Twee rondjes van vijf minuten. Zo weinig speeltijd maakte Frédérique Matla in de EHL-finale. In die tien minuten maakte ze twee goals tegen Braxgata (5-1 winst) en keek ze na rust rustig toe. ‘Het is een wonder dat ik dit toernooi mee heb kunnen doen.’
Dat zit namelijk zo: Matla verstapte zich eind maart tijdens een uitwedstrijd in Rotterdam. Een klungelig moment, met grote gevolgen. Een kapseltje scheurde in een van de botjes in haar voet, waardoor de spits twee weken in het gips zat. Pas sinds een week is ze weer aan het lopen. Donderdag, een dag voor de EHL, deed ze voor het eerst weer een hele training mee.
‘Het was een bewogen week’, begint Matla haar verhaal, terwijl ze zojuist een gouden Europese medaille om haar nek gehangen heeft gekregen. ‘Toen het gebeurde, was het echt geen optie om de EHL te spelen. Gewoon niet’, vertelt ze. Er was dus een streep gezet door het toernooi, dat haar eigen club organiseerde.
Frédérique Matla staat klaar voor haar specialiteit: de corner. Foto: Bart Scheulderman
Het medische wonder aan de Oosterplas
Maar ze herstelde veel sneller dan verwacht. ‘Het is een wonder dat ik dit toernooi heb mee kunnen doen’, vertelt ze. ‘De paar weken hersteltijd gingen sneller dan verwacht. Het was gewoon verantwoord om te spelen. Ik heb er geen risico voor hoeven nemen’, vertelt ze. ‘Mijn lichaam heeft goed gereageerd.’
Tegen Stichtsche draaide ze niet volledig mee in het wisselschema, maar maakte ze meer dan genoeg minuten. Ook tegen Gantoise wisselde ze aardig mee. In de finale kreeg ze twee keer vijf minuten speeltijd, minuten die ze op haar vijftiende voor het laatst kreeg. ‘Het liefst had ik ze alle zestig gespeeld’, lacht ze. ‘Maar dat was misschien niet verstandig geweest. Ik ga geen onnodige risico’s nemen. Ik wil straks ook gewoon de play-offs spelen.’
Het gesmokkelde minuutje
In die twee rondjes van vijf minuten lukte het Matla om een keer te scoren. Ze flatste de 1-0 in de touwen. Tijdens haar tweede goal – een strafbal – zat Matla al op de reservebank. Moest ze haar trainingsjasje uitdoen om vervolgens raak te pushen. ‘Ik heb een minuutje gesmokkeld. Dat was tijdens mijn goal. Toen had ik er eigenlijk niet meer in mogen staan’, lacht ze. ‘Daarna zat ik op de bank. Ik stond nog wel stand-by, mocht er iets gebeuren. Of als er nog een strafbal zou komen. Ik zat er eigenlijk wel ontspannen bij. In de rust stonden we er al goed voor, daar hoopte ik van te voren al op.’
Foto: Bart Scheulderman
Eerst denken dat je de EHL moet missen en een goede week later twee goals maken in de EHL-finale. Ook als je Matla heet, alles al gewonnen hebt wat er te winnen valt, dan toch is deze gouden medaille een speciale. ‘Ik ben er echt superblij mee. Dit is echt bijzonder. Maar ik ben ook trots op het team. Ondanks alle omstandigheden staan we gewoon weer met een hoofdprijs.’
Vrijdag zette Den Bosch de grootste stap richting de EHL-titel, die pas maandag werd veiliggesteld. Maar de kwartfinale tegen SCHC was eigenlijk gewoon de eindstrijd. En daar verscheen Matla voor het eerst als een duveltje uit een doosje. Een medische verrassing. ‘Het was heerlijk om die pot over de streep te trekken’, analyseert ze. ‘Die wedstrijden gaan om details. En natuurlijk was het spannend, maar ik heb geen moment het gevoel gehad dat het mis zou gaan. Wij zijn goed in finales winnen, met of zonder lelijk hockey.’
Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.
De gecancelde stembanden-operatie
Eigenlijk zou ze afgelopen maandag onder het mes gaan. Sinds de Olympische Spelen heeft ze poliepen op haar stembanden. De heesheid in haar stem verraadt die klacht. De timing van de ingreep kwam nu goed uit, aangezien ze toch in de lappenmand zat met haar voet. ‘Toen ik dacht dat er een heel klein kansje was om te spelen, heb ik die operatie maar meteen gecanceld.’
Terug naar die gewonnen finales. Want inderdaad, weer is er een hoofdprijs toegevoegd in de ramvolle prijzenkast in Den Bosch. ‘Finales winnen is ons geheime wapen’, zegt Matla. ‘Hoe dat komt, kan ik wel onder woorden brengen. Maar dat doe ik niet’, want Matla wil nog zoveel meer prijzen winnen. ‘Men heeft zich de afgelopen dagen flink bezig gehouden met ons, maar wij focussen op onszelf’, zegt ze. Na de Gold Cup-titel en het EHL-goud is het tijd voor het volgende hoogtepunt. ‘Ik heb zin in de play-offs’, is haar veelzeggende slotzin.
Foto: Bart Scheulderman
1 Reactie
Sjang Fijen
Wij ook Mattie, hadden wel gehoopt, niet verwacht je er weer zou staan. Uiteindelijk toch gekregen, mooi toch. Twee goals en een shout-out treffer op de koop toe Zien je graag, even, zondag tegen Pinokee, maar alleen dan je je prima voelt. Moeten het nog langer met je doen Frederique, en dat geldt ook voor Joosje en Rosa en de rest van het team, de jonkies incluis.. Hoe dan ook, gezondheid gaat voor met of zonder play-offs, want die worden volgens de coach van Stichtse toch door diens club gewonnen. Gelukkig voor de andere play-off teams is hij scheidend coach, anders dreigen de play- offs saai te worden de komende jaren. Nou ja, zo kan ie wel weer. Groet van......Sjang PS> Wat een mooi verslag in Hockey Mag. over onze Joosje.