Maar liefst 11 maanden had Macey de Ruiter erop gewacht. En zondag was het eindelijk zover. De speelster van Laren maakte haar rentree na een lange revalidatieperiode vanwege een gescheurde kruisband. Het was de 2e keer in 3 jaar dat ze zich terugknokte van een zware knieblessure.
‘Wat een fijn gevoel had ik gisteren’, zegt De Ruiter een dag na haar rentree. ‘En nu nog steeds. Het was een héél bijzonder moment. Mijn familie was er, mijn vriend was er. Ik heb ze na de wedstrijd allemaal beetgepakt. Eén voor één. En ik heb Ageeth Boomgaardt ook beetgepakt. Ik heb ook wel even een traantje gelaten.’
2e kruisbandblessure
Het gebeurde in maart 2015. Tegen hdm, uitgerekend de tegenstander van afgelopen zondag. De Ruiter kwam verkeerd terecht en hoorde knak in haar knie. Haar grootste vrees werd al snel waarheid: haar voorste kruisband was afgescheurd. En dat terwijl ze een jaar eerder ook al 8 maanden aan de kant had gestaan. Ook vanwege een kruisbandblessure, toen aan haar andere knie.
Terugslag op Schiphol
‘Het zijn 11 zware maanden geweest’, blikt De Ruiter nu terug. ‘Ik heb tijdens mijn revalidatie ook wat tegenslag gehad. In januari zou ik meegaan op trainingsstage naar Lapland. Ik stond al bij de gate op Schiphol. Ik ging nog even naar de wc, en toen gebeurde het. Mijn wond schoot open. Er zat een gat van 2 centimeter: zó diep dat je het bot kon zien. Ik moest meteen naar de eerste hulp. Daar keken ze hun ogen uit. Zo van: wat is hier gebeurd?’
‘Toen moest ik even slikken. Ik was al zó ver in mijn revalidatie. Ik trainde volle bak mee, ik had al een oefenwedstrijd gespeeld. Na dat moment kon ik alleen maar denken: waarom ik? Heb ik iets misdaan of zo? Maar ik heb de knop omgezet. Ik ben positief gebleven en ik heb het gehaald. Mede dankzij de steun die ik heb gehad. Van mijn teamgenoten, van mijn familie, en van mijn fysio’s Dirk de Graaff en Jesper Put. Zij hebben me er doorheen gesleept. Daar ben ik hen heel dankbaar voor.’
Nerveus voor haar rentree
De Ruiter was zaterdagavond best nerveus voor de grote dag. ‘Ik heb niet zo lekker geslapen. De beelden kwamen weer naar boven. Van het moment zelf en van de ups en downs. Ik was er ’s nachts gewoon mee bezig.’
‘Ook vlak voor de wedstrijd was ik nog best zenuwachtig. Gelukkig hebben mijn teamgenootjes me er doorheen gesleept. Toen ik in de auto naar hdm reed, belden ze me. Naomi, en Kim, heel lief van ze. Daarna heb ik op de club van iedereen een knuffel gehad. En op het veld nog een keer.’
Rentree tegen hdm
De Ruiter probeerde er niet te veel bij stil te staan dat haar rentree uitgerekend tegen hdm was, de ploeg waar het bijna een jaar geleden zo gruwelijk misging. ‘Ik dacht: Mees, geen big deal van maken. Gewoon genieten. En dat is gelukt. Ik startte niet in de basis, maar ik vond het ook best fijn om op de bank te beginnen. Even rustig aftasten. Daarna mocht ik invallen en heb ik volle bak meegedraaid. Het was heel bijzonder. Gelukkig ging het goed. Ik ben vooral blij dat ik weer vertrouwen in mijn knie heb.’
Boek als herinnering
Het resultaat (0-0) was teleurstellend, maar dat deerde de speelsters van Laren niet om De Ruiter na afloop nog eens flink in het zonnetje te zetten. ‘Ik heb een boek van ze gekregen. Met mooie, lieve woorden, brieven en quotes erin. Heel lief van ze. Een hele mooie herinnering. Als ik er even doorheen zit, kan ik dit boek erbij pakken. Ik kan er mijn hele leven van genieten.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.