Krekelaar had bij haar auto-ongeluk een engel op haar schouder

Het is alweer anderhalve week geleden dat international Maartje Krekelaar op een dinsdagochtend vanaf de snelweg in haar Volkswagen Up haar woonplaats Den Bosch binnen kwam gereden. In de verte stond het stoplicht op rood. Krekelaar matigde haar snelheid en naderde de auto die voor het stoplicht stond te wachten.

Toen werd het groen. Krekelaar kwam met zo’n tien kilometer per uur op de auto voor haar afgereden, die niet zag dat het groen was. Ze kwam dichter- en dichterbij, maar de auto bleef stil staan. Dat was het moment dat Krekelaar besloot in te halen en uit te wijken naar de linkerbaan. Ze keek in haar buitenspiegel, maar niet over haar schouder. Ze gooide haar stuur naar links. Toen hoorde ze iemand nog heel hard toeteren. Daarna ging het licht uit.

Botsing met een vrachtwagen

De auto van de speelster van Den Bosch werd van achteren door een vrachtwagen het kruispunt opgeslingerd. Haar hoofd knalde tegen haar stuur of ergens anders tegenaan. Een paar seconden lang was Krekelaar buiten bewustzijn. Het eerste wat ze zich na het getoeter van de vrachtwagen herinnert, is dat er een man in paniek op haar auto afgerend kwam.

‘Ik schrok zo van de paniek die er was. Mijn eerste reactie was ik dat snel de auto uit moest. Ik deed m’n gordel los en de deur open. Maar die man duwde me terug en zei dat ik beter kon blijven zitten. Hij was zo lief voor me. Hij dacht dat er misschien wat met mijn nek zou kunnen zijn en wilde wachten tot de ambulance er was.’

Maartje Krekelaar heeft voor Oranje gescoord tijdens de HWL Final in Nieuw-Zeeland eind 2017. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

‘Weet je hoe je heet?’

‘Wat is er gebeurd?’ vroeg de verwarde Krekelaar aan de behulpzame man.
‘Je hebt een aanrijding met een vrachtwagen gehad’, antwoordde hij.
De vrachtwagen kon Krekelaar zich niet herinneren.
‘Weet je hoe je heet? Weet je welke dag het is?’ vroeg de man.
Ze wist het niet. Ze was in shock. Pas na een paar keer vragen antwoordde ze dat haar naam Maartje was.

Inmiddels arriveerde ook de vrachtwagenchauffeur bij de auto van Krekelaar. Hij merkte dat het nodig was om haar hand vast te pakken.
‘Ben je nog bij?’ vroeg hij.
‘Ja’, klonk het. ‘Ik ben nog bij.’

Ze hoefde niet naar het ziekenhuis

Krekelaar: ‘Toen ik in mijn binnenspiegel keek, zag ik dat mijn wenkbrauw open lag. Mijn gezicht en mijn handen zaten onder het bloed. Ik had ook een sneetje in mijn achterhoofd, vanwege het glas uit de achterruit die gebroken was.’

Kort na het ongeluk belde Krekelaar vanuit de auto met haar moeder om haar in te lichten. Iets dat ze zich niet meer kan herinneren. Een half uur lang lag Krekelaar vervolgens in de ambulance. Ze hoefde niet mee naar het ziekenhuis. Haar vader was inmiddels aangekomen en bracht haar naar de huisartsenpost, waar haar wonden werden gehecht. Haar auto was total loss.

View this post on Instagram

Thanks for al the sweet and caring messages 💐 I was very lucky last Tuesday.. I’m getting much better everyday and I hope that I’ll be back on the pitch very soon!

A post shared by Maartje Krekelaar (@maartjekrekelaar) on Oct 9, 2018 at 4:29am PDT

Hersenschudding

Krekelaar: ‘Diezelfde middag ben ik bij de training gaan kijken. Toen dacht ik nog: ik zou vanavond best mee kunnen doen. Maar ‘s avonds ging het een stuk slechter met me. Ik kreeg hoofdpijn en de volgende dag voelde ik me nog tien keer slechter. Ik heb de hele week voor pampus gelegen. Ik had last van mijn rug, schouders, hoofd en nek en heb nog steeds een hersenschudding.’

‘Inmiddels gaat het iedere dag beter me. Vandaag mag ik voor het eerst vijftien minuten op de hometrainer proberen. Kijken hoe mijn lichaam reageert. Als ik geen reactie krijg, mag ik volgende week gaan joggen. Als ik dan opnieuw niets voel, mag ik daarna het veld op. Anders moet ik uitrusten en weer helemaal opnieuw beginnen. Ik durf echt niet te zeggen hoelang het duurt. Het is een beetje te vergelijken met de hersenschudding van Pien (Sanders, red.) vlak voor het WK.’

Krekelaar vindt het natuurlijk vervelend, maar beseft dat ze geluk heeft gehad dat er van de andere kant niets aankwam. ‘Het is een druk kruispunt. Het had veel slechter met me af kunnen lopen. Ik heb een engel op mijn schouder gehad.’