‘Hockey in Cuba is 50 jaar terug in de tijd’

De hockeyvelden van Cuba kun je vergelijken met de gravelvelden uit 1970 in Nederland. Hoog tijd dus om de faciliteiten daar eens te verbeteren, dacht Lutger Brenninkmeijer. Vandaar dat hij een zeecontainer met 100.000 euro aan sportmateriaal richting Cuba stuurde.

Brenninkmeijer is één van de drijvende krachten achter het Interregional Challenge Cup, een toernooi voor de C-topteams van Nederland. Bijzonder aan dit toernooi is dat de organisatie de teams vraagt om een bijdrage. Niet alleen voor toernooideelname. Dit jaar selecteerde het ICC-comité in samenwerking met de KNHB en sportontwikkelingsproject in Cuba, een land waar de jongeren het met heel wat minder genoegen moeten nemen.

‘ICC staat voor het ontwikkelen van kinderen’, legt Brenninkmeijer uit. ‘In Nederland zijn de kinderen gewend dat het hockey goed geregeld is, maar dat is niet overal zo. Wij vinden het belangrijk dat de Nederlandse kids zich daar bewust van zijn. Daarom stimuleren we ze door zelfverzonnen acties een bijdrage te leveren.’

Zeecontainer met 100.000 euro aan materiaal

Na eerdere projecten viel dit jaar de keuze op Cuba, nadat de Cubaanse hockeybond een verzoek tot ondersteuning bij ICC had neergelegd. ‘Dan kan je een bedrag overmaken’, vertelt Brenninkmeijer. ‘Maar daar geloven wij niet in. Wij willen een substantiële bijdrage leveren.’ En substantieel was de bijdrage. Brenninkmeijer overhandigde namens ICC een zeecontainer met 100.000 euro aan sportmateriaal aan de Cubaanse hockeybond. Daarnaast werden er voor de Cubaanse hockeyers coachcursussen verzorgd, scheidsrechters begeleid en clinics georganiseerd.

Het begin is er, maar om het hockey echt van de grond te krijgen in Cuba is er meer nodig. Met 2000 geregistreerde hockeyers staat de sport nog in de kinderschoenen. Zeker als je het vergelijkt met de 800.000 geregistreerde honkballers op een bevolking van 11 miljoen.

Cuba ontbeert kennis

Brenninkmeijer: ‘In tegenstelling tot de eerdere projecten waar we meehielpen hockey van de grond op te bouwen, kent Cuba al een behoorlijke infrastructuur. De organisatie zoals die er nu staat is voldoende. Er is reeds een clubcompetitie. Aan de overige faciliteiten ontbreekt het nog. De velden die daar liggen kan je vergelijken met de gravelvelden uit 1970 in Nederland. Als we willen dat Cuba weer een rol betekenis gaat spelen in het internationale hockey moeten de faciliteiten beter.’

Ook de kennis over het moderne hockey bleek minimaal. ‘Je kan de coaches daar vergelijken met goedwillende ouders in Nederland. Er zijn geen opleidingen voor coaches. Zelfs de leraren lichamelijke oefening op de scholen ontberen veel kennis. Eigenlijk spelen ze nog grashockey op zandvelden’, omschrijft Brenninkmeijer het spel van de Midden-Amerikanen.

Rolmodellen

Volgens het voormalig TC-lid van AH&BC is het belangrijk dat het Cubaanse hockey rolmodellen krijgt. Brenninkmeijer hoopt dat clubs en teams zich geroepen voelen aan een Cubaanse ploeg te ‘adopteren’. ‘Het is belangrijk dat we de hockeykennis in Cuba borgen. Dat kan door uitwisselingen: Nederlandse teams die naar Cuba gaan. Of andersom: nodig een Cubaans team uit op je club.’

Het hockeyfundament in Cuba is gelegd, nu is het zaak dat het verder uit te bouwen. Brenninkmeijer wil wat dat betreft nog een oproep doen. ‘Als er nu hockeyers zijn die denken: dat project spreekt me aan, ik wil een bijdrage leveren. We zijn op zoek naar rolmodellen die interesse hebben om een paar maanden in Cuba te bivakkeren en een team op sleeptouw te nemen. Het is ook mogelijk een lange vakantie te combineren met het verzorgen van trainingen.’