Australië wil moed tonen: ‘Kunnen Nederland op de proef stellen’

Net als vier jaar geleden nemen de Oranjevrouwen het in de halve finale van het WK op tegen Australië. Toen won Nederland nipt, op shoot-outs. Met de Australische steunpilaar Kaitlin Nobbs gaan we terug in de tijd en bespreken we de roerige periode die de Hockeyroos achter de rug hebben.

Het is een dag voor de halve finale. In de lobby van het viersterrenhotel in Terrassa, waar Australië al twee weken bivakkeert, zit Nobbs al met bondscoach Katrina Powell op hun Nederlandse bezoek te wachten. Nobbs neemt ons mee naar de tuin van het hotel, waar ze in de schaduw plaatsneemt. Het is nog geen twaalf uur ’s middags en de temperatuur overstijgt al de 35 graden. ‘Aan de hitte zijn we wel gewend inmiddels. Die hebben we thuis natuurlijk ook’, lacht de 24-jarige Nobbs.

De 96-voudig international keert in haar hoofd terug naar 4 augustus 2018. Naar het Lee Valley Hockey and Tennis Centre in Londen, waar Australië en Nederland elkaar dus tegenkwamen in de halve finales. Het werd een heet middagje, waarin Australië dankzij een late gelijkmaker (de 1-1) shoot-outs afdwong.

‘Poeh, die wedstrijd is een beetje een wazige herinnering voor mij’, graaft Nobbs in haar geheugen. ‘Natuurlijk weet ik nog dat we verloren. Wat mij het meest is bijgebleven is dat we de volgende dag – toen we om de derde plaats tegen Spanje speelden – amper meer energie over hadden. We hadden ons volledig gegeven voor de wedstrijd tegen Nederland.’

Die halve eindstrijd is geen blijvend litteken geworden voor de verdediger, die destijds een van de drie speelsters was die een shoot-out miste. ‘Ik heb er niet te vaak aan teruggedacht’, zegt Nobbs desgevraagd. ‘Ik was pas twintig, maar ik voelde me zeker niet te jong om een shoot-out te nemen. Het lag niet aan mijn leeftijd, ik had gewoon een slechte dag. Heel zonde, maar de shoot-outs zijn daardoor geen ‘ding’ geworden voor mij.’ 

Nobbs op het hockeyterras in Terrassa. Foto: Willem Vernes

De rollercoaster van de afgelopen jaren

In de vier jaar die achter haar liggen, is er veel gebeurd. Allereerst de onrust bij de Hockeyroos over hun prestatiecultuur. Zij kwamen in het voorjaar van 2021 in een vergelijkbaar proces terecht als de Oranjevrouwen afgelopen najaar. Ook bij de Aussies werd er onderzoek gedaan naar het prestatieklimaat. En ook daar waren de conclusies niet mals.

Er bleek sprake van een verziekte cultuur, die niet bevorderlijk was voor het welzijn of het sportieve succes. ‘Het was een rollercoaster’, blikt Nobbs voorzichtig terug. Die lastige periode wil ze duidelijk liever achter zich laten. ‘De organisatie is vernieuwd, er is een andere coach gekomen. We zijn voor een heleboel uitdagingen en beproevingen komen te staan.’

‘Het kost tijd en energie om een team te herbouwen. Het scheelt dat we met een groot deel van deze groep al zes jaar samenspelen. Samen hebben we veel meegemaakt. Hockeyen en een goede sfeer gaan nu hand in hand. Maar het is zwaar geweest. Heel zwaar.’

En alsof dat nog niet genoeg was, ondervond Australië ook de gevolgen van het coronavirus. En hoe. Door de strenge regels in het land konden Nobbs en haar teamgenoten de afgelopen twee jaar amper internationale wedstrijden spelen. Alleen de Olympische Spelen in Tokio waren een uitzondering op die bizarre tijd, waarin alleen tegen buurland Nieuw-Zeeland werd gespard. 

Tijdens de Grand Final van de Pro League in 2019, tegenover Maria Verschoor. Foto: Willem Vernes

De erfenis van Tokio

Natuurlijk ligt de verrassende exit in de kwartfinale van de Spelen tegen India nog vers in het Australische geheugen. ‘Maar verder verbaasden we onszelf daar over ons niveau. We deden niet mee aan de Pro League. Speelden tegen jongensteams of tegen samengestelde vrouwenploegen uit ons eigen land.’

Ze vertelt het allemaal zonder al te veel emoties. Als feiten waarmee ze moesten dealen. Geen jammerverhaal of in-de-put-gepraat. De stand van zaken en de oplossingen. Niets meer, niets minder. 

‘De voorbereiding op dit toernooi was veel beter dan op de Spelen’, stelt Nobbs. ‘Al was het maar omdat we niet constant aan het dragen van maskers en coronatests vastzitten. We hebben vooraf geoefend tegen Nederland, Duitsland en Argentinië. Hebben alle tegenstanders zien spelen in de Pro League. Wij weten veel meer over hen dan zij over ons, dat kan voordelig zijn. De jonge meiden in de groep had de rest van de wereld waarschijnlijk nog nooit in actie gezien.’

Het nieuwe Australië – waarin Nobbs een van de leiders is geworden – rolde soepel door de poulefase op het WK, onder meer door België te verslaan. Daarna wachtte de kwartfinale tegen gastland Spanje. ‘Echt een grote wedstrijd voor ons’, stelt Nobbs. ‘Ook omdat het in Tokio misging in de kwartfinale. Daar raakten we in paniek en waren we emotioneel verhit. Het was woensdag dus ook een mentale strijd. Maar we hebben hard gewerkt en Spanje na de 2-0 geen echte kans meer gegeven om terug te komen.’

Foto: Willem Vernes

‘Dogfight’

En daardoor staat nu de halve finale tegen Oranje voor de deur. ‘Ik verwacht een harde, pittige wedstrijd. Een dogfight, zoals we dat in Australië noemen. Ik denk dat we hen op de proef kunnen stellen, dat we gelijkwaardig kunnen zijn. We zullen onze kansen krijgen, maar ik denk niet dat het een mooie wedstrijd wordt.’

Nobbs weet in ieder geval hoe het is om Nederland te verslaan. ‘Dat is mij een keer gelukt’, zegt ze met een grijns. ‘Die zal ik niet zo snel vergeten. Dat was mijn vijftigste wedstrijd voor Australië, in Melbourne voor de Pro League.’ Wat ze kan leren van dat duel uit 2019? ‘Dat we altijd vertrouwen moeten houden. Niet bang moeten zijn, maar juist onze moed tonen. Hard ertegenaan gaan.’