00.51 op de klok. 3-2 voor Rot-Weiss Köln. Strafcorner Oranje-Rood. Mink van der Weerden pusht, maar de bal spat uiteen op de legguard van de Duitse keeper Victor Aly. Een nieuwe strafcorner volgt. 00.43 op de klok.
Van der Weerden pusht opnieuw. Op de voet van Christopher Rühr, zegt de scheidsrechter. Op de hand van Christopher Rühr, zegt Christopher Rühr. Gebruik maken van de videoscheidsrechter mag Rot-Weiss Köln niet meer. Daarom laat Rühr zijn zere hand aan de scheidsrechter zien. Hij begint tegen hem te schreeuwen. Gevolg: een gele kaart. Het protesteren helpt niet. Opnieuw een strafcorner.
00.39 op de klok. Laatste kans. Laatste strafcorner. Laatste mogelijkheid voor Oranje-Rood om na het missen van de play-offs het seizoen te redden. Strafcorner nummer acht voor de Eindhovenaren alweer. De bal wordt aangespeeld. Het publiek houdt de adem in. Maar de bal wordt slecht gestopt. Voor de derde keer deze wedstrijd. Het zit er niet in. Het seizoen van Oranje-Rood gaat als een nachtkaars uit. Zonder prijs.
Na de 3-2 nederlaag tegen Rot-Weiss Köln krijgt Oranje-Rood-aanvoerder Robert van der Horst de zilveren medaille omgehangen. Foto: EHL/Frank Uijlenbroek
‘Ik laat niet ons hele seizoen afhangen van alleen vandaag’
‘Als we de EHL hadden gewonnen, zou je kunnen zeggen dat we het seizoen hebben gered. Maar op die manier kijk ik er niet naar. Ik laat niet ons hele seizoen afhangen van alleen vandaag’, sprak Oranje-Rood-coach Lucas Judge na afloop van de prijsuitreiking, waar zijn spelers na een prachtig en meeslepend hockeygevecht teleurstellend de zilveren medaille kregen omgehangen. De finale werd door Oranje-Rood onnodig met 3-2 verloren.
Judge: ‘Ik loop niet weg voor de kale feiten. Het klopt dat wij dit seizoen geen play-offs hebben gespeeld en geen prijs hebben gewonnen. Maar we zijn de play-offs in de laatste dertig seconden van de competitie misgelopen en vandaag hebben we verloren van een ploeg waarvan tien jongens in het nationale elftal spelen. Dat kan gebeuren. Na een stroeve eerste seizoenshelft hebben we dit seizoen als team progressie geboekt. Ik vind het vooral erg positief dat we dit weekend twee goede wedstrijden achter elkaar op de mat hebben gelegd.’
Eindhoven was de hockeyhoofdstad van Nederland
Drie jaar lang was Eindhoven de hockeyhoofdstad van Nederland. Drie jaar lang heerste Oranje Zwart over de Nederlandse hockeycompetitie. Naast het veroveren van de landstitels van 2014, 2015 en 2016 stonden de Eindhovenaren in de tussentijd ook twee keer in de finale van de EHL (2013/2014 en 2014/2015) en mocht het de EHL-cup één keer omhoog houden (2014/2015). Niemand in Holland Hockeyland kon om de Eindhovense heerschappij heen.
Maar in het eerste jaar na de fusie en ook in het eerste jaar onder leiding van Lucas Judge als opvolger van Michel van den Heuvel werden de play-offs niet gehaald en werd er geen prijs gewonnen. Hoe vaak het kamp van Oranje-Rood ook beweert dat het geen mislukt seizoen is, er is op z’n minst sprake van een mager tussenjaar. De verrassende vierde plaats van de dames staat in schril contrast met de teleurstelling die de mannen moesten ondergaan.
