Bloemendaal kon amper geloven dat 4-0 precies genoeg was

Ze hadden hetzelfde aantal punten als concurrent Klein Zwitserland. Ook het aantal gewonnen wedstrijden was in evenwicht. Zelfs het doelsaldo was precies gelijk. Over 22 wedstrijden gezien was het de uithaal van Bloemendaal-aanvaller Joy Haarman zondagmiddag om 13.47 uur die ervoor zorgde dat de Mussen op basis van het aantal gescoorde doelpunten voorbijgingen aan de concurrent. Daardoor moet niet Bloemendaal, maar Klein Zwitserland play-outs spelen.

Normaal gesproken heeft de afzwaaiende aanvoerder Sanne Caarls haar woorden wel paraat. Op vragen reageert ze doorgaans bijzonder gevat. Praten doet ze in zo’n hoog tempo dat het net lijkt alsof haar stem versneld wordt afgespeeld. Maar zondag, bij haar afscheid van de club waarvoor ze vijf jaar lang hockeyde, was daar even een andere Caarls te zien. De ongekende apotheose was zo verwarrend voor haar geweest dat de naar Braxgata vertrekkende Caarls even niet wist wat ze moest zeggen.

Zelfs nadat het feest met haar teamgenoten al lang was gevierd, zocht ze bevestiging of het allemaal wel waar was, aan de rand van het veld. Of iemand zich niet per ongeluk had misrekend en ze dertig kilometer verderop in Den Haag ook aan het feesten waren. Maar het was echt waar. De uitkomst van de ingewikkelde rekensom was in het voordeel van Bloemendaal.

‘Wilden we het vandaag in eigen hand hebben, dan moesten we vijf doelpunten maken. Geloof ik. Toch? Of nee, vier doelpunten’, hakkelde Caarls in een paar bijzinnetjes na afloop van de zinderende slotfase tegen degradant Victoria (0-4), waarmee ze onbewust nog maar eens liet blijken dat ze nog steeds niet helemaal wist hoe het nu precies zat.

Keepster Danique Visser springt van geluk een gat in de lucht. Foto: OrangePictures/Wessel Dekker

Was 4-0 wel genoeg? Of toch 5-0?

Eigenlijk was de opdracht voor Bloemendaal onmogelijk. Wanneer concurrent Klein Zwitserland gelijk zou spelen tegen play-offdeelnemer HDM, wat verrassend genoeg gebeurde (1-1), moesten de Damus op de laatste speeldag van de competitie vier doelpunten zien te maken. Iets dat het hele seizoen in nog geen enkele wedstrijd was gelukt.

Acht minuten voor tijd zat middenvelder Caarls op een stand van 0-4 even uit te hijgen op de bank, toen ze voor het eerst hoorde van de verrassende tussenstand in Den Haag. ‘Van tevoren hadden we alle scenario’s één voor één doorgenomen. We wisten wat er moest gebeuren. Maar eerlijk gezegd had ik het nu toch bij het verkeerde eind’, vertelde ze. ‘Toen Dave [Smolenaars, red.] naast me kwam zitten, zei ik tegen hem dat we dus met 5-0 moesten winnen. Maar dat hoefde volgens hem helemaal niet. 4-0 was genoeg. Hij had alles drie keer nagerekend. Ik zei nog tegen hem: weet je het zeker? Gelukkig wist hij het zeker. Het laatste dat je wilt, is dat je na afloop hoort dat je toch één keer vaker had moeten scoren.’

Nadat er in Rotterdam was afgefloten, braken voor de Mussen de meest zenuwslopende minuten van het seizoen aan. Een directe lijn met Den Haag was er niet. Daar was de wedstrijd nog altijd bezig. Toen de speelsters van een supporter te horen kregen dat de tussenstand in Den Haag nog altijd 1-1 was, juichten ze alsof de negende plek al was veiliggesteld. Maar één doelpunt van Klein Zwitserland zou Bloemendaal alsnog veroordelen tot het spelen van play-outs.

