Amber Folmer had geen idee dat ze de winnende maakte voor Huizen

Oud-international Kim Lammers, als assistent-trainer van Huizen aandachtig toeschouwer bij het playout-duel van haar ploeg tegen HGC in Wassenaar, moet woensdagavond vaak hebben gedacht: geef mij die stick, dan doe ik nog een keer voor hoe je scoort. De kansenmisserij van de twee ploegen strijdend om een ticket voor de Hoofdklasse Dames moet de topschutter van weleer pijn aan de ogen hebben gedaan. Lang treurde Lammers daarover na afloop ongetwijfeld niet, want na een 0-0 won haar ploeg de noodzakelijke shoot-outs met 2-4.

De winnende shoot-out werd uiteindelijk gemaakt door Huizen-speelster Amber Folmer. Dat had ze overigens pas door toen ploeggenoot Fleur de Waard haar dat vertelde ‘Fleur riep: we hebben gewonnen’, zei een lachende Folmer na afloop. ‘Gelukkig had ik van tevoren niet in de gaten dat ik de winnende kon maken. Zo had ik ook geen tijd om zenuwachtig te worden. De bal ging er nu ook niet helemaal zoals ik wilde, maar wat maakt dat uit: we hebben gewonnen.’

Amber Folmer schiet de winnende shoot-out binnen voor Huizen. Foto: Willem Vernes

Met die overwinning viel een last van de schouders bij Huizen, dat in haar eerste seizoen in de Hoofdklasse als tiende eindigde. ‘Maar doordat wij al een jaar in de Hoofdklasse spelen, voelde het vandaag toch als moeten voor ons, en mogen voor HGC. Nu we zo dicht bij nog een jaar Hoofdklasse zijn, moeten we er vol voor gaan’, zei Folmer.

Zeventien nederlagen

Dat jaar voor Huizen op het hoogste niveau was er een waarin de ploeg liefst zeventien keer als verliezer van het veld stapte. Voor een topsporter die het liefst elke wedstrijd wint, moet dat toch een verzoeking zijn? ‘Nee hoor’, repliceerde Folmer opgewekt. ‘We wisten van tevoren dat we heel vaak gingen verliezen. Daar hebben we ons ook op ingesteld. Toch was het na de competitie wel lekker dat we een weekje niks hadden. Even de knop omzetten en toen de weken erna focussen op deze wedstrijden.’

Dat de belangen groot zijn voor Huizen, was duidelijk af te zien aan het spel. En vooral aan het missen van de kansen. Anouk Bekkers zette wat dat betreft de toon in de achtste minuut, nadat Huizen al een paar keer gevaarlijk was geweest. Bekkers kon voor een nagenoeg leeg doel scoren, maar schoof de bal langs de voor haar verkeerde kant van de paal. Ze baalde zichtbaar maar moet zich in het vervolg van het duel minder schuldig hebben gevoeld toen ze keer op keer andere speelsters ook de mooiste kansen zag missen.

Dieptepunt van de kansenmisserij was vijftien minuten voor tijd. Terwijl de bal zo’n beetje op de doellijn van HGC lag en drie, vier speelsters van Huizen de bal voor het inslaan hadden, was het tot verbijstering van alle circa zevenhonderd toeschouwers na de scrimmage nog steeds 0-0. ‘Het is natuurlijk heel bijzonder dat zo’n wedstrijd in 0-0 eindigt’, zei ook Folmer. ‘Dat heb ik nog niet vaak meegemaakt.’

De speelsters en begeleiding van HGC steken na afloop van het verloren duel de koppen bij elkaar. Foto: Willem Vernes

Huizen was overigens niet de enige ploeg die na afloop terecht aanspraak maakte op de overwinning. Ook aan de kant van HGC wees coach Robert-Jan de Vos op de vele kansen die zijn ploeg had gemist. ‘Ik vind dat wij vandaag goed hebben gespeeld’, prees hij zijn ploeg. ‘Huizen speelde precies zoals we van tevoren hadden verwacht. Daar hebben we goed op ingespeeld. We controleerden de wedstrijd, alleen vergeten we de kansen af te maken.’

De beste kans voor HGC, de sterkste nummer twee van Overgangsklasse na de winst op HIC, was na een klein half uur spelen voor Nicole van Jaarsveld. De aanvalster kreeg moederziel alleen de bal in de cirkel. Op de tribune sprong een deel van de Wassenaarse aanhang al juichend op, maar toen de fans nog een keer keken, zagen ze tot hun ontzetting dat Van Jaarsveld de bal niet tegen de plank maar tegen keepster Robin van den Ende had geslagen.

Gitte Michels scoorde voor Huizen een shoot-out en een strafbal. De strafcornerspecialist speelt volgend seizoen sowieso Hoofdklasse, omdat ze naar Hurley vertrekt. Foto: Willem Vernes

Dat shoot-outs het onvermijdelijke resultaat van dit duel zouden worden, was al lang voor het laatste fluitsignaal duidelijk. Daarin leek het missen van kansen vrolijk door te gaan toen Elselieke van Aken de eerste de beste shoot-out huizenhoog oversloeg. Gitte Michels, de naar Hurley vertrekkende strafcorner-neemster van Huizen, doorbrak daarna de vloek die op het scoren leek te rusten in Wassenaar. Een spannende shootout-serie volgde met als hoogtepunt voor de gasten de winnende treffer van Folmer.

De Huizen-speelster straalde na afloop van oor tot oor en verheugde zich al op het tweede duel van zaterdag in eigen huis. ‘We weten nu al dat het zaterdag volle bak wordt en dat het publiek massaal achter ons gaat staan. Hopelijk hebben we dan minder last van zenuwen, maken we die kansen wel af en spelen we volgend seizoen weer in de Hoofdklasse.’

Robert-Jan de Vos vindt de situatie van zijn ploeg zeker niet uitzichtloos. ‘Vorig jaar in de play-offs wonnen we het eerste duel van Bloemendaal en verloren we daarna twee keer. In dat scenario geloof ik nu ook nog.’