Balkestein trots op zijn vrouw na EK Volleybal

Marcel Balkestein reed zondag na afloop van Oranje Zwart-Kampong (3-4) snel naar Rotterdam. Daar zag hij in een uitverkocht Ahoy hoe zijn vrouw Maret, volleybalster van de Oranjedames, de EK-finale tegen Rusland in drie sets verloor.

De finale in Rotterdam begon om 5 uur, maar zijn eigen wedstrijd in Eindhoven was pas rond half 5 afgelopen. ‘Ik heb nog een interview aan de NOS gegeven, de teambespreking gevolgd, gedoucht en toen ben ik snel met een vriend naar Rotterdam gereden’, zegt Balkestein. ‘In de auto heb ik via de radio en mijn mobiele telefoon de eerste set kunnen volgen. Toen ik eenmaal in Ahoy aankwam, was de tweede set al bezig.’

Balkestein zat met een dubbel gevoel op de tribune. ‘Ik baalde natuurlijk van de nederlaag tegen Kampong. Dat is de sporter in mij. We hadden beter moeten spelen. De discipline en de structuur ontbrak. Maar als je eenmaal in een volgepakt Ahoy bent, waar 11.000 man zit, dan ga je snel mee in die fantastische sfeer.’

WK hockey in Den Haag

Zelf speelde hij als international ook de nodige finales. ‘Als je zelf op het veld staat, ben je meer op je gemak dan op de tribune. Op het veld heb je natuurlijk meer invloed. Maar gisteren was het verschil wel heel erg groot. Rusland was een stuk sterker. Ik weet wat het is om een finale op zo’n manier te verliezen. In onze WK-finale in Den Haag was Australië ook een klasse beter (6-1).’

Het toernooi in Ahoy deed hem sowieso terugdenken aan het WK. ‘Wij speelden ook in eigen land, in een uitverkocht huis. Het is fantastisch om voor eigen publiek zo’n mooi toernooi te mogen spelen. Ik ben jaloers op Maret dat ze voor zoveel toeschouwers stond.’

Quality time

Balkestein heeft vrijwel alle EK-wedstrijden van zijn vrouw live gezien, waaronder de gewonnen halve finale tegen Turkije. ‘Maret is niet vaak in Nederland, omdat ze in het buitenland speelt. We grijpen de momenten dus aan om elkaar te zien. Nu zijn we gelukkig nog een paar dagen samen voor een beetje quality time. Maar vrijdag vertrekt ze weer naar Polen. Voor zeven maanden.’