De Kampong-knop moet om: ‘Misten de echte onverzettelijkheid’

Ze hoorden vooraf tot de grote favorieten. Maar de Euro Hockey League mondde voor Kampong uit in een flinke deceptie. Na de verloren halve finale tegen Bloemendaal (3-0), gingen ze ook in de troostfinale tegen Rotterdam onderuit (2-0). Veel tijd om te treuren is er echter niet. Er ligt immers een play-offticket voor het grijpen, beseft ook routinier Sander de Wijn, die zijn hockeypensioen nog even uitstelt.

Ze zochten dinsdag, op de dag na de EHL even troost bij elkaar. De Wijn en zijn vriendin Renée van Laarhoven. Ze waren de afgelopen dagen niet alleen geliefden, maar ook lotgenoten. Want ook Van Laarhoven beleefde een belabberd paasweekend. Zij kwam met SCHC niet verder dan de kwartfinales van de EHL.

‘We waren allebei behoorlijk down’, vertelt De Wijn. ‘En we hadden elkaar weinig gezien. Speelden steeds op verschillende dagen. Wij zaten met het team in een hotel, Renée niet. We zijn dinsdag met zijn tweeën een rondje gaan golfen, in Utrecht. In het zonnetje de EHL vergeten, het koppie leegmaken. Liever dát, dan op de bank of op het werk chagrijnig rondlopen.’

De Wijn feliciteert Lucas Veen na de halve finale. Foto: Willem Vernes

De mentale dreun

Op de golfbaan, op een steenworp afstand van Kampong, gingen De Wijns gedachten vaak terug naar de mislukte Europese campagne. Ja, er werd in de kwartfinales gewonnen van Surbiton (3-1). Maar die tevredenheid was pijlsnel vergeten, toen Kampong daarna twee keer verloor. ‘Daarom was het een teleurstellend weekend’, stelt De Wijn.

‘Hier werk je een heel jaar naartoe. Doe je alle investeringen. Als ik naar mezelf kijk: ik ben bijna 35 jaar. Heb een fulltime baan. Sport extra om fit te zijn voor hockey. Dat wil je dit resultaat niet. En dit gevoel wat erbij hoort ook niet. Ongeacht die vierde plek, hebben we niet op de top van ons kunnen gepresteerd. Dat hakt er mentaal wel in, ja.’

De Wijn in discussie met Jeroen Hertzberger tijdens de troostfinale. Foto: Bart Scheulderman

Hij doet z’n best de vinger op de zere plek te leggen. Uit te vogelen waar het misging bij zijn ploeg in die eerste piekmomenten van dit seizoen. ‘We konden geen echte vuist maken en komen momenteel lastig tot scoren. Dat helpt niet in het wedstrijdverloop en is niet lekker voor het vertrouwen. Blijkbaar zijn we momenteel net niet goed genoeg om een resultaat af te dwingen.’

In dat ‘net niet’ zit precies de nuance. ‘Want het is ook allemaal niet heel slecht. Het momentum is niet ver weg, ook dat gevoel leeft. De intentie is goed, alleen de echte onverzettelijkheid miste op de EHL nog bij ons. Het gaat juist om die laatste tien procent in ons gedrag en onze keuzes. Dan gaat het niet alleen om die goals. Maar ook scherper onze duels spelen, minder kaarten pakken, minder balverlies lijden op eigen helft. Als iedereen twee van die momenten beter doet in de wedstrijd, komen we een heel eind. Dan ben je wél dominant.’

Lang verhaal kort: ‘Ik wil er niet te luchtig over doen. Maar het zit er echt wel in bij ons.’

Als we die play-offplek nog weggeven, dan verdienen we het ook niet. Dan is het seizoen mislukt. Met onze kwaliteiten moeten we het halen. Sander de Wijn

En dat zal ook moeten, als Kampong de titel wil prolongeren. De eerste stap is natuurlijk het behalen van de play-offs. De Utrechters staan drie duels voor het einde van de reguliere competitie op de vierde plaats, met vier punten voorsprong op hun naaste achtervolgers Oranje-Rood en Rotterdam. Ze krijgen Pinoké – zo goed als uitgehockeyd op plek zeven – en staartploegen Nijmegen en SCHC nog voor de kiezen. Een voorsprong die ze nooit meer uit handen mogen geven. 

‘We moeten twee van de drie winnen, dan zijn we er’, weet De Wijn. ‘De uitgangspositie is ook goed. Als we die play-offplek nog weggeven, dan verdienen we het ook niet. Dan is het seizoen mislukt. Met onze kwaliteiten moeten we het halen. Dat gaan we ook doen. Ik denk dat we een gevaarlijke outsider kunnen zijn.’

Die laatste opmerking klinkt voorzichtig uit de mond van de titelhouder. ‘Tsja. De feiten liegen niet. De ploegen in de top drie hebben minstens acht punten meer dan wij. We zijn minder stabiel geweest. Zijn we dat wel, dan zijn we een geduchte concurrent.’ 

De Wijn en Van Laarhoven samen op de de golfbaan. Foto: Sander de Wijn

Richting zijn achttiende Kampong-jaar

Tijdens het verdelen van de prijzen door, zette De Wijn zijn krabbel onder een nieuw contract. Zijn achttiende jaar bij Kampong wordt daarmee een feit. ‘Ik vind het nog veel te leuk en kan van meerwaarde zijn voor het team. Daarnaast heb ik de laatste twee seizoenen maar één wedstrijd gemist door een blessure. Voor mij is dat vrij uniek. Ik leef nog steeds voor het hockey. Laat er ook een heleboel voor. Spelen bij mijn vrienden in het tweede kan altijd nog.’ Lachend: ‘Ik heb de afgelopen jaren zelfs al een paar keer met hen meegedaan, toen wij al uitgespeeld waren.’