Terugkerend issue bij Pinoké: ‘We zijn te snel van slag’

In het clubhuis van Kampong beleefde Pinoké-coach Daan Sabel zondagmiddag een déjà vu. Het was even alsof hij de wedstrijd van het vorige bezoekje aan Utrecht analyseerde. Net als toen dropen de Steekneuzen ook deze keer uiterst teleurgesteld af.

Eerst even terug naar het hockeynieuws van de afgelopen week. Want ook bij Pinoké hebben de alarmerende berichten over de onvrede over het prestatieklimaat bij het Nederlands elftal impact gehad. ‘Het raakte ons’, zegt Sabel. ‘We hebben speelsters die bij Oranje hebben gezeten, die er nu nog bijzitten of tegenaan hangen. Het had dus invloed op onze week.’

‘Kelly (Hoyng-Jonker, red.) werd vijf keer gebeld door de NOS. Stella (van Gils) maakt dit ineens van dichtbij mee. Ik werk zelf vaak met Alyson (Annan)’, aldus de trainer, die ook bondscoach van Nederlands Meisjes B is. ‘We hebben individueel met een aantal meiden hierover gesproken. Hebben de tijd genomen. Ruimte gegeven, als daar behoefte aan was.’

Sabel benoemt het overigens niet als excuus of verzachtende omstandigheid voor de tegenvallende middag van zijn ploeg. Een middag, die hij dus vorig seizoen ook beleefde op De Klapperboom. Destijds, op 4 april, werd het eveneens 2-1. Ook op die dag namen de Amsterdammers een voorsprong. En net als toen, kletterde de zege als een porseleinen schaal uit hun handen. Kapot, weg, foetsie. Op die dag was er ook nog bijkomende schade. Pinoké zette toen in Utrecht een groot kruis door de play-offs.

Pinoké-middenvelder Kiki Rozemeijer verwerkt de nederlaag in haar eentje. Foto: Koen Suyk

De zoektocht naar antwoorden

Zo rigoureus waren de gevolgen zondag niet. Maar uiteraard was de verrassende nederlaag wel voer voor een analyse. Of minstens een poging tot verklaren. Sabel zocht naar antwoorden. Vond ze niet altijd. ‘Twee keer kregen we uit het niets een goal tegen. Dat vind ik typerend voor ons. Tot de 1-1 was er niets aan de hand. Niets aan de hand.’ Hij herhaalde die zin nog maar eens, beklemtoonde de woorden. ‘En in het laatste kwart kregen we alsnog genoeg kansen om minimaal gelijk te spelen.’

Na de gelijkmaker leek het alsof iemand zand in de machine bij Pinoké had gestopt. De ongetwijfeld mooie plannen, die in het eerste kwart wel tot uitvoering werden gebracht, leverden niets tastbaars meer op. ‘We waren te snel van slag, van de wijs. Dat zagen we dit seizoen tegen Bloemendaal – waar we zelfs op 3-1 voorstonden – en Hurley, waar we ook een voorsprong weggaven.’

Bedrukte gezichten in het Pinoké-kringetje na de 2-1 nederlaag. Foto: Koen Suyk

Sabels denkrimpels werden dieper bij elke constatering. ‘We zitten goed in de wedstrijd, hebben veel energie, komen makkelijk in de cirkel, halen genoeg kansen en corners. Ik zei het al: niets aan de hand. Maar na een tegenslag, is dat opeens wel zo. We laten ons afleiden. Daar zit ik wel mee.’

Er is dus niet geleerd van die wedstrijd van vorig jaar tegen Kampong.
‘Nee. Dit gebeurt te vaak. Nu al twee, drie keer dit seizoen. Dit komt hard binnen.’

Is het onzekerheid?
‘Misschien. Er is een soort van paniek. Dan gaan we onrustiger coachen, zeggen we minder in het veld. Ik kijk ook naar mezelf, ik ben ervoor verantwoordelijk. We hebben ook wedstrijden gehad waarin we uiteindelijk wel een goal afdwongen. Maar er zijn dus ook momenten dat we het kwijt zijn. Die duren te lang.’

Mooi en snel combinatiehockey, aanvallend, veel verschillende speelsters met een actie. Jullie zijn één van de leukste teams om naar te kijken in de Hoofdklasse.
‘Daar ben ik trots op, daar besteden we ook veel tijd aan. Aan dat give-and-go. We hebben ook echt veel en uiteenlopende kwaliteiten. Het maakt het onverklaarbaar waar die slechte fases vandaan komen. Het team ontwikkelt zich, speelsters als individu ook. Maar ja. We dwingen het niet af.’

Weten ze wel hoe goed ze zijn?
‘Goede vraag. Ik hoop het. Volgens mij benoemen we vaak wat ons goed maakt. We hebben het vaak over vertrouwen. Maar op zulke momenten is het nog niet goed genoeg. Het is fokking pijnlijk. Dat is het.’

Een peinzende blik bij Sabel in de dug-out van Pinoké. Foto: Koen Suyk

Wéér vijfde

En door die gevoelige nederlaag gaat Pinoké niet als vierde, maar als vijfde het nieuwe jaar in. ‘Wéér als vijfde. Net als de afgelopen drie jaar’, verzucht Sabel. Zijn ploeg werd ingehaald door HGC, dat de eerste zege boekte sinds het wegvallen van Eva de Goede. ‘Dat is vooral heel triest voor haar. Maar verder kijken we niet naar HGC. Met Eva erbij wonnen we met 3-0 van hen. Ik vind het vooral fijn dat Daphne van der Vaart, Flo Klinkhamer en Lana Kalse, die dit seizoen nog niet heeft kunnen spelen, terugkomen. Daar kijk ik naar uit. We zijn een kanshebber op die vierde plek. Hebben de kwaliteiten om de play-offs te halen, denk ik.’

All I want for Christmas for you klinkt door het clubhuis van Kampong. Als een soort startsein voor de winterstop. Sabel staat te popelen om in de resterende negen wedstrijden een nieuwe aanval te doen op de beste vier van het land. ‘Maar eerst even afstand nemen. De evaluatie komt daarna wel.’