Zelfs na vier verloren ‘finales’ kon Delta Venlo blijven lachen

Wat is er erger dan een allesbeslissende wedstrijd verliezen? Vier keer in één seizoen een allesbeslissende wedstrijd verliezen. Delta Venlo Heren 1 uit de Eerste Klasse had afgelopen jaar een abonnement op de verkeerde uitslag op het verkeerde moment. Zuur, heel zuur, maar erom lachen blijft voor hen het beste medicijn. ‘Ik voel me net voetballer Michael Ballack. Hij verloor ook álle finales in één seizoen’, grapt aanvoerder Wouter Lenders (22).

Het begon dit jaar voor Delta Venlo allemaal nog hoopvol. Knap sleepte de ploeg het kampioenschap binnen in de Topklasse Zaal. Alleen liep het zaalsprookje anders af dan gehoopt, het eerste krasje van het seizoen vol littekens. Een strafcorner in de allerlaatste minuut van de nacompetitiewedstrijd tegen Klein Zwitserland, bij een 2-1 achterstand, opende de poort naar promotie naar de Hoofdklasse Zaal. Maar de bal ging er niet in. De eerste klap was een feit.

Veel tijd om te treuren was er niet, want de bal rolde al snel weer door. In april kreeg de ploeg een zeldzame kans om een prijs te winnen, in de finale van de Silver Cup. Union was op papier de ideale tegenstander. Niet in de laatste plaats omdat Delta Venlo hen voor de winterstop nog met 2-1 had verslagen in de competitie. Maar het kwartje viel deze keer niet hun kant op. Met een 5-4 nederlaag slikten ze hun tweede teleurstelling van het seizoen weg.

De focus verschoof daarna helemaal naar de competitie. Maar al snel werd de volgende nachtmerrie werkelijkheid. Delta Venlo eindigde als tweede, op slechts één punt achter koploper Goirle. Met een puntenaantal dat in de andere poules moeiteloos tot het kampioenschap had geleid.

Maar daarmee was het seizoen nog niet ten einde. Er wachtte nog één laatste horde: de play-offs. Na de overwinning op Amersfoort leek promotie naar de Overgangsklasse alsnog binnen bereik. Een sprankje hoop in het seizoen vol teleurstellingen. Maar in de volgende ronde incasseerde Delta Venlo de zoveelste klap. Er werd verloren van HBS. Een nederlaag die het seizoen definitief een bittere nasmaak gaf.

Klap op klap incasseerde Delta Venlo afgelopen seizoen. Foto: Willem Vernes

Welke nederlaag het hardst aankwam? Aanvoerder Lenders hoeft daar niet lang over na te denken: het mislopen van het kampioenschap in de Eerste Klasse, zegt hij resoluut.

‘We verloren eerst de finale van de Silver Cup van Union. Die week daarna mochten we wéér tegen Union, voor de competitie. Die wonnen we wél. Toen hadden we alles in eigen hand. Maar ja, vervolgens verloren we de topper van Goirle. Weg eerste plaats, weg kampioenschap’, verzucht Lenders. De teleurstelling drukte zwaar op het team, vertelt hij. Het idee om tijdens de play-offs nóg een keer voluit te moeten gaan, voelde als een enorme last. ‘Daar heb je dan eigenlijk helemaal geen zin meer in. Je hebt klap op klap gehad, je bent er wel klaar mee. Maar het seizoen sleept zich dan nog twee weken voort.’

Gelukkig kon Delta Venlo blijven lachen

Toch kijkt hij terug op een mooi seizoen, ondanks alles wat er misging. Vijf seizoenen hockeyt hij inmiddels in Heren 1, sinds de fusie in 2020. Nooit eerder schopte zijn ploeg het in de Silver Cup zo ver dat ze landelijk gingen spelen. In de competitie waren de resultaten ook zelden reden voor champagne. Kijk je door een roze bril, dan was dit dus eigenlijk een fantastisch seizoen voor Delta Venlo. Daar klampen Lenders en zijn teamgenoten zich maar aan vast. Want dat is ook een kunst: zó vaak verliezen op het moment suprême en toch blijven lachen.

Na al die spannende wedstrijden en tegenslagen bleef de sfeer hecht. Na afloop van de laatste wedstrijd van het seizoen – de verloren play-off tegen HBS – vloeide het bier dan ook rijkelijk in het clubhuis, als medicijn tegen de teleurstelling. Lenders herinnert zich een treffende opmerking van een teamgenoot: ‘Hij zei: ik voel me net Michael Ballack.’ Ballack, de voetballer die in 2002 bij Bayer Leverkusen in één seizoen de Champions League-finale, de bekerfinale én de strijd om de landstitel wist te verliezen. En alsof dat nog niet genoeg was, verloor hij met Duitsland datzelfde jaar ook de WK-finale. Lenders: ‘Elke klap kwam hard aan, maar samen lachen hield ons op de been.’

Niet Delta Venlo, maar Union won afgelopen seizoen de Silver Cup. Foto: Willem Vernes

Feest in de lange busritten

Vraag je hem naar het hoogtepunt van het seizoen, dan begint hij meteen te stralen. De busritten naar de verre uitduels in de Silver Cup. Niks smeedt een team zo als urenlang in een bus zitten na een gewonnen knock-outwedstrijd. ‘Achteraf waren die busreisjes het allerleukst. Dat hoor ik echt van iedereen. We gingen van Ommoord in Rotterdam naar Hoorn en naar de finale op Fletiomare. De halve finale, tegen Hoorn, zullen we nooit meer vergeten. Het werd 1-1 en we moesten shoot-outs nemen. Van de vier shoot-outs misten we er drie, maar we wonnen alsnog. Je kunt je vast voorstellen hoe uitbundig het feest in de bus was.’

Langzaam maar zeker vervaagt de pijn van de teleurstellingen. De blik op de toekomst biedt weer ruimte voor nieuwe dromen. ‘Volgend seizoen spelen we de Gold Cup. Hopelijk overleven we een ronde en stuiten we op een hoofdklasser. Dan krijgen we de kans om de kater van dit seizoen in één klap weg te spoelen.’ Hij moet er gelukkig zelf om lachen.