Meulenbroek grapt na jubileumgoal over Duits paspoort

Met nog minder dan één minuut op de klok scandeerden Kampongsupporters heel voorzichtig de naam van Philip Meulenbroek. De 31-jarige spits zette nog een keer aan voor een sprint toen hij Bjorn Kellerman en Ties Ceulemans vanaf de linkerkant van het veld op zag komen. De aanvaller die vanwege blessureleed door Kampong-coach Alexander Cox tijdelijk bij de selectie is gehaald, was met een geweldige loopactie Oranje-Rood-verdedigers Mark Rijkers en Rashid Mehmood de baas en besliste de topper tegen Oranje Rood: 1-0.

Afgelopen zomer nam de superspits met de landstitel afscheid bij Kampong van hockey op topniveau. Hij wilde het wat rustiger aandoen en sloot aan bij Heren 2. Door blessures van aanvoerder Sander de Wijn (hamstring), Casper Roelofs (hand), Floris de Ridder (hersenschudding), Jasper Luijkx (knie) en Martijn Havinga (lies) werd de vedette na de winterstop uit de hoge hoed van Cox getoverd. En met succes, bleek zondag opnieuw. ‘Ik hoor het wel wanneer ik nodig ben. En als de jongens weer inzetbaar zijn, dan sta ik ook met heel veel plezier langs kant. Ik had eigenlijk wel vrede met mijn afscheid als tophockeyer.’

Meulenbroek kon na afloop zijn geluk niet op. Het breekijzer van Kampong stak zijn rechterhand in de lucht terwijl het thuispubliek maar weer eens ging staan voor de vedette. Wéér is het Meulenbroek bij Kampong die voor de zeer belangrijke punten zorgt. ‘Ik loop nu vier uit drie, zo’n moyenne heb ik in mijn hele carrière nog nooit gehad’, weet Meulenbroek. Tegen SCHC (4-3 winst) maakte de aanvaller er al twee, vorig weekeinde besliste hij de topper bij Bloemendaal (1-2 zege) tien minuten voor tijd en op het zonovergoten de Klapperboom in Utrecht was hij zondag opnieuw de matchwinner.

Oranje-Rood-keeper Pirmin Blaak moet zijn meerdere erkennen aan Philip Meulenbroek. (c) Stefan Koops

Mijlpaal

Het was ook nog eens zijn vijftigste treffer in de Hoofdklasse. ‘Toch een mooie mijlpaal, een typische goal zoals ik ze vaker maak’, jubelde de aanvaller, die, tussen neus en lippen door, door liet schemeren zich steeds meer Duitser te voelen. ‘Misschien moet ik mijn paspoort maar eens gaan vervangen’, reageerde hij gevat. ‘Het is op zich ook niet zo gek dat ik de laatste weken zo kort voor het eindsignaal nog scoor. Ik kom ook pas aan het einde van de kwarten in het veld. Ik heb de rol als stormram opgenomen. Deze goal past ook wel bij deze wedstrijd, een duel met weinig grote kansen. Een echte spitsengoal.’

Noem het geluk, noem het Eindhovense pech of noem het instinct. Meulenbroek weet als geen ander hoe hij het verschil moet maken in de vijandelijke cirkel. ‘Het begint natuurlijk bij geluk, zo’n stuiterbal moet maar net bij mijn stick uitkomen. Voor een verdediger is de actie veel moeilijker dan voor mij als aanvaller, hij voelt mijn druk in zijn rug. Ik schrok er zelf bijna van op het moment dat ik die bal het laatste duwtje gaf. Dit is echt ongelofelijk. Een week geleden hadden we niet echt een type spits zoals ik die alleen maar bij de goal blijft hangen.’

Toch wil Meulenbroek het succes van de laatste weken niet alleen op zijn conto schrijven. ‘Ik weet dat ik het niet van de actie vanaf de middenlijn moet hebben. Bjorn (Kellerman, red.) die heeft dat bijvoorbeeld wel. Hij leeft denk ik meer van zijn acties dan van zijn doelpunten. Hij haalt zoveel dreiging uit zijn acties. Ik zou niet weten wie er in de Hoofdklasse op dit moment een gevaarlijkere actie in huis heeft dan Bjorn. Hij houdt continu drie verdedigers bezig waardoor er meer ruimte ligt voor mij als aanvaller. Ik vind het prima om het eindstation te zijn, laat anderen maar lekker het tussenstation zijn.’

De Mol mist wel torinstinct

Heel even leek het erop dat niet Meulenbroek, maar Oranje-Rood-speler Joep de Mol het eindstation was van een geweldige aanval. De verdediger stoomde een kwartier voor tijd mee naar voren, kreeg de bal terug van Max Kuijpers en stond ineens oog in oog met David Harte. De keeper van Kampong kwam razendsnel zijn goal uit en won de strijd van De Mol. ‘Ik mis als verdediger nog een beetje torinstinct’, jammerde De Mol na afloop. ‘Ik baal daar wel van, want die bal had er zeker in gemoeten. We hebben kansen gehad op de overwinning, maar die kreeg Kampong ook. We dachten richting het einde misschien teveel aan scoren en vergaten daardoor onze verdedigende taken wat meer. Deze wedstrijd is op details beslist, ongelofelijk zuur dat we een minuut voor tijd die goal incasseren.’

Ongeloof na de 1-0 van Kampong in de laatste minuut bij Oranje-Rood-spelers Max Kuijpers, Bram Huijbregts en Joep de Mol. (c) Stefan Koops

 

 

 


2 Reacties

  1. edraket

    Kampong is een zeer goede ploeg, maar is wel de laatste 3 jaar het PSV van het hockey. Zo vaak in de laatste seconde winnen, waarvan ook zeker een aantal tegen de speelverhouding in. Maar ja, dit soort geluk dwing je gedeeltelijk ook zelf af; tegenstanders vrezen de laatste minuten en worden door de last minute counters compleet knock out geslagen.

    1. Runa Honig

      Niet met je eens. De meeste wedstrijden worden redelijk easy gewonnen door Kampong. De laatste tijd gaat het door afwezigheid van Sander de W. en andere geblesseerden wat stroever. En dan toch winnen, het is Kampong ten voeten uit: mentaal ijzersterk, effectief en uitgekookt. Het lijken de Duitsers wel!


Wat vind jij? Praat mee...