Van Hesteren is er zeker van: ‘SCHC wordt landskampioen’

Er zijn zondagavond lachende gezichten te zien aan de Oosterplas. Niet die van Den Bosch – die zagen we eerder in de middag al, maar nu die van Stichtsche. Ze wonnen de plaatsingswedstrijd van de EHL van Mannheimer (3-1) en zijn klaar voor revanche in mei. Want de landstitel grijpen, daar is Gilles van Hesteren zeker van. 

Coach Gilles van Hesteren – bezig aan zijn laatste weken bij SCHC – heeft zijn ploeg in het kringetje net beloond met een aantal opbeurende woorden. Mannheimer werd verslagen in een wedstrijd die niemand wilde spelen. Dat had de finale van het toernooi moeten zijn. Maar kapot waren ze er zondagmiddag niet meer van. Want dit was slechts de EHL, het winnen van de landstitel is het doel. 

Er is in minder dan veertig uur een hoop gebeurd met het team. De teleurstelling van vrijdagavond was nog enorm. Hoe lap je een ploeg op voor een plaatsingswedstrijd na een zoveelste dreun? Van Hesteren begint met vertellen. ‘Ik heb ze die avond even gelaten. Zaterdag zijn we bij elkaar gekomen. Hebben we dingen besproken. Wat het ons doet. Wat de leerpunten zijn. Er zijn goede dingen tegen elkaar gezegd. Dingen uitgesproken en mooie woorden gedeeld. We hebben veel vertrouwen in onszelf. In hoe we spelen. In wie we willen zijn.’

Foto: Willem Vernes

De wedstrijd die je niet wil spelen 

Om niet voor joker te staan, moest het Europese toernooi wel goed afgesloten worden. ‘Dit was absoluut de wedstrijd die je niet wil spelen’, zegt de coach. ‘Maar daar heb ik niets van teruggezien’, voegt hij toe. Het doel was om sterk te starten. Dat lukte door goals van Maud van den Heuvel in de zesde minuut en Pien Dicke, drie minuten later. ‘We hadden daarna de stand verder uit moeten bouwen, maar we geven bijna niks meer weg.’

‘Mannheimer haalt drie minuten voor tijd de keeper eraf’, gaat hij verder. ‘Daar ben ik alleen maar blij mee. Dat doet weer wat met ons. Pakken we in die fase ook nog een groene kaart. Staan we dus met twee man minder. Moeten we nog dieper gaan. En geven we nog steeds niks weg’, zegt hij. De plaatsingswedstrijd werd zodoende een stuk belangrijker. ‘Er gebeurden allemaal leerzame dingen. Die we nodig hebben als het er echt om gaat.’

Van Hesteren sloot afgelopen zomer aan bij de ploeg uit Bilthoven. Omdat Lucas Judge half juni alsnog moest vertrekken, sprong hij in het gat. Eigenlijk wilde hij geen eindverantwoordelijke zijn, maar hij besloot de ploeg toch te helpen. Al het geleden leed van SCHC de afgelopen jaren, maakte hij dus niet mee. ‘Ik begin ze nu pas een beetje te leren kennen, als er wat meer druk komt kijken. Dat is in de competitie nooit het geval geweest. Ik zie andere dynamieken ontstaan nu het een keer spannend is’, vertelt de coach. 

Foto: Willem Vernes

Het krasje van de verloren finales 

Logische spanning. Want de druk op de schouders van Stichtsche is groot. ‘Het is niet niks als je altijd maar verliest op het beslissende moment. De cijfers liegen niet’, zegt hij. ‘Maar gelukkig hebben we ook een flink aantal nieuwe spelers. Die hebben het verleden niet meegemaakt. Maar op tweederde van de groep zit zeker een krasje’, vertelt hij eerlijk. 

De eerste kans op een grote prijs dit seizoen is mislukt. En dat doet Van Hesteren nog steeds pijn. ‘Als we ‘m nu nog eens zouden mogen spelen, weet ik zeker dat we ‘m winnen’, zegt hij. En de manier waarop hij het vertelt, doet je het geloven. In de nacht van vrijdag op zaterdag keek hij alle beelden terug. Haalde hij frame voor frame een nacht door. ‘We weten wat we niet goed gedaan hebben’, zegt hij.

‘Meer goals maken’, reageert hij kort. Maar er is nog zoveel meer dan dat, maar daar zwijgt hij het liefst over. Wat betreft het karakter zit het volgens hem wel goed. ‘Ze zijn zichzelf gebleven ondanks best wat irritante situaties’, vertelt hij. ‘Die bolle kant van Maud, met alle respect. Dat kan helemaal niet. Dat heeft de VAR echt nooit kunnen zien’, is hij kritisch. Hij is zeker van zijn eigen analyse. Noemt het zelfs feiten. ‘Als je kijkt naar de corners die Den Bosch gekregen heeft tegen ons. Daar is er eigenlijk niet een terecht van. En dat meen ik. Zij doen iets heel slims. Alleen niemand ziet het. Niemand is er mee bezig. Ze springen tegen spelers aan, lopen tegen sticks die stil liggen. Kijk de beelden maar terug’, benadrukt hij. ‘Ze pakken er telkens corners mee. Dat doen ze superhandig. Alle lof voor hen, want het wordt al jaren toegestaan. Maar het is niet ons soort spelletje.’

Foto: Willem Vernes

Afsluiten met de landstitel 

Het was zijn zoontje die vrijdagavond alles weer in perspectief zette. ‘Hij vertelde dat hij blij was dat ik nou maandag thuis was. Mee paaseieren kon zoeken’, zegt hij. Dat is ook de reden dat hij er na dit seizoen weer mee stopt. ‘Er is geen reden voor mijzelf om deze ploeg niet te coachen. Ik heb het heel leuk. Maar ik ben er alleen om ze te helpen. Ik geniet van coachen maar het is geen duurzaam beroep. Ik vind het het allerleukst wat er is, maar ben papa en op mijn werk hebben ze me ook nodig. Coachen kan je alleen als je het bijna fulltime kan doen. Laat mij komend seizoen maar een beetje training geven. Ik wil wel een T3 zijn. Dat is het beste van twee werelden.’

In zijn laatste weken als coach van SCHC heeft hij een doel. De droom verwezenlijken van zijn team. ‘Ze willen kampioen worden. De landstitel is nog belangrijker dan de EHL. In mei willen we op het hoogste schavot staan. En dat gaat lukken ook. Daar ben ik echt van overtuigd, anders was ik er nooit aan begonnen.’