Sabel en Caarls: liefdesverhaal buiten het veld, maar niet op het veld

Je ziet het al aan de foto: geliefden Daan Sabel (coach Pinoké) en Sanne Caarls (aanvoerder Bloemendaal) kijken elkaar na de 1-2 overwinning van de Steekneuzen amper aan. Daar is het stel te fanatiek voor. Tegen elkaar spelen vinden ze dan ook vervelend.

De fanatieke Caarls (21) – een van de motoren van het opgefriste en verrassende Bloemendaal – kan zo slecht tegen haar verlies dat ze degene met wie ze samenwoont en haar leven deelt geen blik waardig gunt.

Na drie overwinningen uit drie wedstrijden, komt de nederlaag na een wisselvallige wedstrijd tegen nota bene haar vriend Sabel (32) veel te hard aan. ‘Wij leven allebei enorm voor de sport. Dan gun je elkaar wel wat, maar…’

Dan stopt ze haar zin. Maar op het veld gunt ze de ander even niets, bedoelt ze.

Ooit speelden ze met elkaar bij Rood-Wit uit Aerdenhout. Hij coach, zij speelster. Toen Sabel assistent werd bij Pinoké en Caarls naar Bloemendaal ging, vonden ze onderlinge wedstrijden al vervelend. De sfeer werd er thuis slechter van.

‘Nu kunnen we de avond voor de wedstrijd gezellig met elkaar op de bank zitten. Maar daarvoor lukte dat gewoon niet. Gisterenavond hebben we samen kunnen chillen thuis. Laten we het er gewoon niet over hebben’, vertelt de bloedfanatieke Caarls over de modus die ze met elkaar en hun tegenstrijdige belangen gevonden hebben. ‘Wat de kracht is van Daan? In zijn analyse is hij heel sterk. Hij zit thuis altijd ziek te nerden achter de computer. Die beelden klikt hij zo strak. Daar haalt hij zoveel uit. Hij leest de wedstrijd heel goed.’

De hand van Sabel en Caarls. Foto: Koen Suyk

‘We worden er wel beter in’

Toch bleef het een raar gezicht, Caarls versus Sabel. Met nog een paar minuten te spelen probeerde Bloemendaal zondag iets te forceren bij een 1-2 achterstand. Terwijl Sabel zijn team naar de overwinning schreeuwde, moest hij zien hoe zijn vriendin met goede loopacties vlak voor zijn dug-out een van de drijvende krachten is van dit Bloemendaal, dat zondag net tekort kwam om echt aanspraak te maken op de 2-2.

Sabel was twee jaar assistent bij Pinoké achter coach Hans Oostindie. Dit seizoen is hij hoofdcoach. ‘Vorig jaar vonden we het echt nog heel vervelend om tegen elkaar te spelen. Ons hele leven is namelijk hockey. Maar goed, we worden er wel beter in’, concludeert Sabel, die makkelijker praten had als overwinnaar. Hij kon zondag genieten van een zespuntenweekend, vrijdagavond won zijn team al van promovendus Victoria. Aan de foto te zien was een gelijkspel voor de relatie beter geweest.