Vernedering komt hard aan bij Laren

Voor het begin van het derde kwart had Laren-aanvoerder Laurien Leurink de ondankbare taak haar teamgenoten bij elkaar te roepen en nog één keer op te peppen voor een kansloze missie. De wedstrijd om het vierde en laatste playoff-ticket, die alles in zich had om een bikkelharde clash te worden, een heroïsche strijd, was in de rust door vier goals van Oranje-Rood al beslist en eindigde voor Laren in een keiharde afstraffing (0-4). Een vernedering tot op het bot.

‘We vochten niet alleen tegen de muur van Oranje-Rood. We vochten ook tegen onszelf’, was de treffende analyse van Laurien Leurink na het laatste fluitsignaal, toen de speelsters van Oranje-Rood even verderop een feestje vierden. Uitgerekend in de belangrijkste wedstrijd van het jaar, ‘de kwartfinale van de play-offs’, leverde de ploeg van coach Robert-Jan Cox een wanprestatie van de bovenste plank. Voor het eerst sinds 1985 (!) boekte Oranje-Rood een zege op Laren, dat voor het tweede jaar op rij de play-offs mist.

Elin van Erk (Laren) en Lisa Scheerlinck (Oranje-Rood) vechten om de bal. Foto: Koen Suyk

Oranje-Rood móést winnen en dat was te zien ook

Het verval van Laren – dat dit seizoen zo goed aan de competitie begon – was anderhalve week geleden op een frisse donderdagavond al goed te zien. De ploeg uit het Gooi kon tegen SCHC aanvallend geen vuist maken en werd van het kastje naar de muur gestuurd.

In de wedstrijd tegen Oranje-Rood stond het felbegeerde laatste ticket voor de play-offs op het spel. Beide ploegen begonnen met 41 punten aan dit duel, maar dankzij het betere doelsaldo had Laren genoeg aan een gelijkspel. Oranje-Rood móést winnen en dat was te zien ook. Meteen na de afslag denderde Donja Zwinkels al een keer levensgevaarlijk over de achterlijn. Een actie die vroegtijdig strandde, maar die de intenties van de Eindhovenaren feilloos blootlegden.

Het was international Laura Nunnink die in de vijfde minuut opstoomde en het eerste schot op doel vuurde. Keepster Joyce Sombroek, die afscheid van haar hockeycarrière nam, werkte de bal slecht weg, recht in de stick van Maud Renders, die bij de paal al stond te wachten. Met een geplaatst balletje zette zij Oranje-Rood op voorsprong. Een vliegensvlugge start voor de Eindhovenaren, die door de vroege openingstreffer vleugels kregen. Twee minuten na het doelpunt van Renders schoot Freeke Moes met een fraai backhandschot de tweede treffer in de touwen.

De spelers van Oranje-Rood juichen nadat ze een doelpunt hebben gemaakt. Foto: Koen Suyk

Geblesseerden bij Laren

Het was genieten geblazen voor de meegereisde supporters van Oranje-Rood. Donja Zwinkels maakte af en toe heerlijke acties. Laura Nunnink, Valerie Magis en Freeke Moes speelden een wereldpot. Laren, bij wie internationals Laurien Leurink en Maxime Kerstholt onzichtbaar waren, werd soms helemaal zoek gespeeld. Alleen Macey de Ruiter creëerde met enkele dribbels wat gevaar.

Het was duidelijk te zien dat Laren niet op volle oorlogssterkte was. Lisanne de Lange en Pam van Asperen zijn al enige tijd geblesseerd en Fabienne Roosen, die afgelopen vrijdag pas voor het eerst volledig meetrainde, bleef een groot deel van de wedstrijd aan de kant zitten. De twee jeugdspelers die voor dit duel waren opgeroepen, verzopen in het gevecht dat Oranje-Rood vandaag op alle fronten won.

Toen de Eindhovenaren in de 25ste minuut hun eerste en enige strafcorner van de wedstrijd haalden, had iedereen verwacht dat het 18-jarige kanon Yibbi Jansen hem zou nemen. Maar het was Valerie Magis die verrassend op doel pushte en Laren de volgende klap uitdeelde (0-3). Op slag van rust werd de vernedering nog groter toen Fleur Broers een schot van Freeke Moes binnentipte en ervoor zorgde dat Laren met een onoverbrugbare achterstand (0-4) de kleedkamer opzocht.

