Het blijft een bijzonder gezicht wanneer Laura Odijk (19) het complex op rolt van hockeyclub Gouda. Met in haar rechterhand haar keeperstas, terwijl ze haar linkerhand gebruikt om haar rolstoel vaart te geven. Eindbestemming: de dug-out. Na flink wat tapes en braces stapt ze uit haar rolstoel en neemt ze plaats onder de lat.
Op 14-jarige leeftijd werd Laura gediagnostiseerd met het Ehlers-Danlossyndroom. Haar bindweefsel werkt niet goed, waardoor haar spieren de gewrichten bij elkaar proberen te houden. Hierdoor is Laura chronisch vermoeid, heeft ze spontaan krachtverlies, zenuwpijnen en gaan met grote regelmaat gewrichten uit de kom.
‘Een kleine kermisattractie’
Doordat ze in het dagelijkse leven in een rolstoel zit, spaart Laura energie om voor trainingen en wedstrijden te kunnen keepen. Een op maat gemaakt pak in combinatie met braces en tapes bieden voldoende veiligheid om ‘gewoon’ onder de lat te staan. En daar voelt Laura zich als een vis in het water.
Haast ieder lid van Gouda kent haar wel. Naar eigen zeggen is ze ‘een kleine kermisattractie’. ‘Ik val vaak uit elkaar’, lacht Laura. ‘Op momenten dat er weer iets uit de kom schiet, word ik weleens het IKEA-bouwpakketje genoemd. Valt vaak uit elkaar en zit nooit helemaal goed in elkaar. Er worden natuurlijk veel grappen over gemaakt. Dat vind ik alleen maar mooi.’
Laura rolt vaak het complex van Gouda op. Zo geeft ze keeperstrainingen en is ze vanuit haar rolstoel coach van een jeugdteam. Daarnaast traint ze wekelijks mee met Heren 1, Heren 2 en haar eigen team. ‘Sporten is mijn grootste hobby, dat doe ik het liefst de hele dag door. Het is heel belangrijk dat mijn spieren sterk blijven. Hoe sterker mijn spieren zijn, hoe minder snel iets uit de kom gaat. Mentaal en fysiek is het allebei heel hard nodig.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.