De allstars van het EK in Mönchengladbach: de beste vrouwen

Het begint een mooie traditie te worden. Na een groot toernooi maken we met de redactie van hockey.nl een team met de uitblinkers van het toernooi. Graag schotelen we je twee droomploegen voor met de allstars van het afgelopen EK. We beginnen met de vrouwen, morgen volgen de mannen. 

Doel: Clara Pérez (Spanje)
De keepster van Athletic Terrassa werd op het EK uitgeroepen tot beste goalie van het toernooi. Ze was de enige echte eerste keus bij de beste drie landen. Bij finalisten Nederland en Duitsland wisselden beide keepers elkaar af. Clara Pérez was wel de onbetwiste nummer één bij Spanje, ze miste dit EK geen minuut. Bovendien had ze een flink aandeel in de bronzen plak, door een hoofdrol op te eisen in de troostfinale tegen België. Daar maakte ze de ene na de andere shoot-out van de Belgen onschadelijk én stopte ze ook nog twee strafballen.

Clara Pérez. Foto: Willem Vernes

Verdediging: Sanne Koolen (Nederland), Selin Oruz (Duitsland), Lisa Post (Nederland)
Ze is de stille kracht van Oranje. Treedt zelden op de voorgrond en heeft ‘in dienst van het team spelen’ tot kunst verheven. Op een minuscuul slordigheidje na speelde Sanne Koolen een dijk van een toernooi. Zeldzaam steady leidt zij de defensie van Nederland. Naast Koolen kiezen we voor Selin Oruz. Internationaal gelouterd, snel en goed in duels en nog steeds een van de beste verdedigers ter wereld.

Jammer voor Duitsland: Oruz speelde haar laatste toernooi en gaat zich richten op haar leven als arts. De driekoppige defensie – dat durven we wel aan met deze drie namen – wordt gecompleteerd door Lisa Post. Zij stond dit toernooi zowel achterin als verdedigende midden-midden bij Oranje. Een baken van rust, ook amper op een fout te betrappen en met de longinhoud van een tank. Zoals bondscoach Raoul Ehren zei: zij is in staat om na een wedstrijd nog terug te rennen naar ons hotel. Dit EK kwamen we amper betere verdedigers tegen dan de Post Express.

Sanne Koolen. Foto: Willem Vernes

Middenveld: Pien Sanders (Nederland), Xan de Waard (Nederland), Yibbi Jansen (Nederland), Lucia Jiménez (Spanje)
Yep, heel veel Oranje op dit middenveld. Maar ze zijn allemaal verklaar- en verdedigbaar – vinden wij althans. Laten we beginnen met Pien Sanders. Speelde dit toernooi volledig als middenvelder en deed dat met een onstopbare drive. Het was ook haar eerste toernooi als aanvoerder en die kartrekkersrol liet ze op het EK iedere wedstrijd zien. Dat ze haar jubileumwedstrijd (150 caps, na het groepsduel met Duitsland) opluisterde met twee goals, maakte haar toernooi helemaal memorabel.

Ook om Yibbi Jansen konden we echt niet heen. De topscorer van het toernooi die tot haar eigen ongemak ook nog tot beste speelster werd gekroond. Haar corner was voor Oranje van kapitale waarde in de halve finale tegen Spanje. Over Xan de Waard hebben we iets langer nagedacht. Die was wat zoekende aan het begin van het toernooi. Danste minder met de bal dan we gewend zijn. Maar dat maakte De Waard in de eindstrijd helemaal goed, waar zij en Sanders Nederland bij de hand namen in een lastige fase.

Pien Sanders na haar doelpunt tegen Duitsland. Foto: Willem Vernes

Naast het Oranje-trio is er een plekje voor Lucia Jiménez. De technisch begaafde middenvelder van Spanje is een speelster waarvoor je naar het stadion komt. Dan moet je wel naar Mannheimer HC, want daar verdient Jiménez haar brood.

Aanval: Patricia Alvarez (Spanje), Frédérique Matla (Nederland), Sophia Schwabe (Duitsland)
Toen we deze opstelling gingen maken, was de naam van Patricia Alvarez wel héél snel opgeschreven. Want eerlijk is eerlijk: uitblinken tegen Nederland, dat lukt niet veel speelsters. Nou, Alvarez dus wel met haar meesterlijke hoge backhand tegen Oranje, die de 0-1 opleverde. Eerder maakte ze ook een belangrijke goal tegen België in de groepsfase.

Patricia Alvarez juicht na haar doelpunt voor Spanje tegen Nederland. Foto: Willem Vernes

Frédérique Matla zorgt voor het Nederlandse tintje in de voorhoede. Of misschien daar net wat achter, hangend en veel aan de bal. Die vrijere rol vindt ze fijner dan die van diepe spits. Hoe dan ook, een aanvaller die alles kan. Van keihard schieten tot subtiel kaatsen, Matla liet het allemaal zien dit EK. Het laatste plekkie is voor de Duitse Sophia Schwabe. De pas 22-jarige spits had geen last van plankenkoorts op dit EK. Met twee goals en een assist in openingswedstrijd van Duitsland, was haar toernooi al snel geslaagd. Schwabe is dus gezegend met Torinstinkt, maar heeft ook een goede actie in huis. Een speelster die nog een prachtige toekomst voor zich heeft.

Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.