Silver Cup onwerkelijk afscheidscadeau voor studenten ‘Appie’

Apeliotes heeft als eerste studentenclub de Silver Cup gewonnen. De Nijmeegse studenten wonnen zaterdag in een heerlijke finale op het complex van Houten met 3-1 van Maastricht. Liefst negen speelsters, die hun laatste duel in het geelblauw speelden, gaven zichzelf daarmee een prachtig afscheidscadeau. Dat was reden voor veel bier en tranen.

‘Dit is zo onwerkelijk’, stamelde Apeliotes-speelster Judy van de Klok nadat ze samen met haar ploeggenoten de grote cup kreeg uitgereikt. ‘We begonnen dit avontuur met de instelling dat elke bekerwedstrijd mooi was meegenomen. We waren de underdog. Maar ik denk dat we wel hebben laten zien dat we als Appie kunnen hockeyen. We hebben genoten. Zo zijn we de wedstrijd ook ingegaan. Er gaan negen meiden stoppen. We wilden nog een keer als team iets neerzetten. Dat is gelukt.’

Van de Klok zei het met een stralende glimlach, waarna de 22-jarige studente Bedrijfskunde even wegrende voor een nieuwe groepsfoto. Weer werd er geknuffeld en gedanst. Op de klanken van het lijflied Nijmegen van de lokale volksheld Ronnie Ruysdael werden de speelsters door de vele fans hartstochtelijk toegezongen.

Foto: Rogier Balk

Emotioneel

Het was een bijzondere middag voor een bijzondere ploeg, die ook speciaal begon. Vanwege de finale en omdat zoveel speelsters stoppen, had Van de Klok vooraf het voortouw genomen om haar teamgenoten te verrassen met een door vrienden en familie ingesproken video. Nog voor er een bal was geslagen, vloeiden er daardoor al rijkelijk tranen in de Nijmeegse kleedkamer. ‘Het was een emotionele bijeenkomst’, vertelde coach Naudjan Peters. ‘Ook wel voor mij, mijn twee kinderen zaten in de video. Maar door die emoties, waren de spanningen er wel in een keer vanaf.’

Volgens Peters is omgaan met de spanning de belangrijkste reden, waardoor zijn ploeg als eerste studententeam de finale bereikte. ‘Je moet een beetje schijt hebben en onbevangen spelen.’

Dat deed zijn ploeg eigenlijk vanaf de eerste afslag. Al na twee minuten kreeg Karlijn Hassink de eerste kans van de wedstrijd. Na een vloeiende Nijmeegse aanval, kon Hassink vrij uithalen, maar haar vizier stond net iets naast het doel gericht.

Een mini fles champagne voor de speelsters van Maastricht om de teleurstelling weg te werken. Foto: Rogier Balk

Die bal had erin gekund en misschien wel gemoeten. Dat gold zeker voor de mogelijkheden die haar ploeggenoot Heleen Kooij na tien minuten spelen kreeg. Tot twee keer toe mocht ze aanhalen. De eerste werd knap gekeerd door Maastricht-goalie Noémi Nieveen, de tweede flatste ze te wild over. Ze baalde van die misser, maar concludeerde een paar minuten later in de wissel: ‘We gaan focking lekker.’

Daarin had ze gelijk, want Apeliotes was in het eerste kwart duidelijk de betere ploeg. Maar ook Maastricht deed van zich spreken in de eerste 17,5 minuten. Met een schot van Fleur Kessels dat werd gered door keepster Fleur van Balen als belangrijkste wapenfeit.

Zo bleef het 0-0 na een kwart, wat de speaker verleidde tot het uitspreken van haar wens: ‘We hopen zo op meer doelpunten.’

Reuzenkans

De omroeper werd in het tweede kwart al snel op haar wenken bediend. Nadat Maastricht eerst een reuzenkans had gekregen, die door keepster Van Balen werd gered, was het een paar minuten later 1-0 voor Apeliotes. Na opnieuw een zorgvuldige opgebouwde aanval gaf Myrthe van den Heuvel de laatste tik om de bal tegen de plank te krijgen. Op de volgepakte tribune gingen de in geel gehulde studenten uit hun dak.

Lang konden ze niet nagenieten van die voorsprong, want slechts een paar minuten later kreeg Maastricht een strafcorner. Op de tribunes gonsde de naam van Pien Paumen, het nichtje van oud-international Maartje. Maar de bal ging niet op haar. Maastricht speelde een variant die door Cis IJpelaar heerlijk in het dak van het doel werd gepusht: 1-1.

Sterspeelster Cis IJpelaar. Foto: Rogier Balk

Met IJpelaar is meteen de beste speelster van het veld genoemd. Dat is ook niet zo gek, want de middenvelder met de ragfijne techniek speelde vorig seizoen nog bij Tilburg Dames 1 in de Promotieklasse. De talentvolle speelster keerde echter terug naar haar jeugdliefde en is een attractie in de Eerste Klasse. Een paar minuten voor het rustsignaal soleerde ze door de Nijmeegse defensie. Met haar backhandschot moest ze alleen in keepster Van Balen haar meerdere erkennen, waardoor de ruststand 1-1 was.

Hoofdrol

Ook na de rust eiste IJpelaar de hoofdrol op. Eerste haalde ze een corner, die eruit werd gelopen, daarna blokte ze zelf de eerste strafcorner van Apeliotes. Het waren spaarzame hoogtepunten in het derde kwart, waar de speelsters duidelijk steeds minder ‘schijt’ hadden en de spanning voelbaar werd.

Toch viel er nog een treffer. Die was opmerkelijk. Judy van de Klok zat met groen op de strafbank. Nadat ze het sein kreeg dat ze erin mocht, sprintte ze direct in de diepte, kreeg de bal, omspeelde twee tegenstanders en bediende Van den Heuvel die tekende voor haar tweede treffer en de 2-1 voorsprong voor Apeliotes.

Alle ingrediënten voor een heerlijk laatste kwartier waren daarmee aanwezig. Maastricht moest en ging alles of niets spelen. Bij Apeliotes vochten de speelsters voor elke meter. Amy Candel van Maastricht kreeg geel. Het publiek gilde en joelde. Er werd gemopperd in het Limburgse kamp en gejuicht in het Nijmeegse.

Spanning in de laatste minuten bij Apeliotes. Foto: Rogier Balk

De studenten gingen helemaal uit hun plaat toen ze vijf minuten voor tijd een veilige 3-1 voorsprong namen. Nu was het Van de Klok zelf die uit de rebound na een corner de bal in het Maastrichtse doel tikte. ‘Het was een leeg doel, dan wil ik nog wel eens missen. Vandaag gelukkig niet’, lachte Van de Klok.

De aanvalster, die zelf bij Apeliotes blijft (‘zo’n gave club’), zat op de rug van een ploeggenoot toen de Nijmeegse studenten de overwinning vierden. Op de tribune gingen de kannen bier daarna rond. Dat was slechts een ouverture van wat nog komen ging, wist ook Van de Klok. ‘We gaan vanavond naar de Villa, de studentensociëteit. Daar wordt het dobbelen, atten en veel bier drinken. Het wordt een avond om nooit te vergeten.’