Gestopte Tigges: ‘Aanbieding om in Duitsland te zaalhockeyen’

Afgelopen weekend kwam er een abrupt einde aan de spelerscarrière van Robert Tigges (32) bij Amsterdam. Volgend jaar is hij assistent bij Amsterdam Dames 1 en Nederlands Jongens A. Alleen de zaal blijft lonken voor de zaalhockeycrack: ‘Moritz Fürste belde me al op of ik in Duitsland een seizoen kwam zaalhockeyen.’

Tigges kun je gerust ‘Mister Zaalhockey’ noemen. Hij is samen met Teun Rohof een van dé gezichten van het Nederlandse zaalhockey. Ze werden twee jaar geleden samen wereldkampioen in Leipzig. Tigges wil ondanks zijn rol als assistent bij Dames 1 van Amsterdam ook af en toe blijven hockeyen. Op het veld om fit te blijven. In de zaal misschien nog op topniveau. Want het ‘hallenhockey’ bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Hockeyen met Floris Evers in Heren 7

‘Misschien dat ik op het veld nummer 21 op de lijst ga staan bij Heren 1. Er zijn wat teams waar ik mee kan doen. Heren 7 met Floris Evers bijvoorbeeld. Als ze op een vroeg tijdstip spelen, wil ik dat wel doen. Ik kan elke week een potje uitzoeken’, zegt hockeydier Tigges, die zich aan het beraden is of hij ingaat op een Duits zaalhockeyavontuur, na het telefoontje van de voormalige aanvoerder van het Duitse nationale team. Een van de aanbiedingen die hij kreeg voor het zaalhockey. ‘Ik vind het lastig. Ik zou het graag eens doen, in die Duitse competitie spelen. Maar we spelen met Amsterdam in de zaal ook nog de Europacup.’

Tigges deed expres niet mee aan de eerste wedstrijd van de halve finale van de play-offs tegen Rotterdam, omdat hij last had van een buikspierblessure. Zaterdag en zondag kwam hij wel in actie en bleek hij helemaal niet veel last te hebben, wat hem daarna deed verzuchten dat hij in de eerste wedstrijd (0-2 nederlaag) wel mee had moeten doen. Hij scoorde in zijn laatste veldwedstrijd op topniveau de 1-1, maar Amsterdam verloor toch met 2-3 van Rotterdam. Kampong won van nummer 1 Bloemendaal en daarom hoefde er geen finale en geen wedstrijd om de EHL te worden gespeeld. Het was een abrupt einde van de hockeycarrière van Tigges. Opeens werd hij na het laatste fluitsignaal minutenlang geknuffeld door zijn teamgenoten. Elke speler leek een uitgebreide persoonlijke boodschap voor de routinier te hebben. Zo geliefd is hij in de hoofdstad.

‘Ik had al in de winterstop besloten om te stoppen. Maar nu was het opeens over. Dat was een klap. Ik kreeg ook zoveel berichten van mensen. Dat doet echt wat met je. Ik heb het echt niet droog kunnen houden. Dit slechte scenario ging zaterdagavond wel even door mijn hoofd, maar als het dan zo uitpakt, baal je wel. Ik had mezelf wat dat betreft een leuker afscheid gegund.’

De intensiteit van Robert Tigges in de beslissende wedstrijd tegen Rotterdam in de halve finale van de play-offs. Foto: Frank Uijlenbroek

Amsterdam greep naast de prijzen

Vorig jaar greep Amsterdam twee keer nipt naast een nationale en Europese hoofdprijs. Dit seizoen bleef het met een bredere selectie uit de buurt van de prijzen. Het team werd tweede in de competitie, maar verloor de halve finale van de play-offs en werd al in de achtste finale uitgeschakeld in de Euro Hockey League, door Oranje-Rood.

‘Qua resultaten in de competitie hebben we het prima gedaan, maar qua stabiliteit waren we misschien minder ver dan vorig jaar. Het duurde te lang voordat we het op de rit hadden en de periodes in een wedstrijd waarin we minder goed speelden duurden te lang en waren we kwetsbaar. Vlak voor de play-offs verloren we de wedstrijd van HGC met 6-2. Toen wisten we eigenlijk al dat de eerste plek in de competitie en een rechtstreeks EHL-ticket moeilijk zouden worden. Het was van onze kant tegen Rotterdam misschien een beetje flets, maar dat kwam ook door de manier waarop zij speelden. Zij hebben ons goed verdedigd en vaak slim stilgezet.’