Bloemendaal juicht na de 0-3 van Teuntje Horn, vlak voor rust. Foto: OrangePictures/Wessel Dekker

Verwarring na afloop

De ogen van coach Dave Smolenaars trokken als een magneet naar zijn telefoon, waarop hij de tussenstand in de gaten hield. Achter de boarding bekeek een supporter de livestream van Klein Zwitserland-HDM. Een paar minuten lang was het nagelbijten voor de hockeysters van Bloemendaal. Maar om 16.18 uur kwam vanaf de kant dan eindelijk het verlossende woord. Zonder dat Klein Zwitserland had gescoord, was er afgefloten in Den Haag. Het Bloemendaal-kamp explodeerde van vreugde.

Ook bij Caarls stond er even later een glimlach op haar gezicht gebeiteld. ‘Ik ben ongelofelijk trots dat we het seizoen op deze manier hebben kunnen afsluiten. Wat een veerkracht hebben wij de afgelopen weken getoond. Vandaag was het moeilijk om jezelf af te sluiten voor alles wat er gebeurde. Aan de andere kant was dit gewoon een wedstrijd zoals alle andere wedstrijden. We proberen er zo normaal mogelijk in te gaan. Dat Victoria vorige week al was gedegradeerd, zou uiteindelijk de doorslag geven, zeiden we vooraf tegen elkaar. Op het veld was dat ook wel duidelijk terug te zien, vond ik. Je merkte dat er voor hen niks meer op het spel stond. Wij gingen juist elk duel vol overtuiging aan. Wij vochten voor ons laatste kans.’

Vreugde bij @hcbloemendaal nadat ze horen dat de wedstrijd bij concurrent KZ is afgelopen en ze zich veilig hebben gespeeld. pic.twitter.com/XskMp1GjYv

— hockey.nl (@hockey_nl) May 8, 2022

Schitterend doelpunt Joy Haarman

Het moment dat het seizoen van Bloemendaal redde, voltrok zich in de 46ste minuut, op een stand van 0-3. Strafcornerspecialist Demi Hilterman, speelster van de wedstrijd met twee verzilverde sleeppushes, lanceerde teamgenoot Joy Haarman op eigen helft met een scoop. De afgelopen zomer van Amsterdam overgekomen aanvaller trok een lange sprint. Victoria-Keepster Hannah Klunder kwam uit haar doel. En toen gebeurde het. Steenhard schoot Haarman de bal in de verre hoek. 4-0. Dit was het doelpunt dat Bloemendaal nodig had.

Wat het moment voor haar nog mooier maakte, was dat ze haar laatste wedstrijd voor Bloemendaal speelde. Haarman hockeyt volgend seizoen in Amerika. Daar begint ze aan haar Master Marketing. ‘Iedereen was na afloop hartstikke blij voor me dat ik bij mijn afscheid de beslissende goal maakte’, zei Haarman. ‘De ontlading was groot toen ik scoorde. Het was een prachtig moment. Op dat moment had ik geen idee dat dit het doelpunt was dat we nodig hadden. Achteraf is het natuurlijk schitterend dat één goal bepalend is. Ik vind het mooi dat ik mijn jaar bij Bloemendaal op deze manier heb afgesloten. Dit was een ongekend einde van het seizoen.’

Lachende gezichten bij Elke Boers, Demi Hilterman en Teuntje Horn. Foto: OrangePictures/Wessel Dekker

Net als Haarman hockeyde ook Caarls haar laatste wedstrijd voor Bloemendaal. Haar gedachten gingen nog even terug naar zondag 20 maart, toen de situatie uitzichtloos leek geworden. Door de nederlaag tegen Klein Zwitserland was Bloemendaal na een sterke eerste competitiehelft teruggezakt naar de elfde plaats, twee punten boven hekkensluiter Oranje-Rood.

Caarls: ‘Heel eerlijk? De middag na die pot zaten we er helemaal doorheen. De sfeer was op dat moment verschrikkelijk. Maar vervolgens kwam dat dubbelweekend met Kampong en HGC. Daarin ging er een knop bij ons om. Doordat we die twee wedstrijden allebei wonnen, bleven we in de race. Voor mij was dat het kantelpunt. We stegen op het juiste moment boven onszelf uit. Sindsdien nam het geloof toe dat we het zouden flikken. Ik ben ontzettend trots op deze meiden. Nu kan ik ze met een gerust hart achterlaten. Dit is zoveel fijner dan nog play-outs te moeten spelen?’