Van Heijningen schittert op positie waar hij uitgroeide tot talent

Hij kan niet wachten op zondag, de topper tegen Bloemendaal. Met dat gevoel stond Steijn van Heijningen met zijn druipende baard op blote voeten in de bestuurskamer van HGC. De ploeg van Paul van Ass had zojuist met 5-2 in de stromende regen van Amsterdam gewonnen en bereikte daarmee de halve finale van de Gold Cup. Voor Van Heijningen een fijne test richting de kraker van zondag, een wedstrijd waarin hij graag wil scoren vanaf zijn nieuwe positie.

Bijna een kwartier lang stond Van Heijningen kletsnat in de bestuurskamer. Niet eens smachtend naar een warme douche. Zijn nieuwe positie in het veld kwam ter sprake. Dan blijft Van Heijningen glunderend doorratelen en maakt het niet uit hoe koud hij het heeft.

In de kwartfinale tegen Amsterdam viel Siem Schoenaker met zijn hattrick op. Maar ook Van Heijningen, die kort achter de spitsen speelde. Hij bleef donderdagavond maar gaan. De ene keer zakte hij wat in om ruimte te maken voor de buitenaanvallers. Dan weer een versnelling richting de vijandelijke cirkel. Van Heijningen keek tegen Amsterdam continu om zich heen naar wat de beste opties voor HGC zou zijn.

Nummer 10

Vorig seizoen speelde hij links of rechts op het middenveld, maar Van Heijningen schuift dit seizoen steeds vaker op naar voren om tussen de linies uit te komen. ‘Paul vindt het mooi om me op de 10-positie te zetten, dat is ook leuk met mijn rugnummer’, grapt hij.

‘Het idee is dat ik daar het verschil moet maken en vaker in de cirkel kom om te kijken wat er te halen valt. Soms speel ik nog op mijn oude posities, maar geleidelijk aan speel ik steeds vaker net achter de spitsen. Ik vind het heerlijk om daar te spelen.’

Steijn van Heijningen in de stromende regen tegen Amsterdam. Foto: Orange Pictures / Frank van der Leer

Van Heijningen wordt steeds belangrijker in het aanvallende spel van de ploeg uit Wassenaar. Tegen Amsterdam strooide hij met subtiele passjes. Een hoge backhand richting de opstormende Karst Timmer of een subliem lobpassje in de richting van Schoenaker die er op zijn beurt weer iets moois mee deed.

Van Heijningen is continu in beweging. Niets is te gek, werkelijk een lust voor het oog. ‘Je moet als nummer tien echt volop het duel ingaan’, vertelt hij terwijl hij met zijn vuist in zijn hand slaat. ‘Ik kan daar creatief zijn. Lekker veel aanvallen, mijn spitsen aanspelen, zorgen dat ik aanspeelbaar ben en met het middenveld combineren. Het is echt een toffe plek in het veld, ik stond daar vroeger bij Alecto ook.’

Tussenjaar bij Leiden

Daar groeide Van Heijningen uit tot groot talent. Hij zat in een team met onder meer Bloemendaal-speler Jorrit Croon en huidig teamgenoot Tijmen Piket. ‘Dat waren mooie tijden. Met Jorrit heb ik twaalf jaar gehockeyd, met Tijmen speel ik nu ruim vijftien jaar samen. Zij zijn echt maatjes van mij.’

In 2014 vertrok Croon naar HGC. Daarna volgde Piket en een jaar later trok Van Heijningen ook het tenue van de Gazellen aan. De aanvallende middenvelder koos wel eerst voor een tussenjaar bij overgangsklasser Leiden. ‘Ik durfde de stap naar de Hoofdklasse toen nog niet te maken’, vertelt hij. ‘Er was destijds al contact met HGC, maar ik gaf aan dat ik liever een tussenstapje wilde. Ik denk dat dat ook goed voor mij is geweest, ik had bij Leiden een leuk team en een goede coach. Ik heb daar echt veel geleerd, ze wisten ook wat mijn plannen waren. Na dat jaar vond ik mezelf wel klaar om in de Hoofdklasse te spelen.’

Steijn van Heijningen na afloop in gesprek met keeper Sam van der Ven. Foto: Orange Pictures / Frank van der Leer

Inmiddels is Van Heijningen bezig aan zijn vierde seizoen aan de Roggewoning. Na drie jaar steevast aan de flanken op het middenveld te hebben gespeeld (‘daar kan ik mijn snelheid goed gebruiken’) maakt hij nu, net als vroeger, de stap naar voren. Desondanks moet Van Heijningen nog wel een beetje wennen aan die overgang.

‘Ik voel het spelletje steeds beter aan, maar ik moet fysiek sterker worden. Met name in mijn balaannames. Ook maak ik soms nog de verkeerde keuzes. Dan kan ik net een ruimte induiken en dan gun ik het een andere teamgenoot misschien te veel waardoor ik de bal afgeef. Eigenlijk moet ik het dan zelf doen. Je kunt het bescheidenheid noemen.’

Belangrijk worden

Bij zijn overgang naar HGC gold Van Heijningen nog als talent en speelde hij in diverse nationale jeugdselecties. Inmiddels is hij met zijn 23 jaar geen talent meer te noemen, maar goed hockeyen kan hij nog steeds. Of dat genoeg is om uiteindelijk het grote Oranje te halen? ‘Ik heb al wel een paar keer meegedaan met trainingen en oefenwedstrijden, dat smaakt wel naar meer. Natuurlijk denk ik daar weleens over na, ik denk iedere hockeyer in de Hoofdklasse. Maar goed, ik ben nog steeds jong. Ik wil het eerst goed doen bij HGC. Lekker belangrijk worden en ook belangrijk blijven.’

Steijn van Heijningen drijvend de vijandelijke cirkel binnen van Amsterdam. Foto: Orange Pictures / Frank van der Leer

Van Heijningen staat dan ook te stuiteren als het over de kraker tegen Bloemendaal gaat, wanneer hij écht belangrijk kan zijn. ‘Ja man, ik heb er echt superveel zin in. De wedstrijd tegen Amsterdam stond ook in het teken om de puntjes op de i te zetten. We doen het goed en staan er niet slecht voor in de competitie. Nu nog doorpakken.’

Doelpuntje tegen Bloemendaal?

Vorig jaar speelde Van Heijningen zijn eerste play-offs. ‘Die ervaring wil ik zeker nog vaak meemaken, dat went niet hoor. Opnieuw de play-offs halen zou echt heel tof zijn. Tegen Bloemendaal kunnen we een belangrijke stap zetten.’

Of we zondag weer het frivole spel van Van Heijningen kunnen verwachten? Als het aan hem ligt in ieder geval wel. Sterker nog, naar eigen zeggen is hij meer dan ooit bezig met zijn aantal doelpunten. Tot nu toe staat hij op vijf competitiegoals. ‘Ik heb afgelopen weekend tegen Hurley (1-4 winst, red.) mijn eerste veldgoal gemaakt op mijn nieuwe positie’, zegt hij blij. ‘Het zou heel lekker zijn als ik zondag tegen Bloemendaal weer scoor.’