Fay van der Elst was met een doelpunt en een assist in de EHL-finale (2-1 overwinning op Mannheimer) in het eigen Wagener Stadion van grote waarde voor Amsterdam. Daar is ze zelf ook heel blij mee. ‘Ik sta dit seizoen vaak op de goede plek en maak ze ook af.’
Fay van der Elst is bezig aan een geweldig hockeyseizoen. Ze maakte voor haar club al vijftien goals in de Tulp Hoofdklasse, twee in het bekertoernooi en één tijdens de EHL. Bovendien kreeg de spits afgelopen oktober een uitnodiging voor het Nederlands team. Ze heeft inmiddels acht interlands gespeeld, waar ze vijf keer tot scoren kwam.
Als ze de complimenten voor haar seizoen ontvangt, reageert ze bescheiden. ‘Ik sta dit seizoen vaak op de goede plek en maak ze ook af’, vertelt ze. Terwijl er om haar nek een gouden medaille bungelt. ‘Ik ben erg blij hoe het gaat. Ik heb echt een leuke periode achter de rug. Maar ook dit toernooi vond ik belangrijk. Ik wilde ook heel graag winnen.’
Belangrijk bij beide goals
Daar slaagde Amsterdam ook in. Van der Elst blikt terug op de wedstrijd. ‘Ik vond het echt een finale. We begonnen weer heel sterk’, vertelt ze. De spits zorgde ervoor dat Freeke Moes de 1-0 voor het intikken had en tipte later zelf de 2-0 binnen. Allemaal binnen tien minuten. ‘We speelden een goede eerste helft. Hadden het toen volledig onder controle. Misschien hebben we het onnodig spannend gemaakt. We hadden de score uit kunnen bouwen. Maar we hebben ‘m uiteindelijk over de streep getrokken. Ondanks de spanning.’
Van der Elst is trots dat het gelukt is. Het ging volgens haar niet vanzelf. Het liep de afgelopen weken moeizamer volgens de spits. Daarom besloot de selectie vlak voor het paasweekend samen te zitten. In gesprek te gaan. ‘We hebben elkaar feedback gegeven. Maar ook complimenten. Uiteindelijk hebben we besproken hoe we hier dit weekend wilden staan. Hoe we onszelf wilden presenteren.’
Het cruciale feedback-rondje
Het was een idee van coach Teun de Nooijer. Die ook een feedbackpunt voor zijn scorende spits had. ‘Ik moet me zoveel mogelijk op mezelf focussen. En de rest opjutten. Iedereen meenemen in het positivisme. We moesten met z’n allen zorgen dat we positief blijven naar elkaar. Ook als het even tegenzit.’
Als Van der Elst zich focust op zichzelf, komt het dit seizoen uiteindelijk toch allemaal goed. En kun je er bijna zeker van zijn, dat ze wel weer aan scoren toekomt. Maandagmiddag lukte het haar uit de strafcorner. Ze tipte de flats van Floor de Haan de touwen in. ‘We hebben flink getraind op deze variant. Maar Mannheimer liep net wat anders uit dan verwacht, dus we moesten snel nog wat aanpassen. Het ging eigenlijk maar net goed’, bekent ze.
‘Ik kan alleen maar liggend scoren’
Ze maakte het doelpunt wel op typische Fay-wijze. Liggend, op de grond. Ze moet lachen als ze aan haar eigen doelpunten denkt. ‘Niet normaal hè’, grapt ze. ‘Ik kan het niet anders. Staand lukt het me niet. Alleen als ik op de grond lig, gaat ‘ie raak.’
Tot slot, wat vindt ze van die medaille om haar nek? Ze kijkt even naar beneden. ‘Hij is mooi. Maar ik heb ‘m al’, geeft ze eerlijk toe. Het blijkt namelijk dezelfde plak als twee jaar geleden, toen Amsterdam ook de EHL won. ‘Ik geef ‘m mee aan mijn ouders. Zij hangen ‘m ergens op, denk ik.’ Zelf heeft ze er even geen oog voor. Er moet namelijk feest gevierd worden. ‘Ik hoorde dat we friet en broodjes kroket krijgen. Dus ik ben helemaal tevreden.’
A perfect PC routine puts Amsterdam in control of this EHL GRAND FINAL, with under ten mintues played.
Watch every #EHL FINAL8 game live on https://t.co/PiaV8XWoAS (note: geo-block in 🇧🇪/Latin America) pic.twitter.com/gpkx8vaqyZ
— Euro Hockey League (@EHLHockeyTV) April 1, 2024
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.