In het derde kwart van de Euro Hockey League-finale leek titelhouder Den Bosch hard op weg naar de 3-1 en naar titelprolongatie. Maar toen scoorde Amsterdam-aanvaller Fay van der Elst met een heerlijk schot de belangrijke gelijkmaker (2-2), waarna Amsterdam via een uitblinkende Anne Veenendaal in de shoot-outserie alsnog de titel veroverde.
‘Eigenlijk was dit een heel atypisch doelpunt voor ons. Niet combinerend door de verdediging heen, maar door middel van een lange, hoge bal’, vertelde Van der Elst na afloop van de schitterende finale, een zeldzaam mooi gevecht tussen de twee aartsrivalen in het vrouwenhockey.
Sinds de blessure van verdediger Lauren Stam speelt Amsterdam minder vaak op de scoop van achteruit, vooral een belangrijk wapen van de topclub in 2019, het laatste jaar dat het de landstitel veroverde. Maar nu was daar toch even een moment van telepathie tussen aanvaller Van der Elst en verdediger Floor de Haan. Een flits van oogcontact, waarna De Haan vanaf de middenlijn de bal door de lucht slingerde naar de 24-jarige Van der Elst, die in de halve finale tegen Junior (2-1 winst) van levensbelang was door na 35 minuten hockeyen de gelijkmaker binnen te schieten.
Normaal gesproken behoort Van der Elst niet tot de bepalende topspeelsters van Amsterdam, maar nu eiste ze opnieuw een hoofdrol op. Wegdraaiend bij verdediger Rosa Fernig sloeg Van der Elst de uit de lucht geplukte hoge bal met haar forehand steenhard richting het doel, tegen de binnenkant van de paal, op de plank: 2-2. ‘Dit is de belangrijkste goal die ik ooit voor Amsterdam heb gemaakt’, glimlachte Van der Elst, twee seizoenen geleden overgekomen van HDM.
What a strike from van der Elst, as Amsterdam once more level this final up. We have a brilliant game on our hands! #EHLAmsterdam
Watch Live: https://t.co/QEaJDyGx8m pic.twitter.com/hLVcYhgjIA
— Euro Hockey League (@EHLHockeyTV) April 18, 2022
Prachtige comebacks van Amsterdam
Weinig hockeyliefhebbers gaven vier dagen geleden een stuiver voor de kansen van Amsterdam, toen de Euro Hockey League nog moest beginnen. Door de vele blessuregevallen slaagde coach Robert Tigges er niet in een kampioensformatie te kneden. Typerend waren de laatste drie resultaten in de competitie, gelijke spelen tegen HDM (0-0), Pinoké (2-2) en HGC (1-1).
Maar vanaf de tribune zorgde deze Euro Hockey League-campagne voor een soort déjà vu. Net als bij de winst van de EHCC in 2019, toen nog onder leiding van coach Rick Mathijssen, transformeerde Amsterdam in een hecht collectief. In een vechtmachine, die geen seconde aan opgeven dacht. Over het hele toernooi gezien slaagde Amsterdam er vier keer in terug te komen van een achterstand, waaronder twee keer in de finale tegen aartsrivaal Den Bosch. Heroïsch waren de gevechten tegen Club de Campo (winst na shoot-outs) en Junior (2-1 zege).
Amsterdam-coach Robert Tigges viert het winnen van de EHL samen met Felice Albers. Foto: EHF/WorldSportPics/Frank Uijlenbroek
Ook vandaag bleven we weer tot het einde vechten Maria Verschoor
‘Misschien hebben al die blessures ons in zekere zin wel geholpen. We weten het hele seizoen al dat geen enkele wedstrijd ons zomaar gegeven is. Ook dit toernooi niet’, vertelde Amsterdam-aanvoerder en international Maria Verschoor. ‘Al die blessures hebben ervoor gezorgd dat we elke wedstrijd moeten strijden. Bij vlagen hockeyden we goed, maar we zijn ook een vechtmachine geworden. Ook vandaag bleven we weer tot het einde vechten. Andere meiden hebben de afgelopen maanden zoveel minuten gemaakt, dat zij nu ook weten wat het is om op hoofdklasseniveau te spelen. Die ervaring is goud waard gebleken’, zei Verschoor.
Prachtig was het beeld na de laatste shoot-out, toen Den Bosch-aanvaller Noor Omrani tegen het lichaam van Anne Veenendaal schoot. Van blijdschap smeet Veenendaal haar helm op de grond, waarna ze een kreet slaakte die uit haar tenen kwam. Net als in de kwartfinale tegen Club de Campo was Veenendaal de koningin van de shoot-outs geworden. Deze keer in een rechtstreeks duel met Den Bosch-keepster Josine Koning, die haar afgelopen jaar aftroefde in het gevecht om een plek in de olympische selectie. Verschoor: ‘We gingen met zoveel vertrouwen de shoot-outs in. Anne keepte echt fantastisch. Ik ben zo ontzettend trots op haar.’
Anne Veenendaal schreeuwt het uit nadat ze de beslissende shoot-out van Noor Omrani heeft gestopt. Foto: EHF/WorldSportPics/Frank Uijlenbroek
Wij hadden gewoon vaker moeten scoren Marloes Keetels
Den Bosch-aanvoerder Marloes Keetels hield een zure smaak aan de wedstrijd over, vooral omdat Den Bosch drie van de vier kwarten grotendeels domineerde. ‘Voor mij voelde het alsof we in het derde kwart richting de 3-1 gingen. Maar ook al sta je op dat moment goed te spelen, achterin moet je je zaakjes wel op orde houden. Zij scoorden op een moment dat wij beter stonden te hockeyen. Maar of dat uiteindelijk de zere plek was? Dat weet ik niet. Over de hele wedstrijd gezien hadden we meer uit ons veldspel moeten halen. We hockeyden wel goed, maar we wisten dat niet om te zetten op het scorebord. Wij hadden gewoon vaker moeten scoren. Zo simpel is het.’
3 Reacties
martijn-oostveen
Knappe prestatie en felicitaties voor Amsterdam. Maar, in mijn ogen had Junior meer recht op de finale. Terugkomen met 1 goal verschil is toch net iets makkelijker dan 2 goals verschil.....
lynnBosman
Welke twee goals verschil heb jij het over? Die terecht afgekeurde goal? Shoot is shoot dus geen goal. Ik heb niks met Amsterdam, maar aan feiten verander je niets. Als Amsterdam beide strafballen had gemaakt, stond het met 2-1 voor. Den Bosch was vandaag ook beter, had met 3-1 voor kunnen staan, maar uiteindelijk draait het om de goals. Met mooi spel zonder goals win je geen prijzen.
duncan-bergsma
Bloemen aan de finish Martijn... "Meer recht op" of "Eigenlijk verdiende ..... meer" bestaat niet altijd in de sport. Maar ben het zeker met je eens dat het de andere kant op had kunnen vallen, Junior was sterker en gevaarlijker dan ik vooraf had verwacht.