Teleurgestelde Bjorn Kellerman: ‘Het was gewoon op, waren zo moe’

Op een veld vol spelers en supporters stond hij even moederziel alleen op ’t Kopje. Leunend op zijn stick. Zijn blik op oneindig, in gedachten verzonken. Een paar keer schudde Bjorn Kellerman mismoedig het hoofd. Een kleine Kampong-supporter kreeg nog een aai over zijn bol, maar het liefst wilde de spits verdwijnen in het niets na de nederlaag tegen Bloemendaal. Voor een winnaar als Kellerman is verliezen verschrikkelijk.

‘We zijn zo ver gekomen, elke keer lukte het weer. We sleepten zaterdag die derde wedstrijd er nog uit. Maar op een gegeven moment konden we niet meer. We waren zo moe’, erkende Kellerman, die ook trots was de spelers van de onttroonde landskampioen. ‘We hebben het gewoon super gedaan met z’n allen. Die jonge jongens hebben zich fantastisch staande gehouden. En kijk naar ons publiek. Het is heel mooi, maar ook heel pijnlijk.’

Kampong verraste zaterdag, door na de nederlaag van woensdag in eigen huis, met 1-2 te winnen op ’t Kopje. Een dreun die hard aankwam in Bloemendaal. Mentaal leek de blue army in het voordeel. Het hoofd wilde ook wel, maar de benen deden o zo veel pijn. ‘Ik denk dat het op was bij veel jongens. Twee wedstrijden achter elkaar is toch een ander verhaal. De hersteltijd was nu te kort. Daardoor slopen er kleine foutjes in ons spel. Dat is zonde. Als we die niet hebben, maken we hier echt wel een kans. Het was nu gewoon op.’

Roofbouw

De vermoeidheid kwam niet alleen voort uit de inspanningen van de laatste wedstrijden. Het is een optelsom van de roofbouw die afgelopen weken is gepleegd op de selectie van Kampong. Sinds de winterstop maken de fysiotherapeuten bij de Utrechtse formatie overuren om de geblesseerde spelers op te lappen: Sander de Wijn, Lars Balk, Robbert Kemperman, Boet Phijffer en ga zo maar door. Allemaal stonden ze langere of kortere tijd langs de kant. Kemperman zelfs de hele finalewedstrijd.
Kellerman: ‘Ik heb zo’n seizoen nog nooit meegemaakt. We speelden telkens in een andere samenstelling. Dat was lastig. Zelf was ik fit, daardoor voelde ik me verantwoordelijk. Ik moest er staan. Ik wilde als ervaren jongen mijn team helpen. Ik heb de hele play-offs gespeeld, telkens zeventig minuten. Dat was te veel. Ik kon het laatste kwartier zelf ook niet meer. Ik moest veel geven. Helaas was het te weinig om de winst te pakken.’

Teleurstelling bij Kampong met Alexander Cox in het midden. Foto: Koen Suyk

Zijn coach Alexander Cox toonde zich na afloop ook reëel. ‘We hebben alles gegeven. Ik kan niet anders dan ontzettend trots zijn op deze jongens. Bloemendaal is de terechte landskampioen. Vandaag waren zij beter, gisteren wij. En zo was het eigenlijk al het hele seizoen stuivertje wisselen. Maar over deze drie wedstrijden was Bloemendaal deze play-offs beter.’

Kampong begon het seizoen met veel jonge spelers, nadat na de titel van vorig seizoen vier ervaren krachten stopten. Cox waarschuwde voor het begin van de competitie dat de verwachtingen niet al te hoog moesten zijn. Maar vanaf de eerste competitiedag draaide Kampong mee om de bovenste plek. Zelfs toen zijn selectie in de tweede seizoenshelft werd geteisterd door de blessuregolf. Cox prees daarom na afloop vooral ‘die jonge gasten’ in zijn selectie. ‘Zij hebben echt heel veel moeten spelen. En hebben dat goed gedaan. Wat dat betreft hebben die jongens deze play-offs een versnelde cursus gekregen. Die bagage nemen ze wel mee naar de komende seizoenen.’

Ondanks de teleurstelling keken Cox en Kellerman al vol vertrouwen naar volgend seizoen. Dan komt onder meer door de forse kwaliteitsinjectie die de Utrechtse selectie krijgt door de komst van Terrance Pieters. Pieters had al eerder een meerjarencontract getekend voor Kampong

Cox: ‘We hebben jaren geleden bewust de weg in geslagen door te bouwen aan een ploeg met jonge Nederlandse spelers. Die kunnen doorstromen vanuit onze eigen opleiding of van buiten komen. We hebben die doorstroming gewoon ontzettend goed voor elkaar. We moesten nog een hoop leren, dat gaan we ook doen. Maar dit elftal kan nog heel wat jaren mee.’

Ties Ceulemans treurt na afloop. Foto: Koen Suyk

Kellerman, met zijn 29 jaar een routinier bij Kampong, voorziet ook een mooie toekomst voor zijn ploeg. ‘We hebben na afloop ook tegen elkaar gezegd: kin omhoog, want we krijgen nog zoveel mooie jaren. Daar moeten we in geloven. Dit is gebeurd, op naar volgend seizoen. Daarin hebben we weer nieuwe kansen.’

In dat nieuwe seizoen hoopt Kellerman wel dat hij wat minder geïsoleerd voorin komt te staan. Nu kreeg hij de laatste maanden wel steun van Philip Meulenbroek, die uit het tweede zijn comeback maakte en veel scoorde, maar doorgaans was het motto toch vooral: alle ballen op Kellerman. ‘Het is fijn dat Terrance erbij komt, waardoor ik wat steun krijg voorin. Ik hoop daardoor dat we als team ook wat meer kunnen aanvallen. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar ik denk dat we een mooi nieuw seizoen tegemoet gaan.’