A’dam trakteert thuispubliek op 1-3 winst op debutant Wimbledon

Na een vroege achterstand herpakte Amsterdam zich en won de ploeg in de achtste finale met 1-3 van EHL-debutant Wimbledon. Mirco Pruyser nam alle drie de treffers voor zijn rekening. In de kwartfinale treft Amsterdam maandag de Spaanse ploeg Real Club de Polo.

Amsterdam begon de achtste finale tegen het Londense Wimbledon niet goed. Al na 4 minuten keek de ploeg tegen een 1-0 achterstand aan na een benutte strafbal van Phil Roper, nadat een Londense aanvaller in de Amsterdamse cirkel ten val werd gebracht. De Amsterdammers hebben echter niet lang nodig om zich te herstellen. Waar spits Mirco Pruyser zijn eerste kans op goal nog over zag vliegen was zijn tweede kans wel raak. Op aan aangeven van Billy Bakker schoot hij met zijn backhand hard de gelijkmaker binnen. Amsterdam kreeg de kans om snel op voorsprong te komen, maar de strafcorner werd niet goed gestopt, waardoor Reid-Ross niet kon afvuren. Amsterdam had in het eerste kwart een duidelijk veldoverwicht, maar Wimbledon kon er af en toe snel uitkomen. Amsterdamse keeper Laurens Goedegebuure keerde nog een inzet van Caspar Phijffer en even later zag Billy Bakker zijn inzet op de Engelse goal maar net voorlangs vliegen. Met een gelijke stand ging de ploegen het tweede kwart in.

Koud in het tweede kwart kon Bakker opkomen door het midden waarna hij Jan Willem Buissant in stelling bracht. Hij schoot echter recht op keeper James Bailey af. Pruysers vizier stond niet veel later, zoals zo vaak, wel op scherp. Een oogstrelende actie van Valentin Verga met een goedgeplaatst chopje leidde de goal, die Pruyser hard binnenschoot, in. En Amsterdam kreeg meer kansen. Bakker kwam de cirkel binnen over de achterlijn, maar na een voorzet rolde de inzet van Verga net naast, waardoor de Amsterdammers met een krappe voorsprong van 1-2 de rust in gingen.

Krappe voorsprong

Nog maar een paar seconden in de tweede helft kreeg Robbert Tigges al de kans om die voorsprong te vergroten, maar zijn inzet ging voorlangs. In de counter die daarop volgde kwam Phill Ball geheel vrijgelaten door de Amsterdamse verdediging oog in oog met Laurens Goedegebuure, maar die verkleinde zijn goal goed en voorkwam zo de Engelse gelijkmaker. De ruimtes op het veld waren groot waardoor het spel snel op en neer golfde. Met name Amsterdam kreeg kansen om de derde te maken, maar keeper Bailey en de Londense verdediging waren een goede sta in de weg. Laat in het derde kwart kreeg Amsterdam een strafcorner, maar de sleep van Reid-Ross werd er knap uit gelopen. Ook de herkansing was aan Amsterdam niet besteed: de inzet uit de strafcorner werd er ditmaal uitgetikt door Bailey. Aan Amsterdamse zijde moest Kenny Bain net voor het einde van het derde kwart het veld verlaten met wat leek op een hamstringblessure.

Hattrick Pruyser

Amsterdam schoot uit de startblokken in het vierde kwart, met als resultaat de 3^e treffer van Mirco Pruyser. Even leek het erop dat Amsterdam de voorsprong nog verder vergrootte, maar een op het oog zuivere goal van Jan-Willem Buissant werd afgekeurd. Wimbledon gaf vervolgens wat meer tegengas, maar Goedegebuure had weinig moeite met de sleep en vervolgens de slag van James Jewell uit 2 strafcorners. Met nog 6 minuten op de klok had Tigges de kans om de 4 op het scorebord te zetten. Zijn slag was echter een prooi voor Bailey.

4’ Phil Roper (sb) 1-0
7’ Mirco Pruyser 1-1
23’ Mirco Pruyser 1-2
47’ Mirco Pruyser 1-3