Oud-hoofdklasser Andrew Eversden ambitieus als scheidsrechter

In de Week van de Scheidsrechter spreken we met Andrew Eversden. De voormalige hoofdklassespeler van onder meer Hurley stond afgelopen zondag weer binnen te lijnen. Niet als speler, maar als scheidsrechter. Hij debuteerde als leidsman in het competitieduel in de Eerste Klasse tussen Myra D1 en Hoorn D1. Eversden is ambitieus. ‘Ik wil op hetzelfde niveau fluiten als ik heb gespeeld.’

De liefde voor het fluiten zat er bij Eversden al vroeg in. Als jeugdspeler van Groningen begeleidde hij menig wedstrijd. ‘Ik vond het leuk om te doen, maar ik was toen toch meer geïnteresseerd hoe ver ik het kon schoppen als hockeyer. In mijn achterhoofd heb ik altijd het idee gehouden om na mijn carrière te gaan fluiten.’

Aanwakkeren

Als speler verliet Eversden Groningen voor Laren om via Den Bosch bij Hurley te belanden. Vanwege zijn sportieve loopbaan stond het fluiten jarenlang op een laag pitje. Een gesprek met oud-scheidsrechters Rob ten Cate en Julius de Kempenaer deed de vlam weer ontbranden. ‘We hadden een discussie over een spelsituatie en toen zeiden ze dat er weinig hoofdklassespelers na hun carrière gingen fluiten. Dat wakkerde bij mij zoiets aan dat ik zei: dan word ik toch de eerste?’

Andrew Eversden als speler van Hurley in actie tegen Oranje Zwart in het seizoen 2015-2016. Foto: Willem Vernes

Eversden heeft wel een mogelijke verklaring waarom voormalige hoofdklassespelers zo weinig de fluit ter hand nemen. ‘Het spelen in de Hoofdklasse vergt veel van je tijd. Als je eenmaal bent gestopt, kiezen velen ervoor om niets te doen. Ze zijn wel even klaar met hockey. Of ze besluiten te gaan coachen.’

Taboe

Eversden: ‘Natuurlijk is het ook zo dat je als speler weet hoe vaak en wat er tegen de scheidsrechter wordt gezegd in het veld en wat er wordt geroepen vanaf de kant. Dat is misschien iets waar men niet mee geconfronteerd wil worden. En, misschien rust er ook wel een taboe om na je carrière te gaan fluiten.’

Een taboe waar Eversden in ieder geval geen last van heeft. ‘Ik vind het leuk om te fluiten en wil iets terug te doen voor de sport waar ik jaren plezier aan heb beleefd.’

Andrew Eversden floot op 26 september 2021 zijn eerste competitiewedstrijd: Myra D1-Hoorn D1. Foto: Orange Pictures/Albert van der Ploeg

Andere rol

Nu hij het spelerstenue heeft ingeruild voor het scheidsrechtersoutfit beziet Eversden het spel vanuit een andere rol. ‘Ik snap nu veel beter dat het in sommige situaties lastig te zien is wat er gebeurt, zeker als er veel mensen bovenop elkaar staan. De scheidsrechter kan niet alles zien en dan wordt er af en toe een fout gemaakt.’

Hoe was Eversden als speler tegen de scheidsrechter? ‘Buiten het veld kon ik het goed met ze vinden, binnen de lijnen minder. Hahaha. Ik dacht dat ik vaak beter wist of beter had gezien. Ik was nooit de ergste, maar ik heb wel een paar keer geel gekregen wegens praten.’

Voordeel als oud-speler

Met zijn jarenlange ervaring als hoofdklassespeler denkt Eversden een voordeel te hebben als scheidsrechter in het beoordelen van bepaalde wedstrijdsituaties. ‘Bijvoorbeeld in situaties of er sprake is van voordeel of niet. Wordt er inderdaad een opzettelijke overtreding gemaakt. Een fify-fiftysituatie is niet altijd een verdedigende fout. Meer begrip opbrengen voor reacties van spelers in de heetst van de strijd. Dit soort reacties hoeven niet altijd te leiden tot een gele kaart. Als speler vond ik al dat er te veel gele kaarten werden gegeven.’

Na een aantal oefenwedstrijden maakte Eversden afgelopen zondag een nieuwe start in de hockeysport. ‘Net als toen ik speelde wil ik nu als scheidsrechter geen fout maken waardoor een team onterecht een doelpunt zou incasseren. Een beetje spanning voelde ik wel, maar het was gezonde spanning. Spanning die je scherp houdt. Daarom ervaar ik deze spanning als positief.’

Eversden: ‘Natuurlijk hoorde ik het commentaar langs de zijlijn. Dat heb ik weggelachen. Het helpt dat ik in de Hoofdklasse heb gespeeld. Ik ben gewend dat mensen langs de kant iets roepen.’

Andrew Eversden (r) als scheidsrechter bij de start van het duel tussen Myra D1-Hoorn D1 in de Eerste Klasse. Foto: Orange Pictures/Albert van der Ploeg

Complimenten

Het duel in Amstelveen werd uiteindelijk door Myra met 1-0 gewonnen. ‘Er zijn geen gekke dingen voorgevallen. Ik had ook een goede collega. We hebben het goed gedaan en kregen na afloop ook de complimenten van de coaches. Het was een leuke ervaring. Hopelijk volgen er meer.’

Eversden is ambitieus en hoopt dat het eersteklasseduel een begin is van mooie scheidsrechterscarrière. ‘Ik ben nu 36 jaar en op het hoogste niveau spelen kan niet meer. Als scheidsrechter kan ik dat nog wel halen. Mijn doel is dan ook op hetzelfde niveau te fluiten als ik gespeeld heb.’

Grote toernooien

‘Ik wil zo snel mogelijk naar het hoogste niveau’, gaat Eversden verder. ‘Als speler heb ik nooit de grote toernooien mogen spelen. Als scheidsrechter hoop ik dat wel mee te kunnen maken. Parijs 2024? Als je het mij vraagt zou ik dat willen halen, maar of dat op dit moment realistisch is, weet ik niet. De reacties op mijn stap zijn in ieder geval leuk. Zo zei Margot (van Geffen, red.) tegen mij: ik hoop dat ik je dit jaar in de finale zie.’