Guus Jansen ziet een patroon bij Rotterdam: ‘Drukken niet door’

De uitschakeling tegen Gantoise in de halve finale van de EHL is als een mokerslag aangekomen bij de mannen van Rotterdam. In een fase van het seizoen waarin de ploeg al het zicht op deelname aan de play-offs verloor, verspeelde het zaterdagavond in Den Bosch ook de kans om voor het eerst sinds 2010 weer een Europese finale te spelen. ‘We laten het te vaak lopen.’

Na afloop van het meeslepende duel met de Belgische koploper bleef Guus Jansen minutenlang roerloos zitten in de dug-out. Zijn kin rustte op het puntje van zijn stick, zijn ogen staarden naar de grond. Als een bokser die net acht tellen heeft gekregen, maar nog niet weet of hij zal opstaan. De uitschakeling dreunde nog na, hard en onverbiddelijk. Dat hij zelf zijn shoot-out miste, maakte de klap alleen maar zwaarder.

‘Het voelt alsof je je team in de steek laat,’ zegt Jansen, nog zichtbaar aangeslagen. ‘Ik wilde mijn shoot-out het liefst meteen overnemen. Ik nam mijn verantwoordelijkheid en ik mis hem. Dat neem ik mezelf kwalijk. Van die misser baal ik nog het meest.’

Guus Jansen en Jeroen Hertzberger treuren na de verloren shoot-outs tegen Gantoise. Foto: Willem Vernes

Jansen had een plan in zijn hoofd en voerde het exact uit zoals bedacht. Alleen het slotstuk ontbrak. ‘Alles ging zoals ik bedacht had. Ik hoefde de bal er alleen nog maar in te duwen, maar dat lukte niet.’ Zijn poging – de derde van Rotterdam na een misser van Jeroen Hertzberger en een treffer van Thijs van Dam – eindigde in een backhandschot dat niet eens het doel vond. ‘Ongelooflijk… Ik had hem er zo in kunnen pissen.’

Jansens misser bracht Rotterdam op achterstand in de shoot-out-serie. Een achterstand die niet meer werd weggepoetst. Joaquín Menini en Marc Recasens scoorden nog voor de ploeg van coach Erik van Driel, maar Gantoise hield gelijke tred. Antoine Kina, Alexander Hendrickx (strafbal) en uiteindelijk Guillaume Hellin velden het vonnis: géén tweede EHL-finale voor Rotterdam, vijftien jaar na de verloren eindstrijd tegen UHC Hamburg: 1-3.

Guus Jansen schermt de bal af voor een tegenstander van Gantoise. Foto: Willem Vernes

Bittere pil

Dat de halve finale uiteindelijk via shoot-outs beslist werd, was al een bittere pil. Want na een wat stroef begin – met een Belgische treffer van Étienne Tyvenez – had Rotterdam de regie na rust stevig in handen. Snelle goals van Hertzberger – zijn vijftigste in de EHL – en aanvoerder Van Dam draaiden binnen twee minuten niet alleen de score om, maar ook het momentum. Rotterdam had Gantoise in de houdgreep, was klaar om de genadeklap uit te delen. Maar precies daar stokte het.

Jansen: ‘Na de rust hadden we het helemaal omgedraaid, zaten we er lekker in. Tjep [Hoedemakers] krijgt nog een grote kans om de 3-1 te maken, echt zonde dat die bal er niet in ging. Met een marge van slechts één goal blijft het moeilijk. We moeten dan gewoon doordrukken, maar dat doen we niet.’

Verkrampen

Het is een patroon dat vaker terugkeerde dit seizoen. Voorsprong nemen, maar de trekker niet overhalen. ‘In de Hoofdklasse hebben we zo vaak meegemaakt dat we met 1-0 of 2-1 voorkomen, maar dan lukt het niet om de marge verder op te voeren. Dan verkrampen we op de een of andere manier en laten we het lopen’, zegt Jansen.

Jansen is in gedachten verzonken na de verloren serie shoot-outs tegen Gantoise. Foto: Willem Vernes

Waarom dat killen telkens niet lukt, weet hij zo kort na de nederlaag ook niet precies. ‘We hebben alle kwaliteiten in huis om elke tegenstander pijn te doen. Wij kunnen iedereen verslaan. Maar we hebben teveel wedstrijden gehad waarin we ijzersterke fases hadden, maar niet scoorden. Dat is ons vervelende verhaal van dit seizoen.’

Vertrouwen in een zege

De teleurstelling druipt van zijn gezicht. Rotterdam had vol toegewerkt naar deze EHL-campagne in Den Bosch. Speelde donderdag een prima kwartfinale tegen Old Georgians, die een overtuigende 6-3 zege opleverde. Dat smaakte naar meer. Jansen: ‘We gingen vol vertrouwen deze wedstrijd in. Ik weet zeker dat iedereen ook voelde dat we hem gingen winnen. Dat dat dan niet gebeurt, is enorm klote.’

Wat rest is maandag de strijd om de derde plek, tegen Kampong. De troostfinale, voor een plek om dat minst populaire treetje van het podium. Een duel met 09:15 uur (!) als aanvangstijd. ‘Laten we daar dan maar een mooie wedstrijd van maken,’ zegt Jansen, met een flauwe glimlach die net wat te veel pijn verraadt. Begrijpelijk, want een seizoen vol dromen is als een nachtkaars uitgegaan.