Maria Granatto: de ene keer onzichtbaar, dan weer een attractie

Argentijns international Maria Granatto (27), uitgeroepen tot beste speelster van het afgelopen WK, draagt al jarenlang de last van voormalig toptalent met zich mee. Zondagmiddag tegen het gehavende Tilburg kwamen de hoge verwachtingen uit. De kleinste speelster van het veld leidde haar ploeg Bloemendaal met twee spitsengoals naar een belangrijke 2-0 winst.

Sinds de snelle spits in 2016 haar masterclass dribbelen op het wereldkampioenschap onder 21 bekroond zag worden met de prijs van Wereldtalent van het Jaar, lijkt het alsof de ogen van de vele volgers van het internationale hockey net iets langer naar haar kijken dan naar de gemiddelde speelster. In 2017 won ze die prijs opnieuw, als eerste hockeyster aller tijden, waarmee de last op haar schouders alsmaar zwaarder en zwaarder werd. Vanwege haar dribbelvaardigheden kreeg ze in haar vaderland zelfs de bijnaam ‘de Messi van het hockey’.

Omgaan met die druk ging haar niet altijd goed af. Elke keer wanneer ze wordt aangespeeld, verwacht je vanaf de zijlijn automatisch iets wat ze zelden kan waarmaken. Telkens wanneer ze zich vastloopt, ben je als toeschouwer teleurgesteld.

En dat terwijl ze toch echt een attractie op de velden kan zijn. Wanneer Granatto de bal aan haar stick heeft, kan er altijd iets geniaals gebeuren. Zoals afgelopen jaar in de Pro League, tegen Engeland. Toen begon ze aan één van haar vele magische dribbels en stuurde ze maar liefst zes verdedigers het bos in. Vervolgens bediende ze teamgenoot Julieta Jankunas, die de bal in een leeg doel tipte. Haar actie werd beloond met een prijs: de Pro League’s Poligras Magic Skill Award.

Maria Granatto heeft namens Bloemendaal tegen Tilburg de 2-0 gemaakt. Foto: Koen Suyk

Twee goals van Granatto

Zondagmiddag tegen Tilburg is het aanvankelijk weer zo’n wedstrijd waarin ze zichzelf verschuilt. Na twintig minuten hockeyen en bij een stand van 0-0 is ze nog nauwelijks in de wedstrijd voorgekomen, wanneer Demi Hilterman de bal naar voren scoopt. Omdat Tilburg-verdediger Jade Vermeer te weinig afstand houdt op Bloemendaal-aanvaller Carmel Bosch, halen de Mussen een strafcorner, hun vierde van de wedstrijd.

Specialist Hilterman pusht de bal steenhard op het bovenlichaam van lijnstop Jeske van Bavel. De gedachten van het publiek gaan direct uit naar een strafbal. Maar scheidsrechter Bart Vriens weerstaat de verleiding om snel op zijn fluit te blazen en wacht eerst het voordeel af. En dan duikt de kleine Argentijnse spits ineens op. Nog voordat keepster Maddie Hinch de bal met haar linkervoet kan wegschieten, zet Granatto haar stick er tegenaan. Ze staat precies op de goede plek. 1-0 voor Bloemendaal.

In de 34ste minuut glijdt ze ook de 2-0 binnen, haar vijfde doelpunt van het seizoen. ‘Als Maria begint met dribbelen, gebeurt er altijd wat. Ze houdt gerust drie man bezig’, zegt haar coach Dave Smolenaars. ‘Maria en haar teamgenoten raken steeds beter op elkaar ingespeeld. Aan het begin van het seizoen stonden de meiden in het veld nogal eens met z’n allen te kijken naar wat zij aan het doen was. Nu betrekt ze haar medespelers veel meer in het spel. In plaats van dat ze gaat dribbelen geeft ze soms een pass en krijgt ze de bal weer terug. Dat maakt haar spel waardevoller en dreigender. Vandaag heeft ze dat uitstekend gedaan.’