Valerie Magis neemt de complimenten van Fiona Morgenstern in ontvangst na het maken van het derde doelpunt van Oranje-Rood. Foto: Koen Suyk

Na de 2-0 bleven we de aanval zoeken. We vonden de voorsprong nog niet groot genoeg. Donja Zwinkels (Oranje-Rood)

Donja Zwinkels vertelde na afloop dat de speelsters van Oranje-Rood in de rust hyperactief in de kleedkamer zaten. ‘Onze eerste gedachte was dat we nog meer goals wilden maken. Maar van dat plan hebben we uiteindelijk afgezien. We moesten er vooral voor zorgen dat we het achterin dicht hielden.’

‘Een paar weken geleden speelden we op vrijdagavond tegen SCHC. Toen stonden we vijf minuten voor tijd met 1-0 voor, maar verloren we uiteindelijk toch met 2-1. Daar hebben we van geleerd. Het ging ons nu niet gebeuren dat Laren binnen vijf minuten twee keer zou scoren. Dan zou het weer een wedstrijd worden. Dat is ook de reden dat we na de 2-0 de aanval bleven zoeken. We vonden de voorsprong nog niet groot genoeg.’

Voor de laatste keer in haar carrière zwaait Joyce Sombroek naar het publiek. Foto: Koen Suyk

Pijnlijk afscheid Joyce Sombroek

Pijnlijk was het vooral voor Joyce Sombroek, tweevoudig Wereldkeepster van het Jaar. De 117-voudig international moest in haar eigen afscheidswedstrijd in het derde en het vierde kwart op de bank plaatsnemen, omdat coach Robert-Jan Cox speelster Fleur Kok als vliegende keeper opstelde.

Vanaf de bank zag Sombroek hoe Laren zelfs met een veldspeler meer ook na rust eigenlijk geen één kans creëerde. Toen de vereiste doelpunten in het derde kwart achterbleven, verdween het geloof bij de speelsters van Laren. Geen van hen geloofde er het laatste kwart nog in dat zij in 17,5 minuut vier keer zouden scoren.

Omdat de wedstrijd al gespeeld was, werd Sombroek een publiekswissel gegund. Anderhalve minuut voor tijd mocht ze onder luid applaus haar plek onder de lat weer innemen. De speelsters en de supporters van Oranje-Rood klapten mee voor een van de beste keepsters die Nederland ooit heeft gehad.

De conclusie is dat wij deze competitie leuk hebben meegedaan, maar dat Oranje-Rood terecht in de play-offs staat en wij niet. Laurien Leurink (Laren)

‘Voor Joyce is het jammer dat ze vier goals om haar oren heeft gekregen. Maar één ding is zeker. Deze wedstrijd zal ze in ieder geval altijd onthouden’, grapte haar teamgenote Laurien Leurink, die ondanks de deceptie haar gevoel voor humor niet was verloren. ‘Ik vind de uitslag van 4-0 geflatteerd, maar Oranje-Rood heeft wel terecht gewonnen. Dat moet ik toegeven. We hebben het aan onszelf te wijten dat zij aan het begin van de wedstrijd zo makkelijk twee keer hebben gescoord. Zij waren net wat sneller en net wat fitter dan wij.’

‘De conclusie is dat we deze competitie leuk hebben meegedaan, maar dat Oranje-Rood terecht in de play-offs staat en wij niet. Ik hoop dat zij het de andere ploegen moeilijk kunnen maken,’ besloot Leurink, die door het mislopen van de play-offs dinsdagochtend bij Oranje wordt verwacht. Dan werken de internationals die de play-offs niet hebben gehaald in een klein groepje de eerstvolgende training richting het WK in Londen in augustus af.

‘Alles klopte vandaag’

Donja Zwinkels kon het zich permitteren om bij haar wissel drie minuten voor tijd met een grote glimlach op haar gezicht van het veld te lopen. ‘We hebben van tevoren gezegd dat dit de wedstrijd van het seizoen was. Als je dan in de rust met 4-0 voor staat, is dat een bizar gevoel. Dit hadden we niet verwacht. Alles klopte vandaag. We wilden laten zien dat we in de play-offs thuis horen en dat hebben we gedaan. Het was genieten.’