Voorafgaand aan de finale groet Mink van der Weerden het publiek. Foto: EHL/Frank Uijlenbroek
Vooral in het begin van de wedstrijd had er meer in gezeten voor Oranje-Rood
En het erge is: Oranje-Rood verloor de finale onnodig. Vooral in het begin had er veel meer in gezeten. Jaïr van der Horst dribbelde over de linkerflank en haalde de achterlijn, waarna zijn voorzet door de inlopende Caspar van Dijk voorlangs werd getipt. Daarna was het opnieuw de jonge Van der Horst, die nu zelf een kans kreeg. Hij sprintte met de bal de cirkel in, maar schoot over. De grootste mogelijkheid was voor Muhammad Rizwan. Hij stond helemaal vrij in de cirkel, maar stuitte op de uit zijn doel stormende Duitse keeper. De daaruit volgende strafcorner werd slecht gestopt en daarmee verprutst. Oranje-Rood mocht het zichzelf aanrekenen dat het niet op voorsprong kwam.
Ook na de 2-0 was het overheersende gevoel dat Oranje-Rood het klusje zou klaren
Vlak voor rust was het aan de andere kant van het veld wel raak. Uit de eerste de beste Duitse kans – een strafcorner – sleepte Tom Grambusch Rot-Weiss Köln op voorsprong. Vijf minuten na rust kwam de bal voor de stick van Florian Adrians en die schoot met zijn backhand snoeihard raak. Twee-nul.
Toch was ook na die tweede treffer het overheersende gevoel dat Oranje-Rood het klusje wel zou klaren, vond ook Judge. ‘We bleven rustig en we dachten: het komt wel goed. Het enige wat we moesten doen, was doorgaan op de manier zoals we speelden. Dat deden we ook.’
Snoeihard sleepte Mink van der Weerden de bal in de rechterbovenhoek: 2-2
Het was Jaïr van der Horst die in de 38ste minuut in de cirkel dusdanig druk zette op twee Duitse verdedigers dat Caspar van Dijk de bal kon veroveren en de vrij staande Agustin Mazzilli kon aanspelen. Beheerst schoot de Argentijn de 2-1 binnen. Twee minuten later speelde Jaïr van der Horst de bal tegen de voeten van Henning Hüttermann, waardoor Oranje-Rood zijn vierde strafcorner van de wedstrijd kreeg. Snoeihard sleepte Mink van der Weerden de bal in de rechterbovenhoek. Opeens stond het weer 2-2. Een tussenstand die absoluut recht deed aan het spelbeeld.
Maar het mocht niet zo zijn voor de landskampioen van 2014, 2015 en 2016. Na een Duitse aanval over de rechterflank kwam Florian Scholten doodleuk in z’n eentje de cirkel binnengesprint en was het voor hem een koud kunstje om de bal binnen te schieten: 3-2. Misschien wel illustratief voor het hele seizoen van Oranje-Rood. Een seizoen waar meer in had gezeten. Een seizoen van ‘net niet’.
Rot-Weiss Köln viert de overwinning van de EHL. Foto: EHL/Frank Uijlenbroek
Judge: ‘De jongens hebben het uitstekend gedaan door van 2-0 achterstand terug te komen tot 2-2. Ik weet alleen niet waarom wij na de 2-2 niet doorpakten. Ik dacht dat we dat zouden doen, maar we moesten weer op gang komen. De 3-2 viel uit het niets. Dat is jammer. Bij die drie corners op het eind dacht ik even terug aan onze laatste hoofdklassewedstrijd tegen Kampong. Ik heb nu twee keer een zenuwslopende slotfase meegemaakt. Tegen Kampong zag ik hoe in de laatste seconden hun strafbal erin ging, nu zag ik hoe onze strafcorners er níét in gingen. Het is het verhaal van het seizoen.’
Oranje-Rood – Rot-Weiss Köln 2-3 (0-1)
’28 Tom Grambusch 0-1 (sc)
’35 Florian Adrians 0-2
’38 Agustin Mazzilli 1-2
’40 Mink van der Weerden 2-2 (sc)
’50 Florian Scholten 2-3
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.