Zondag staat het mooiste affiche in het hockey op het programma: de hockeyklassieker Amsterdam-Bloemendaal. Op dit moment ook de nummer 1 tegen de nummer 2 van de competitie. De twee clubs met de grootste historie snakken naar succes. Bloemendaal wacht sinds 2010 op de titel. Amsterdam sinds 2012. International Valentin Verga (27) van Amsterdam vertelt over zijn vijf favoriete hockeyklassiekers.  

5.

2008 . Bloemendaal-Amsterdam 2-2. Competitiewedstrijd.  

‘Ik was zeventien jaar en ik speelde mijn mijn eerste wedstrijd ooit tegen Bloemendaal. Ik voelde me goed maar het ging eerlijk gezegd allemaal een tikkeltje te hard voor mij. Op een gegeven moment kreeg Teun de Nooijer de bal. Ik dacht, dat ik die bal wel af kan shaven met mijn backhand. En versnelde Teun toch even te hard voor me. Ik was ‘m meteen kwijt. Dit was even andere koek, een ander niveau. We speelden gelijk en ik speelde twee keer tien minuten. Maar ik was daarna kapot. Niet echt fysiek, maar meer omdat het allemaal zo spannend was. Als jonkie was het wel supervet om mee te maken.’

Teun de Nooijer en Ronald Brouwer. Foto: Jimmy Wesel

4.

2009. Bloemendaal-Amsterdam 1-0. Play-offs finale. Derde wedstrijd. Bloemendaal landskampioen.

‘Er zijn een paar dingen die me zijn bijgebleven van deze serie wedstrijden in de finale. Ik kan me nog een zieke, zieke lob herinneren van die Spanjaard Rodrigo Garza over onze keeper Klaas Veering heen. Die Garza was een geniale hockeyer. Daardoor wonnen zij de eerste wedstrijd op Amsterdam. Wij wonnen daarna in Bloemendaal. Maar de derde wedstrijd en beslissende wedstrijd in Bloemendaal verloren we door een doelpunt van Ronnie Brouwer (oud-international Ronald Brouwer, red.). Het was de tweede finale die ik speelde en ook de eerste keer dat ik veel speelminuten maakte. Wij hadden een supergoed team met Taeke Taekema, Floris Evers, Geert-Jan Derikx en Santi Freixa. Maar zij hadden spelers als de Australiër Jamie Dwyer en Teun de Nooijer. Dat zij die wedstrijd met een golden goal wonnen, net voordat we strafballen zouden nemen, zie ik als pure pech.’

Ronald Brouwer handig tussen spelers van Amsterdam. Foto: Koen Suyk

3.

2015. Amsterdam-Bloemendaal 4-1. Derde wedstrijd voor EHL-ticket. Amsterdam naar Euro Hockey League.

‘Wij wonnen die derde wedstrijd in eigen huis. Het was de afscheidswedstrijd van Floris Evers. Hij is een vriend van me en een bijzondere teamgenoot. Het was zo’n speciale dag. Wij tikten ze namelijk helemaal zoek in een fantastische tweede helft. Alles lukte. We tilden daarna Floris Evers op en maakten een mooi ererondje met hem. Een mooier afscheid kon niet voor hem.’

Valentin Verga en Floris Evers. Foto: Frank Rozendaal

2.

2012. Bloemendaal-Amsterdam 3-2. EHL kwartfinale.

‘Dit was de kwartfinale van de EHL en wij speelden toen echt heel goed. Teun Rohof scoorde een zieke flats in de kruising. Dat was de 3-1. Normaal is Teun verdediger, maar hij stond toen centraal op het middenveld en ging opeens naar voren. Ik maakte zelf met de bal aan de stick een rush, maar zag hem een sprint trekken. Hij kreeg de bal van mij en hij flatste die bal diagonaal in de kruising. Daarna liep hij naar de Bloemendaal supporters – de Bloomigans – en wees met zijn duimpjes naar zijn rug. Dat is een van de redenen waarom we zo van Rohof houden op Amsterdam.’

Teun Rohof viert een feestje in de EHL met Justin Reid-Ross. Links Klaas Vermeulen. Rechts Billy Bakker. Foto: Frank Uijlenbroek

1. 

2011. Bloemendaal-Amsterdam 1-1 (Amsterdam wint na strafballen). Amsterdam landskampioen.

‘Ik was 20 en ik won mijn eerste kampioenschap. Mirco Pruyser – toen mijn huisgenoot en nog steeds een van mijn beste vrienden – scoorde in de tweede wedstrijd van de finale op Bloemendaal een van de meest bizarre goals die ik ooit heb gezien. Een backhand in de korte kruising. Dat was de 0-1. Zij maakten de 1-1. Daarna moesten we strafballen nemen. Ik scoorde een strafbal, net als Billy Bakker, Floris Evers en Taeke Taekema. Klaas pakte twee strafballen en zo werden we kampioen. Uit op Bloemendaal. De twee keer dat ik kampioen werd, was op Bloemendaal en daarna op Rotterdam. Thuis zijn we nog nooit kampioen geworden. Maar deze klassieker was voor mij de allermooiste natuurlijk.’

Felicitaties van Bloemendaal spelers voor landskampioen Amsterdam, Valentin Verga geeft Wouter Jolie een knipoog. Foto: Frank Uijlenbroek