Felice Albers duelleert met Maria Granatto tijdens de olympische finale in Tokio. Foto: Koen Suyk

Maria kan met een pass iemand helemaal vrij voor de goal zetten, daar krijgt ze nu steeds beter oog voor Bloemendaal-coach Dave Smolenaars

In het seizoen 2018/2019 hockeyde Granatto in Eindhoven voor Oranje-Rood. De hoge verwachtingen kon ze daar niet wekelijks waarmaken. Te vaak luidde de kritiek op haar dat haar rendement te laag was. Granatto kwam niet verder dan zes doelpunten, te weinig voor de club die destijds een aanval op de traditionele top drie ambieerde.

Bloemendaal gaf de Argentijnse spits afgelopen zomer een tweede kans. ‘In het Argentijnse nationale team werd er lang van haar verwacht dat ze na het krijgen van de bal keihard naar voren ging rennen, zoals eigenlijk alle spitsen van Argentinië dat doen’, zegt Smolenaars. ‘Zelf heeft zij bij ons aangegeven dat ze zich wil ontwikkelen in haar samenspel. Dat wil de Argentijnse bondscoach ook, dat ze dat doet.’

‘In Nederland combineren we natuurlijk veel meer dan dat we gaan rennen met de bal. Dan heb ik het over give-and-go-hockey. Daar ontwikkelt ze zich in. Maar Maria kan ook met een pass iemand helemaal vrij voor de goal zetten. Die kwaliteit benut ze soms te weinig. Wanneer je drie man bezighoudt, moet er altijd iemand vrij staan. Daar krijgt ze nu steeds beter oog voor. Wat dat betreft ben ik heel tevreden met haar ontwikkeling.’

Maria Granatto valt teamgenoot Nine Rijna in de armen. Foto: Koen Suyk

Wanneer we Granatto na de wedstrijd willen interviewen, verontschuldigt ze zich voor haar Engels. Al snel blijkt dat ze geen foutloos, maar wel verstaanbaar Engels spreekt. Desondanks zegt ze dat ze zich niet comfortabel genoeg vindt bij het beantwoorden van een hoop vragen. Ze stelt voor dat we het houden bij twee vragen.

Hoe vind je dat je jezelf hebt ontwikkeld in vergelijking met je periode bij Oranje-Rood?
‘In mijn tijd bij Oranje-Rood had ik het zwaar. Ik was jong, het was de eerste keer dat ik in Nederland was. Nu ben ik een betere speelster geworden. Ik ben ouder en heb meer ervaring. Vooral in mijn hoofd heb ik belangrijke stappen gezet. Ik heb meer zelfvertrouwen gekregen. Dat komt doordat ik ouder ben geworden. Ik ben nu beter voorbereid op mijn avontuur in Nederland en geniet er ook meer van.’

Wat heeft het met je gedaan dat je tweede bent geworden in de verkiezing van Wereldspeelster van het Jaar?
‘Heel veel. Mijn zelfvertrouwen heeft daar een boost van gekregen. Ik was er heel blij mee. Maar het feit dat ik voor die prijs genomineerd was, is voor mij wel bijzaak. Ik vind het fijn dat ik weer in Nederland ben en ik hoop van waarde te kunnen zijn voor het team. Dat is voor mij het belangrijkste.’

Bloemendaal – Tilburg 2-0 (1-0)
20. Maria Granatto 1-0 (sc)
34. Maria Granatto 2-0


1 Reactie

  1. robvisser

    Ze zou minder individualistisch moeten zijn, meer een teamspeler, maar de prijzen kreeg ze vooral vanwege haar dribbels en tricks, dus nogal logisch dat ze denkt dat dit de enige manier voor haar is om erkenning te krijgen. Maar op het WK zag je dat het vooral tegen de mindere landen werkte, tegen toplanden kwam ze er veel minder aan te pas en dan kan ze niet schakelen naar teamspel. Hockey is een teamspel, dat zagen we ook weer in de WK finale. Dat zit er bij de Argentijnen te weinig in, die kunnen zichzelf minder goed wegcijferen ten behoeve van het team.


Wat vind jij? Praat mee...