In de drieënveertigste minuut liet Bob de Voogd zien waar hij toe in staat is. De aanvaller nam een bal doodstil op zijn backhand aan en schoot onberispelijk binnen. Hij tekende voor de tweede gelijkmaker van de avond. ‘Erop en erover’, dacht hij. Het bleek niet genoeg.
Geëmotioneerd staat De Voogd woensdagavond de pers te woord. Zijn ploeg is in de achtste finales van de EHL uitgeschakeld door Uhlenhorst Mülheim. Oranje-Rood speelt nu op vrijdag tegen het Russische Dinamo Kazan, om positie negen tot en met twaalf.
De tranen verschijnen in de ogen van De Voogd als hij wordt gevraagd hoe pijnlijk dit is. ‘Ik vind het sneu voor ons, voor het publiek en de club. Ik weet hoeveel tijd er in zit in deze hele organisatie.’ Dit is eveneens het laatste Europese toernooi voor De Voogd in Eindhoven, die na dit seizoen naar het Belgische Braxgata verkast. ‘Ik had een besefmomentje. Dit was mijn laatste kans op een EHL-titel met deze club.’ De Voogd wrijft ondertussen zijn tranen weg. ‘Dit komt ineens hard binnen. Dit doet pijn.’
Ik kan niet anders dan met opgeheven hoofd van het veld gaan. Zo goed als vandaag hebben we in lange tijd niet gespeeld. We hebben voor iedere meter gevochten, als collectief. Bob de Voogd
Even leek het De Voogd die eigenhandig voor de Eindhovense ommekeer ging zorgen. Zijn goal was schitterend en het geloof was terug. Hij weet dat hij het was die in 2015 Oranje Zwart de Europese titel schonk met de laatste shoot-out. ‘Ik had de hele wedstrijd het gevoel erop en erover. Gewoon doorpakken. Maar telkens kregen we weer een tegengoal. Het kostte te veel energie om een derde keer terug te komen. Dat kwamen we simpelweg niet meer te boven.’ Duitsland timmerde op alle mogelijke manieren de goal dicht. ‘Met fysiek spel gaan ze ervoor liggen en schoppen ze de ballen weg. Probeer daar maar eens doorheen te komen.’
Bob de Voogd is deadly inside the circle. It’s 2 all now! What a match. #EHLKO16
WATCH LIVE: https://t.co/SgiWXy2k79 pic.twitter.com/m1THDpydun
— Euro Hockey League (@EHLHockeyTV) 17 april 2019
Herzbruch
Uhlenhorst Mülheim moest het hebben van de counter, met als gevaarlijkste wapen Timm Herzbruch. De spits had in iedere Duitse goal een aandeel. ‘Mülheim was geen maatje te groot, maar hun kwaliteit ligt in de counter. Drie fouten, of beter gezegd oplettendheden worden afgestraft.’ De Voogd denkt dat de Duitse ploeg moeiteloos mee kan draaien in de Nederlandse top. ‘Het is een hele goede ploeg, maar we kenden hun spel. Het enige wat Herzbruch doet is wachten op ballen uit de counter.’
Toch is De Voogd trots op zijn ploeg. ‘Ik kan niet anders dan met opgeheven hoofd van het veld gaan. Zo goed als vandaag hebben we in lange tijd niet gespeeld. We hebben voor iedere meter gevochten, als collectief. Ik ben heel trots, maar natuurlijk ook teleurgesteld. Dat moet ook.’
Oranje-Rood speelt op de gevreesde Loserfriday. De dag waarop alle verliezers uit de achtste finale elkaar treffen. De verliezers-vrijdag. ‘Wat kan ik er van zeggen’, besluit De Voogd. ‘Vrijdag zullen we voor de dag komen. Laten we hopen dat we de club er nog een keer achter krijgen. Dit wilden we allemaal niet, maar we zullen er moeten staan.’
2 Reacties
mickh
Zuur voor het elftal en de club. Dit doet me overigens denken aan een waarschijnlijk Heren Oranje scenario in Tokio volgend jaar. `Ze waren geen maatje te groot voor ons, maar...`.
robvisser
Was hij bij Oranje-Rood gebleven, dan was dit waarschijnlijk niet de laatste kans geweest. Hoe vaak blijken de Duitsers niet een maatje te groot voor Nederlandse teams? Meer dan me lief is, in ieder geval.