De eerste competitiehelft van de Hoofdklasse Dames zit erop. Een ideaal moment om de tussenbalans op te maken. Wie hebben het goed gedaan en voor wie is er werk aan de winkel?

Toppers

Den Bosch

Met Raoul Ehren nam Den Bosch afgelopen zomer afscheid van de coach die de club naar veertien van de twintig landstitels leidde: negen keer als hoofdcoach, vijf keer als assistent. Het was het einde van een episch tijdperk en tegelijkertijd het begin van een onzekere periode. Want hoe zouden de Bossche Bazen presteren met een andere coach aan het roer?

Marieke Dijkstra, de opvolger van Ehren, is voor haar eerste test geslaagd. Ook onder haar leiding staat Den Bosch in de winterstop weer een straatlengte voor op de rest. Van de dertien wedstrijden werden er elf gewonnen en twee gelijkgespeeld. Het ticket voor de play-offs is praktisch alweer binnen.

Wel moet het eindexamen natuurlijk nog komen. Eén van Ehrens grootste krachten was dat hij zijn troepen optimaal wist voor te bereiden op de belangrijkste wedstrijden van het seizoen: de play-offs. Hoewel Dijkstra met Den Bosch over het beste spelersmateriaal van de Hoofdklasse beschikt – de Brabanders waren met acht olympiërs hofleverancier van het Nederlands elftal in Tokio – moet zij als coach nog bewijzen dat kunstje in de vingers te hebben. Net als Ehren wordt de oud-international uiteindelijk afgerekend op het wel of niet veroveren van de landstitel.

Marieke Dijkstra aan het roer bij Den Bosch. Foto: Willem Vernes

HGC

Aan het eind van vorig seizoen had niemand verwacht dat HGC nu virtueel op een play-offplek zou staan. De ploeg sloot het seizoen af op de elfde plaats, slechts een paar punten boven Laren, de club die degradeerde.

Maar de coup die HGC vervolgens pleegde, deed de Hoofdklasse op zijn grondvesten schudden. Met de komst van Eva de Goede, aanvoerder van het Nederlands elftal, maakte HGC het onmogelijke mogelijk. Dat het de laagvlieger lukte haar te contracteren, verdient nog altijd een diepe buiging.

Door vervolgens ook buitenlandse internationals als Cécile Pieper en Giselle Ansley vast te leggen, bouwde HGC aan een ploeg die een serieuze gooi naar de play-offs kon doen. Duidelijk werd gedurende de eerste competitiehelft wel dat het verschil in kwaliteit binnen de selectie nog altijd best groot is. Nu De Goede in ieder geval tot het eind van het seizoen geblesseerd is, luidt de vraag of HGC de voorsprong van drie punten op concurrent Pinoké weet vast te houden.

Hoe gaat HGC het doen zonder Eva de Goede? Foto: Koen Suyk

Meevaller

Kampong

Onder leiding van de deze zomer aangestelde coach Fleur van de Kieft komen de kwaliteiten van Kampong eindelijk weer  bovendrijven. Met spelers als Malou Pheninckx, Ayeisha McFerran, Luna Fokke, Gabrielle Mosch en Vanessa Blockmans heeft Kampong te veel kwaliteit om – net als vorig seizoen – tegen degradatie te strijden.

Aanvankelijk kende Kampong met Van de Kieft aan het bewind een moeilijke start van de competitie. Maar van de laatste vijf wedstrijden werden er vier gewonnen. Zodoende staat Kampong na een roerig seizoen eindelijk weer waar het hoort: zeven punten boven een play-outplek, veilig in de middenmoot.

Kampong-coach Fleur van de Kieft. Foto: Jan Kruijdenberg/Orange Pictures)

Vraagteken

SCHC en Amsterdam

De vraag waartoe de twee belangrijkste uitdagers van landskampioen Den Bosch in staat zijn in de play-offs, valt eigenlijk nog niet te beantwoorden. Gedurende de eerste competitiehelft werden Amsterdam en SCHC allebei geteisterd door blessures.

SCHC moest het lange tijd – en in sommige gevallen nu nog steeds – stellen zonder Xan de Waard, Laurien Leurink, Pien Dicke, Ginella Zerbo, Famke Richardson en Macha Sterk. Voor Amsterdam geldt hetzelfde voor Felice Albers, Lauren Stam, Marijn Veen, Sosha Benninga, Floor de Haan en Melanie van Rijn. Beide teams zijn voor de winterstop geen moment op volle oorlogssterkte geweest.

Noodgedwongen moesten beide clubs een beroep doen op veel jeugdspeelsters. Positief is dat zowel SCHC als Amsterdam, met al die jonkies op het veld, over het algemeen prima op de been bleef. Het leidde vooralsnog tot de tweede en de derde plaats op de ranglijst, waar ze ook thuishoren. Voor beide clubs is het wel te hopen dat de ziekenboeg na de winterstop leegstroomt, want op halve kracht zal Den Bosch in de play-offs echt te sterk voor ze zijn.

