Als 17-jarige onder de lat bij Amsterdam

Er spelen in de Hoofdklasse wel vaker spelers en speelsters van 16 of 17 mee. Maar met keepers is het een ander verhaal. Er is maar één plaats voor een keeper of keepster in een elftal en die heeft een cruciale rol: daar wordt niet snel geëxperimenteerd met jong talent. Des te meer bijzonder was het voor Zoë van den Barselaar (17), die bij topclub Amsterdam afgelopen seizoenshelft het doel verdedigde vanwege de knieblessure van Oranje-keepster Anne Veenendaal.

Na een vrijdagavondtraining kwam Amsterdam-coach Rick Mathijssen naar Van den Barselaar toe, vertelt ze. ‘Ik wist al dat Anne last had van haar knie. Zij moest rust houden en dus mocht ik die zondag keepen.’ Het was niet meteen een topwedstrijd, dus de keepster uit MA1 kon even wennen. ‘We speelden tegen Nijmegen. Ik heb één bal gehad, uit de strafcorner, die tikte ik liggend eruit.’ Dat ze überhaupt zou spelen, als tweede keepster achter Oranje-keepster Anne Veenendaal, had ze nooit durven dromen. ‘Het was echt een verrassing. Supergaaf.’

Zeven wedstrijden

Ze heeft het allemaal goed onthouden. Zeven wedstrijden stond ze bij de Amsterdamse topploeg onder de lat afgelopen seizoenshelft. Waaronder ook de topper tegen Den Bosch, die Amsterdam met 1-3 verloor. Was dat meteen ook de mooiste wedstrijd? ‘Ja, dat was wel een eer, dat ik daar mocht keepen. En tegen Kampong was het ook heel vet. En tegen Hurley. En tegen hdm.’

Het enthousiasme spat ervan af bij de jonge keepster. ‘In die wedstrijden kon ik écht iets doen. Heb ik laten zien van: hier sta ik, kom er maar eens langs.’ Voor de wedstrijden vond ze het nog wel eens spannend, maar in de wedstrijden is er meteen de focus, vertelt ze. Dan is ze ook niet bang om te sturen. ‘Ik praat constant om alles neer te zetten. Dat doe ik eigenlijk hetzelfde als bij de A1. Je moet niet bang zijn. En ik train ook al een tijdje mee, dat scheelt ook wel.’

Foto: Kees Boelhouwer

‘Super dat ik dit mocht meemaken’

Van die zeven wedstrijden heeft ze veel geleerd, vindt ze. ‘Het is allemaal sneller, een flink hoger niveau dan in de jeugd. Dat moet je leren bij alles: kijken, uitkomen, enzovoort. Je krijgt maar een paar ballen en dan moet je er staan.’

De kans dat ze in de tweede seizoenshelft nog gaat keepen is klein: Veenendaal werkt aan haar herstel en zal als alles goed gaat in januari weer aansluiten bij Oranje. ‘Anne is heel goed bezig, dus ik denk dat ze weer sterk terugkomt. Ik vind het gewoon super dat ik dit heb mogen meemaken. Ik hoop dat ik volgend jaar zo hoog mogelijk kan keepen. Waar dat is, dat wordt nog even spannend.’

Af en toe Anne Veenendaal genoemd door de commentator

Ze heeft in ieder geval de wedstrijdvideo’s nog, dus de keepster kan al haar reddingen nog terugkijken. Dat doet ze dan ook vaak. Én natuurlijk de samenvattingen van Ziggo. Zaten haar reddingen daar in? ‘Ja!’, zegt ze trots. ‘Tegen Den Bosch niet, maar tegen Hurley en Kampong allemaal.’ En dat ze dan af en toe door de commentator Anne Veenendaal wordt genoemd, ach, dat neemt ze maar voor lief. ‘Dat is ergens ook wel een compliment.’