hier staan. Tijdens de tweede seizoenshelft begonnen we steeds meer te geloven dat we ver konden komen’, vertelde hij vlak na de eerste Amsterdamse euforie. Hij zorgde zelf nog voor een hoogtepunt, door in de slotfase een zekere Bossche goal – een tip-in uit een corner – te voorkomen. ‘Wat een jaar’, pufte de doelman nog na. ‘Eentje met veel gezichten.’

Met Robbert Kemperman. Foto: Willem Vernes

Terug naar december

Om die opmerking te verklaren moeten we even terug naar december. Toen ging Romijn, inmiddels bezig aan zijn vierde seizoen bij Amsterdam, met de club in gesprek over zijn toekomst. Dat verliep niet bepaald zoals de doelman had gehoopt. Hij kreeg te horen dat Amsterdam voor een andere keeper koos in het nieuwe seizoen. De naam van zijn opvolger lag zelfs al op tafel: de Engelse international Ollie Payne staat vanaf het nieuwe seizoen onder de lat bij de 21-voudig kampioen.

‘Het is natuurlijk ontzettend pijnlijk om dat te horen. Dat ze liever met een ander verder gingen’, vertelt de doelman eerlijk. ‘Dat was een enorme klap, waar ik het echt heel moeilijk mee heb gehad. Ze kozen voor iemand met internationale ervaring. Ja, dat heb ik niet. Dat is een feit. Maar ik moest de boodschap wel even verwerken. Gelukkig had ik veel mensen om me heen met wie ik erover kon praten. Dat hielp. Omdat ik het in december al te horen kreeg, had ik tijd. Tijd om weer zin te krijgen. Mezelf en de lol terug te vinden.’

Natuurlijk sprak hij erover met zijn vriendin Fiona Morgenstern, die door ongelooflijk toeval praktisch in hetzelfde schuitje belandde. De spits van de dames van Amsterdam kreeg eveneens te horen dat ze geen nieuw contract kreeg. ‘Het enige dat nog in mijn macht lag, was het beste ervan maken. Genieten en het zo goed mogelijk doen.’ Met een trotse glimlach: ‘En dat is heel goed gelukt. Ik heb – tot nu toe – mijn beste half jaar gekeept sinds ik bij Amsterdam zit.’ 

Een dikke knuffel voor Dayaan Cassiem. Foto: Willem Vernes

Hoe de druk wegviel

‘Best gek hè, hoe dat blijkbaar gaat’, zegt Romijn. ‘Ik denk dat er bij mij een stukje druk wegviel. Want het scenario dat Amsterdam voor een andere keeper zou gaan, had ik ook in mijn achterhoofd. Je wil het niet, maar je denkt er weleens aan. Het blijft topsport. Dan weet je dat zoiets kan gebeuren. Het is dan aan mij om die knop om te zetten. Ik voelde me daarna vrijer. Het helpt ook dat we een heel mooi team hebben. De leukste groep waarmee ik in de Hoofdklasse heb gespeeld. Een ploeg die kritisch op elkaar kan zijn, elkaar kan afmaken op de training en daarna weer gezellig met elkaar kan lunchen. Die balans klopt.’

‘Ik ben ook wat realistischer geworden. Voorheen was ik soms te kritisch op mezelf. Wanneer ik een goal tegenkreeg, bleef dat soms in mijn hoofd hangen. Ik kan dat nu beter loslaten. Ook bij de beste keepers ter wereld gaat er een bal in. Dat gebeurde mij ook, tegen Den Bosch. Gaat er een corner in, die ik moet hebben. Ik stap daar nu sneller overheen, laat het makkelijker van mij afglijden.’

Foto: Willem Vernes

Nu geen reserve-rol

Met die insteek leeft Romijn richting de finales toe. Hij heeft daar al ervaring mee. In 2021 was hij reserve-keeper bij Kampong. Hij speelde door een blessure van David Harte de shoot-out-serie in het tweede duel, toen tegen Bloemendaal. In de beslissende derde wedstrijd stond hij ook onder de lat. ‘Maar die finale voelt voor mij heel anders. Het was heel gek dat ik erin kwam bij de shoot-outs. Ik was de tweede keeper, daardoor voelde ik me echt een invaller bij het team waar ik pas een jaar zat. Bovendien was dat in een coronaseizoen, waardoor er geen publiek was.’ Lachend: ‘Dat zal dit jaar wel anders zijn.’

Hoe het hockeyleven er voor Romijn er na de play-offs uitziet, is nog niet helemaal duidelijk. ‘Ik ga door. Zoveel is zeker. Ik heb nog veel te veel ambitie om te stoppen. Maar er is nog geen kogel door de kerk. Mag ik daar na de finales op terugkomen?’