Het oranje-rode hart van Scheerlinck huilt: ‘Ik ben gebroken’

De tranen rolden over haar wangen. De wangen van aanvoerder Lisa Scheerlinck. Snikkend viel ze in de armen van haar teamgenoten. Pufte ze vervolgens onderuit gezakt uit in de dug-out. Haar Oranje-Rood is gedegradeerd. En dat doet pijn. Veel pijn. 

Tien jaar speelt Scheerlinck al bij Oranje-Rood. Haar eerste vier seizoenen in de Hoofdklasse met Oranje Zwart, zes seizoenen sinds de Eindhovense fusie. Drie keer speelde ze play-offs, maar play-outs nog nooit. Tot dit seizoen. Met degradatie als gevolg. Een zwarte dag voor haar club, maar al helemaal voor de aanvoerder.  

Nog voordat we haar een vraag hebben gesteld, barst de middenvelder in tranen uit. Ze begint haar verhaal. ‘Als ik eerlijk ben, kan ik maar een ding zeggen’, snikt ze. ‘Mijn hart is echt gebroken. Oranje-Rood is mijn club. Ik ben een clubspeler. Met een Oranje-Rood hart. Ik heb hier geen woorden voor. Ik ben gebroken.’

Fiona Morgenstern en Lisa Scheerlinck. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures

‘Dit doet me zoveel pijn’

Terwijl de Brabantse speaker een voor een de spelers van Tilburg naar voren roept, kijkt Scheerlinck de andere kant op. Keer op keer veegt ze de tranen van haar gezicht. Tranen die hier en daar donker kleuren van de mascara. De aanvoerder is gebroken. Kapot gestreden. 

‘Dit doet me zoveel pijn’, gaat ze verder. Een uitspraak die tekenend is. ‘Waar ik vooral van baal is dat we gewoon beter zijn geweest de afgelopen drie wedstrijden. Tilburg heeft gehandbald en gehoopt op shoot-outs. Natuurlijk, dat is slim van ze. Maar wij hebben het spel gemaakt. Waren beter. Dat doet pijn. Dat je ‘m dan niet kilt.’ 

Na dertien jaar degradeert Oranje-Rood uit de Hoofdklasse. Het hockeybolwerk in Eindhoven moet volgend jaar acteren in de Promotieklasse. Een scenario waarmee uiteraard rekening is gehouden, maar desondanks keihard aankomt. ‘Op basis van de eerste seizoenshelft stonden we terecht onderaan. Of het terecht is dat we gedegradeerd zijn? Blijkbaar wel. Want het is gebeurd. Maar ik vind het zelf niet terecht. Absoluut niet.’

Tranen bij het gedegradeerde Oranje-Rood. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures

‘Er gaan veel meiden weg’

Op de vraag hoe nu verder, wil de Eindhovense aanvoerder eigenlijk nog helemaal niet nadenken. De tranen springen direct weer in haar ogen. Meteen overheerst het verdriet weer. Want ze weet: haar ploeg zal volgend seizoen niet hetzelfde zijn. 

‘Er gaan natuurlijk veel meiden weg’, gaat ze verder. Zonder ze bij naam te noemen. ‘Ik snap het wel, maar het raakt me. Er blijft een mooie groep over. Degenen die blijven hebben een zelfde hart als ik. Oranje-rood gekleurd. We moeten niet uit elkaar vallen. We komen er wel weer. Het is nu nog niet te bevatten. Hoe we het gaan doen. Geen idee.’

Een ding is zeker: mét Scheerlinck in de gelederen. Die de doelstelling meteen uitspreekt: ‘Binnen een jaar terug naar de Hoofdklasse. Met meiden die vol voor de club en het team willen spelen. Daar gaan we voor strijden.’

Maar eerst deze dag een plekje geven. Haar verdriet even verdrinken. De zwarte pagina uit haar Oranje-Rood-boek. Die ze hoe dan ook een vervolg geeft. ‘Dit is mijn club. Ik blijf. Honderd procent.’

Sarah Sinck en Kim Hendrix. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures