Twee keer juichen was scheepsrecht na 22 shoot-outs in 2015

Drie shoot-outs moest aanvaller Bob de Voogd nemen, tijdens de zenuwslopende serie in de EHL-finale van 2015, tegen UHC Hamburg. Na 21 shoot-outs en twee rake van De Voogd, twijfelde de aanvaller wat hij ging doen, maar wist hij de Eindhovense club toch de eerste EHL-titel te bezorgen.

‘We verdienen het. We verdienen het. Ik weet niet eens meer wie dat toen zei binnen ons team, maar dat werd continu herhaald. Dat sloeg aan. Dat geloof hadden we’, blikt aanvaller Bob de Voogd terug op de EHL-finale van 2015.

Het hele seizoen praatte het team in Eindhoven al over de dubbel, na het winnen van de landstitel in 2014. Dit elftal van Oranje-Zwart, met de Belgische keeper Vincent Vanasch, Sander Baart, Rob Reckers, de Spanjaard Gabriel Dabansch en Marcel Balkestein – naast de hockeyers die er nog spelen zoals Mink van der Weerden, Robert van der Horst, Thomas Briels, Muhammad Rizwan en Bob de Voogd – beschikte over iets onoverwinnelijks.

In 2015 is het op Bloemendaal Thomas Briels die Oranje Zwart op een 2-2 stand in shoot-outs de eerste EHL-titel van de Eindhovense ploeg kan bezorgen. Briels pusht van dichtbij op de Duitse keeper Nicolas Jacobi. De bal wordt gestopt en belandt alsnog voor de stick van de Belg, die van dichtbij met zijn backhand geschiedenis kan schrijven. De bal spat uiteen op de lat. Niemand in Eindhoven kan het geloven.

‘We verdienen het. We verdienen het’, blijft het daarna alsnog klinken in het Eindhovense kamp.

Als Muhammad Rizwan de 4-3 scoort, is het de Duitse international Jan-Philipp Rabente die op Vanasch afloopt. Hij draait met zijn rug in het lichaam van de Belgische keeper, die twee keer met zijn stick de bal aanraakt en op een gegeven moment knap buiten de cirkel werkt. Oranje Zwart is Europees kampioen!

Vreugde bij OZ na het winnen van de shoot outs na de finale van de EHL (Euro Hockey League) tussen de mannen van Oranje Zwart en UHC Hamburg (1-1). midden Bob de Voogd, rechts oa Thomas Briels, Jelle Galema. Uiteindelijk bleek dit juichmoment te vroeg, door een videoreferral. Foto: Koen Suyk

‘We verdienen het. We verdienen het’

Vanasch springt op en neer, coach Michel van den Heuvel en Robert van der Horst knuffelen elkaar innig, waarna het feestje uiteraard bij keeper Vanasch verder wordt gevierd, zoals dat hoort met shoot-outs. Dan volgt de kink in de kabel, het gevreesde signaal, dat al meerdere overwinningen heeft verstoord. Onlangs nog bij de WK-finale tussen Nederland en België, toen de Red Lions de titel al vierden in India, maar werden teruggefloten door de videoscheidsrechter. Als de gevreesde denkbeeldige rechthoek wordt gemaakt door de arbitrage, beslist de videoscheidsrechter dat Vanasch de stick heeft geraakt van Rabente. Er volgt een strafbal, die door Fürste wordt benut.

Als Briels daarna weer zijn shoot-out mist, kan Jonas Fürste het afmaken. Na een misser van zijn kant, staat De Voogd klaar voor zijn derde shoot-out van de serie. Zelf had de aanvaller toen een aantal verschillende soorten shoot-outs in zijn arsenaal, verklaart hij later. Zoals de mooie turn waarmee hij al eerder in de serie scoorde. Maar hij kon niet drie keer hetzelfde doen. Dus als hij de 22ste shoot-out neemt voor de EHL-titel denkt hij: ‘Ik hoop dat die keeper snel komt, zodat ik onder hem door kon duwen.’

Ondertussen hoort de aanvaller: ‘We verdienen het. We verdienen het’, voordat hij de eenzame stappen richting de cirkel neemt.

De Voogd pusht gehaast tegen Jacobi op, maar krijgt een herkansing in de situatie die acht seconden mag duren. In een uiterste poging schiet hij snel met zijn backhand. Via de klomp van Jacobi schiet de bal in het goal. Oranje Zwart pakt voor het eerst de EHL, De Voogd gooit zijn stick weg en rent met de armen in de lucht weg. Er is geen videoscheidsrechter die hier wat aan kan doen.

