Twee keer kwam Amsterdam in de topwedstrijd tegen HGC met twee goals verschil achter. En twee keer liet de ploeg zien dat het meer is dan een groep individualisten die alleen maar heel vaardig is met bal en stick. De Schot Kenny Bain verzuimde om op 4-4 zijn oude ploeg pijn te doen, waarna international Mirco Pruyser de verlossende 5-4 binnen tikte.
Wat de vice-kampioen mentaal presteerde in deze knotsgekke topwedstrijd was wonderbaarlijk. Zowel een 0-2 als 2-4 achterstand werd hersteld. Zonder hun geblesseerde strafcornerkanon Justin Reid-Ross werden vijf van de zeven strafcorners gescoord. De Zuid-Afrikaan scheurde afgelopen week op de training een scheurtje in zijn buikspier.
Valentin Verga versierde de strafcorners
Elke speler van het team had zijn inbreng in de comeback, dat een minuut voor tijd werd beloond door een variant via goaltjesdief Mirco Pruyser. Hij was de hele middag al op zoek naar zijn goaltje, maar zag de ene na de andere backhand mislukken en zelfs een één-op-één tegen de keeper kon hij niet afronden. Middenvelder Valentin Verga liet zien wel goed in z’n vel te zitten en was degene die de helft van de zeven Amsterdamse strafcorners ‘versierde’.
De sluwe Robert Tigges
Routinier Robert Tigges benutte twee strafcorners en pushte er één op de paal. Jan Willem Buissant scoorde uit de rebound. Talent Boris Burkhardt – in de zomer overgekomen van hdm – haalde zelf met een actie vanaf rechts de strafcorner en pushte de 4-4 binnen, via een hockeystick van HGC. Toen stond er nog een minuut op de klok en mocht de thuisploeg – die nog moet wennen aan het aangezicht van een groene wand in plaats van een Wagener Stadion met tribune – op 4-4 een strafcorner nemen. De bal ging naar de sluwe Tigges, die de bal naar Pruyser speelde, die eindelijk zijn belangrijke goal maakte. Iedereen werd gek bij Amsterdam. Met deze zege blijft Amsterdam solide op de tweede plaats staan, achter het ongenaakbare Bloemendaal, dat 27 punten uit 9 wedstrijden heeft.
‘Nog nooit zo eenzaam gevoeld, als toen in de regen’
Voor coach Dirk Loots was de apotheose tegen zijn oude ploeg een godsgeschenk. ‘Vorig jaar verloren we hier thuis met 6-1. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld, als toen in de regen. Nu ben ik ongelofelijk opgelucht en doodmoe. En ben ik een stukje ouder geworden. Maar bovenal ben ik dolblij.’
Waar bij Amsterdam in het verleden bij een achterstand het fundament in elkaar kon storten, bleek de ruggengraat van het team deze keer oersterk. ‘Als je twee keer zo achter komt, is het gevaar dat je mentaal breekt. Dat is niet gebeurd en dat is ontzettend belangrijk.’ En na een enorme krachtterm, midden op het veld, na een schitterende voorstelling, besluit hij: ‘Wat een onwijs mooie wedstrijd. Echt, wat een mooie wedstrijd. Dat we op deze manier zo mogen winnen…’
Amsterdam – HGC 5-4 (2-3)
‘6 Lucas Martinez 0-1
’10 Tristan Algera 0-2 (sc)
’22 Robert Tigges 1-2 (sc)
’26 Jan-Willem Buissant 2-2 (sc)
’27 Vincenç Ruiz 2-3
’48 Rik van Kan 2-4
’52 Robert Tigges 3-4 (sc)
’60 Boris Burkhardt 4-4 (sc)
’68 Mirco Pruyser 5-4 (sc)
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.