Maria Verschoor (Amstedam) in duel met Anna de Geus en Renée van Laarhoven (beiden SCHC). Foto: Koen Suyk

Tegenvallers

HDM

Na het succesvolle vorige seizoen, dat met het behalen van de play-offs een sprookje was, waren in de hockeywereld de verwachtingen van HDM opnieuw hooggespannen. In tegenstelling tot voorgaande jaren bleef de selectie grotendeels intact. Talenten als Jip Dicke, Tessa Beetsma en Imme van Es bleven, net als routinier en strafcornerspecialist Pien van Nes (31), die weer een jaartje aan haar carrière toevoegde. Bovendien versterkte HDM zich met Brits international Lily Owsley.

Reden genoeg voor coach Ivar Knötschke om uit te spreken opnieuw voor de play-offs te gaan. ‘We willen de prestatie van vorig jaar verbeteren. Toen werden we in twee duels uitgeschakeld door Den Bosch. Ik wil nu minimaal een wedstrijd meer spelen’, sprak hij ambitieus aan het begin van het seizoen.

Maar waar het dubbeltje afgelopen jaar opvallend vaak de kant van HDM opviel, liep het dit seizoen geregeld anders. Nu de pieken dit seizoen minder hoog zijn, blijkt het kwaliteitsverschil met de concurrenten kleiner dan gedacht. Gezien de huidige zevende plaats kan het halen van een play-offticket voor HDM nog weleens verdomd lastig gaan worden.

HDM-coach Ivar Knötschke. Foto: Bart Scheulderman

Hurley

Vijf jaar lang bekleedde Patrick Bakker bij Hurley de rol van assistent, voordat hij begin 2019 – na het vertrek van Jorge Nolte – werd aangesteld als hoofdcoach. Dat Hurley al die jaren traditioneel in de grijze middenmoot van de Hoofdklasse speelde, was hem een doorn in het oog. Dit seizoen legde hij de lat daarom bewust een stuk hoger. ‘Wij willen geen zesde meer worden, of zevende, of achtste. Voor het eerst sinds ik actief ben bij Hurley, spreken we uit dat we voor de vierde plek gaan’, zei hij halverwege oktober.

Bakker stak daarmee zijn nek uit, iets waarvoor je alleen maar respect kunt hebben. Bovendien was het ook niet eens zo’n gekke gedachte. Met Bakker aan het hoofd slaagde de club er de afgelopen jaren in om de traditionele exodus te voorkomen en zodoende met een vaste kern speelsters te kneden aan een team dat op elkaar is ingespeeld.

Maar het liep de laatste weken compleet anders. Sinds zijn ambitieuze uitspraken won Hurley nog maar één keer, thuis van Bloemendaal. Tegen zowel concurrenten HGC en Pinoké als tegen degradatiekandidaten Oranje-Rood en Klein Zwitserland werd gelijkgespeeld en van Amsterdam en HDM werd verloren. Nog voordat Hurley zich serieus kon mengen in de strijd om de play-offs, lijkt de vierde plek alweer een lastig verhaal te worden. De harde waarheid is inmiddels zelfs dat Hurley – momenteel achtste op de ranglijst – dichterbij deelname aan de play-outs staat dan bij een ticket voor de play-offs.

Hurley-coach Patrick Bakker. Foto: Koen Suyk

Oranje-Rood

De laatste plaats is niet waar Oranje-Rood thuishoort. Hoewel de ploeg uit Eindhoven de laatste jaren door het vertrek van een aantal belangrijke speelsters een jasje heeft uitgedaan, loopt er nog altijd te veel kwaliteit rond om niet te hoeven degraderen.

Bang om hetzelfde te overkomen als wat Laren afgelopen seizoen overkwam, besloot het bestuur eind oktober om per direct afscheid te nemen van coach Stefan Duyf. Onder zijn leiding was er achttien wedstrijden op rij niet gewonnen: veel te veel voor een club met de statuur van Oranje-Rood.

Een deel van de spelersgroep vertrouwde niet meer blind op de aanpak van Duyf. ‘In de communicatie vanuit Stefan merkte je dat er bij ons veel twijfel zat. Omdat we dachten: gaat dit wel helpen, wat hij zegt? Hij heeft alles geprobeerd, maar het zat er gewoon niet meer in’, vertelde aanvoerder Lisa Scheerlinck. De keuze om Duyf te vervangen voor interim-trainer Rob Haantjes was wat dat betreft alleen al goed om alle neuzen weer dezelfde kant op te krijgen.

Desondanks bleef na het vertrek van Duyf ook in de vier daaropvolgende competitiewedstrijden de eerste overwinning van het seizoen uit. Belangrijke confrontaties met concurrenten Victoria en Bloemendaal werden ook met Haantjes aan het roer niet gewonnen. Telkens was de conclusie hetzelfde als tijdens het slot van het Duyf-tijdperk: Oranje-Rood speelde goed, maar won niet. Wat dat betreft is de hekkensluiter de laatste weken van de eerste competitiehelft nog weinig opgeschoten.

Nog onbekend is of interim-coach Rob Haantjes aanblijft na de winterstop. Foto: Willem Vernes