Ontlading bij OZ speler Bob de Voogd nadat hij tijdens de shoot outs heeft gescoord. Oranje Zwart wint de finale van de EHL (Euro Hockey League) van UHC Hamburg. Foto: Koen Suyk

Revanche voor de verloren finale van 2014

‘Ik twijfelde toch toen ik de cirkel inging. Ik pushte de bal te vroeg op Jacobi. Ik had geluk dat ik de bal met mijn puntje nog kon stoppen. Daarna gaat de bal er met mazzel in. Dan maar zo. Dat was ook het gevoel dat we het hele toernooi hadden. Dat het onze kant op zou vallen. Daardoor hadden we vertrouwen tijdens die shoot-outs. Of wij zouden ‘m maken, of Vanasch zou hem voor ons pakken.’

De Voogd is de enige speler die in de beruchte en veel te lange shootout-serie met 22 shoot-outs en eindeloze onderbrekingen door videoreferrals drie keer weet te scoren, uit drie pogingen. Na die finale zou de discussie over de videoref tijdens de shoot-out weer oplaaien, maar ook tijdens de WK-finale in India in december gebeurde hetzelfde. België moest twee keer vieren dat ze wereldkampioen waren geworden. De tweede keer was het een tweedehands emotie. De pure euforie en glans van het allereerste moment was ze afgepakt door de videoscheidsrechter.

Voor Bob de Voogd uit Helmond is de EHL-finale van 2015 een van de hoogtepunten uit zijn carrière. Een revanche voor de EHL-finale van 2014, toen de Eindhovense ploeg ook na shoot-outs verloor van de Duitse club Harvestehuder.

Er was in het team, onder leiding van Michel van den Heuvel, iets ontstaan waardoor Oranje Zwart een paar jaar nagenoeg onverslaanbaar was. Na die EHL-titel won de Eindhovense ploeg later ook de dubbel, door de landstitel te pakken ten koste van Kampong.

De Voogd: ‘Het hele seizoen stond in het teken van die dubbel. Dat was onze missie. Wij hadden ook zo’n professioneel team, dat stap voor stap de wedstrijden afwerkte. Met een mooie mix van spelers, met Balkestein, Baart, Vanasch, noem ze maar op. In combinatie met de generatie van Mink en mij, waren wij rijp voor de prijzen. Alles klopte gewoon, wij hadden een soort basis in het team, waar we altijd op terug konden vallen. Iets ongrijpbaars. Het geloof was er altijd. Dat voelde je. We gaan net zolang door totdat we hem hebben. Dat we het verdienden, dat gevoel was er altijd.’

Sander Baart (l) van OZ met Moritz FŸrste van UHC tijdens de finale van de EHL tussen de mannen van Oranje Zwart en UHC Hamburg. OZ wint na shoot outs. Foto: Koen Suyk

‘EHL komt echt als geroepen’

Ondanks dat er veel spelers van toen nog steeds in Eindhoven spelen, lijken de successen lang geleden. Sinds de fusie tussen Oranje Zwart en EMHC in 2016 is er geen zilverwerk meer in het nieuwe Eindhovense clubhuis van Oranje-Rood beland.

Sterker nog, dit seizoen is het na een matige voortzetting na de winterstop onzeker of het team de play-offs haalt en de EHL mag spelen volgend seizoen. Nu is Oranje-Rood de organisator van de EHL, die voor het eerst binnen een week van zestien ploegen naar winnaar wordt gespeeld. De club heeft het thuisvoordeel, als er woensdag wordt afgeslagen in Eindhoven voor het prestigieuze toernooi. Het Europese toernooi is een welkome afwisseling op de competitie, waarin vier van de laatste zes wedstrijden werden verloren.

De Voogd: ‘De EHL komt echt als geroepen. Voor ons is dit een lekker moment. Twee jaar geleden was de EHL op Oranje-Rood een groot succes. Toen ik deze week op de club kwam, stonden sommige tenten er al voor komende week. Toen begon het al te kriebelen bij me.’

Oranje-Rood begint hun jacht op Europees succes woensdag 17 april om 19:30 tegen Uhlenhorst Mülheim, in de KO16, de achtste finale van het toernooi. De finale wordt maandag 22 april op tweede paasdag gespeeld.

Tickets voor de EHL op Oranje-Rood zijn hier te krijgen.

 


Wat vind jij? Praat mee...