‘Gigi’ Oliva heerst als Spaanse koningin bij gereset Kampong

Haar eerste actie verraadde meteen al haar klasse én het vertrouwen van het nieuwe Kampong. Georgina Oliva onderschepte na een paar minuten de bal net voor een Bossche speelster, draaide zich in een soepele beweging vrij en leidde met een knappe pass een aanval van Kampong in. In het vervolg van het Hoofdklasse-duel heerste de Spaanse ‘Gigi’ als een koningin in het koninkrijk van alleenheerser Den Bosch, dat het eerste puntenverlies van het seizoen leed (1-1).

Gigi is een super hero, schreeuwde een ploeggenoot door de gang van het Bossche stadion vlak nadat de Spaanse zich meldde bij de verslaggever. Ietwat verlegen glimlachte de kleine 27-jarige middenvelder.

‘Voor haar is het niet bijzonder dat ze zo goed speelt’, voegde haar coach Santi Freixa daar voor iedereen hoorbaar aan toe. ‘Zij is gewend dat ze zo goed speelt.’ Weer lachte Oliva verlegen.

Freixa overlaadde Oliva later met nog meer complimenten. ‘Als Gigi bij Argentinië, Australië of Nederland had gespeeld, was ze minimaal vier keer beste speelster van de wereld geweest. Gigi heeft alles: techniek, fysiek, een enorm repertoire van pass-technieken, geweldig voetenwerk. Gigi tilt dit team naar een ander niveau.’

‘Als Gigi bij Argentinië had gespeeld, was ze minimaal vier keer beste speelster ter wereld geweest’

Grote woorden van haar coach, die graag lovend over zijn speelsters praat. Maar wie Oliva vrijdagavond in het kletsnatte Den Bosch zag, kan niet anders dan de coach gelijk geven. Oliva speelde vol flair. Verdedigend onderschepte ze de ene naar de andere bal om er vervolgens vaak een goed vervolg aan te geven. ‘Maar aanvallend heb ik in de passing te veel balverlies geleden’, toonde Oliva zich zelfkritisch na afloop. ‘Dat komt ook omdat die meiden van Den Bosch zo verschrikkelijk goed staan. Ze laten wat ruimte, waardoor ze je het idee geven dat je kunt passen, maar ze weten vervolgens precies wanneer ze moeten instappen om de bal te onderscheppen. Dat moest ik goed in de gaten houden, want het zit in de aard van mijn spel om risico’s te nemen.’

Tegen Den Bosch, waar de aan haar achillespees geblesseerde Lidewij Welten ontbrak, is dat levensgevaarlijk. Dat bleek wel na een minuut of achttien spelen. Kampong combineerde zich met een fraaie aanval in de richting van het Bossche doel, een kans leek in de maak en de Utrechtse liepen massaal naar voren. Iets te massaal. Want Den Bosch onderschepte de bal en drie klappen later lag de bal via de stick van Frédérique Matla aan de andere kant in het doel: 1-0.

Coach Santi Freixa viert feest met de dames van Kampong na het gelijke spel tegen Den Bosch. Foto: Gino van Outheusden/OrangePictures

In de eerste helft van de competitie had een dergelijke treffer waarschijnlijk een verlammende werking gehad op Kampong. Maar dat geldt niet voor het nieuwe Kampong. De ploeg was goed en vol zelfvertrouwen aan de wedstrijd begonnen en liet zich dat niet afpakken door een treffer. Onverdroten ging de blauwe formatie op zoek naar de gelijkmaker.

‘Resetten als bij een laptop die vastzit’

Tot grote tevredenheid van Freixa. ‘We hebben er voor de winterstop echt alles aan gedaan om het tij te keren. We hebben keihard gewerkt, maar het lukte niet. Er zat uiteindelijk maar een ding op: resetten, net als bij een laptop die vastzit. Gewoon weer opnieuw beginnen. Dat is gelukt. Er staat nu een heel andere ploeg. Dat we met 1-1 gelijkspelen is natuurlijk fantastisch, maar de ton zelfvertrouwen die wij meenemen uit Den Bosch vanwege ons spel, is vele malen belangrijker’, glimlachte de aimabele coach.

Hij had overigens zelf een duidelijke hand in de gelijkmaker van zijn ploeg. Nadat Kampong in het tweede kwart via Michelle Fillet twee strafcorners had gemist, riep Freixa vlak voor het nemen van de derde corner Maria Lopez bij zich. Hij fluisterde haar wat in haar oor. De Spaanse speelster had blijkbaar goed geluisterd naar het juiste advies, want een paar seconden later sloeg ze de bal van de kop van de cirkel keihard in het Bossche doel: 1-1.

Vreugde bij Kampong na de gelijkmaker van Kampong-speelster Maria Lopez Garcia. Foto: Gino van Outheusden/OrangePictures

Wat volgde was een heerlijke wedstrijd, waarbij de Spaanse Oliva heerste als een koningin in de regen. Vol passie en onvermoeibaar. ‘Aan dat lopen heb ik wel moeten wennen’, erkende Oliva, die bezig is aan haar derde seizoen bij Kampong. ‘In het Spaanse clubhockey spelen we veel statischer. Iedereen is vaardig, maar we wachten veel meer af. Hier in Nederland wacht niemand af. Ze pakken de bal en gaan ervoor. Mijn eerste periode in Nederland wist ik op de training echt niet wat me overkwam. Iedereen rende langs me heen.’

Die tijd is wel geweest. Nu rent niemand meer zo maar langs de Spaanse international. Ze is verdedigend sterk, technisch nagenoeg perfect en altijd rustig aan de bal. Het mooiste moment bewaarde ze tot een paar minuten voor tijd. Tussen vijf speelsters van Den Bosch haalde Oliva de bal een paar keer heen en weer. En terwijl ze naar de ene kant keek, speelde ze bal met de backhand door haar benen naar een vrijstaande medespeelster. De Bossche speelsters bleven verbouwereerd achter.

Wanhoop

Ondanks de glansrol voor Oliva en het hervonden zelfvertrouwen bij Kampong, had de regerend landskampioen vrijdagavond overigens nog net zo gemakkelijk de twaalfde overwinning op rij kunnen pakken. Want hoewel Kampong goed speelde, was de kampioensformatie van coach Raoul Ehren grote delen van de wedstrijd beter. Kansen waren er ook te over voor de thuisploeg, maar Kampong-doelvrouw Alexandra Heerbaart liet zien waarom ze terecht meer ambitie heeft dan de Oranje Dames Zaal. Ze dreef met name Matla af en toe tot wanhoop door – op de treffer na – in alle andere een-tegen-een-duels als winnaar uit de strijd te komen.

Oliva was na afloop trots op het ene punt dat Kampong niet van de achtste plaats haalde, maar wel veel houvast biedt voor de rest van de competitie. Ze durft zelfs al naar boven te kijken. ‘Zolang wij een theoretische kans hebben om de play-offs te halen, gaan we daarvoor. Daarvoor zijn we topsporters, anders hoeven we hier niet te staan. Ik heb in ieder geval de ambitie om bij de eerste vier te eindigen.’

Als Gigi Oliva en Kampong de rest van het seizoen zo blijven spelen, zou dat een terechte bekroning zijn.

 

 


Wat vind jij? Praat mee...