WK-afwezige Pakistan: ‘Lopen jaren achter op de wereldtop’

Ze zijn het land met de meeste WK-titels. Maar op het komende WK zijn ze weer de grote afwezige. Pakistan schittert al jaren door absentie in het internationale tophockey. En dat doet pijn, vertelt bondscoach Siegfried Aikman.

Het is inmiddels meer dan twintig jaar geleden dat Pakistan een rol van betekenis speelde in de mondiale top. Op de Olympische Spelen van 2000 werden de Aziaten – met onder meer sleepspecialist Sohail Abbas in de gelederen – vierde. De echte gouden periode was toen allang voorbij. Pakistan pakte zijn vier wereldtitels in 1971, 1978, 1982 en 1994. In het grashockeytijdperk.

In de afgelopen jaren zakte de voormalige grootheid steeds verder weg. Ze plaatsen zich niet voor de twee laatste Olympische Spelen en het WK van 2014. Op de laatste WK’s waar Pakistan wel aan meedeed, werden ze twaalfde. ‘Maar hier zien ze zichzelf nog als een groot hockeyland, hoor’, zegt Siegfried Aikman. Aikman is sinds een jaar bondscoach van de nummer zeventien van de wereld. ‘Pakistan is ontzettend trots op zijn hockeyprestaties uit het verleden. Er was laatst een jonge speler uit mijn team die vertelde dat ‘we’ met het team vier keer wereldkampioen waren geworden. Alsof-ie er zelf iets aan bij had gedragen. Die trots is natuurlijk mooi. Maar we moeten er niet meer op teren.’

Het Pakistan van Aikman op de Nations Cup in Potchefstroom. Foto: FIH/Worldsportpics

Leven in het verleden

Maar dat gebeurt nog wel. ‘Er wordt nog vaak geleefd in het verleden. Hockey is hier nog steeds de sport van Bovelander, Litjens en Kruize. De spelers van nu kent het Pakistaanse volk niet. Niet van de nationale ploeg, niet van andere landen. Mijn selectie stel ik niet – zoals ongeveer alle andere bondscoaches – zelf samen. Dat doet een keuzecommissie, met veel mensen uit die oude glorietijd.’

‘Vroeger speelde Pakistan een systeem met drie verdedigers, twee middenvelders en vijf aanvallers. Dat is allang achterhaald, natuurlijk. Maar in mijn selectie zitten nog steeds amper middenvelders. Zo wordt er ook veel academies opgeleid. Je bent verdediger of aanvaller. Punt. Met die gedachte moeten we aan de slag. Dat is een cultuuromslag die heel langzaam plaatsvindt. We lopen jaren achter bij de wereldtop, vooral op tactisch gebied.’

Pakistan verspeelde zijn kans op een WK-ticket op de Asian Cup, die eind mei begon in Indonesië. Daar kwam de ploeg van Aikman twee goals tekort om door te dringen tot de halve finales, waardoor deelname aan het wereldkampioenschap een utopie werd. ‘Dat was een grote teleurstelling, al was kwalificatie geen hard doel. Er zijn wel consequenties aan verbonden. En die waren niet mals. De secretaris-generaal van de bond moest weg omdat we het WK niet haalden. En ook onze teammanager is ontslagen.’

Een grote Pakistaanse held uit het verleden: Sohail Abbas. Foto: Koen Suyk

Manager ontslagen, salaris niet uitbetaald

Dat laatste kwam door een curieus voorval in de laatste, beslissende wedstrijd van de poulefase op die Asian Cup tegen Japan. ‘Door een verkeerde wissel stonden we eventjes met twaalf man in het veld. Mag natuurlijk niet gebeuren, maar het kan wel gebeuren. Het wisselschema is een taak van de manager en dat foutje werd hem zwaar aangerekend. Hij moest weg, een beslissing die ik betreur en overdreven vind. Als je iemand als schuldige wil aanwijzen voor dit voorval, dan moet je bij mij zijn.’

Never a dull moment bij Pakistan, waar Aikman afgelopen zomer ineens twaalf spelers zag afhaken na de Commonwealth Games in Engeland. ‘Die jongens konden daar in de competitie blijven hockeyen, tegen een voor Pakistaanse begrippen zeer goede vergoeding. Dit was tegen de afspraken van de bond in, waardoor die spelers zijn geschorst. Hierdoor konden ze niet meedoen in de aanloop naar de Nations League, van afgelopen maand.’

Op het toernooi in Zuid-Afrika eindigde Pakistan als zevende van de acht deelnemers. Het was tot kort voor de start van het toernooi onduidelijk of The Green Machine überhaupt mee kon doen. Er was geen geld voor tickets en het verblijf. ‘Uiteindelijk is dat last minute geregeld’, verzucht Aikman. ‘Geld blijft een probleem zo lang de prestaties achterblijven. Ik wacht zelf ook nog op mijn salaris van de afgelopen acht maanden. Dat vind ik natuurlijk heel vervelend, maar het heeft absoluut geen zin om mij daar druk over te maken. Het is nou eenmaal zoals het hier soms gaat.’

Aikman coachend op de Nations Cup. Foto: FIH/Worldsportpics

Een torenhoge ambitie: de WK-finale van 2026

Onrust is een constante factor in het Pakistaanse hockey. Maar desondanks zijn de ambities torenhoog. Alsof de tijd heeft stilgestaan. ‘De bond wil op het WK van 2026 er niet alleen bij zijn, ze willen ook de finale halen. Ik ben een optimist, maar ook ik weet dat dit wel heel ambitieus is. Maar goed, ik ga wel voor die doelstelling, ook al wordt het een enorme uitdaging. Ik zou het al fantastisch vinden als we dit land – waar ik vroeger als liefhebber zo van genoot – weer tussen de toplanden kunnen krijgen. Eerst naar de top tien van de wereld, daarna zien we verder.’

Hardop dromend: ‘De band tussen Pakistan en Nederland is altijd warm geweest. Hoe mooi zou het zijn als Oranje hier in 2023 een wedstrijd zou spelen? Ik weet het, het is vast allemaal lastig met de internationale kalender. Maar zo’n affiche – uit vroegere tijden – zou het enthousiasme hier zo’n boost geven. Het zou eraan bij kunnen dragen dat we er de volgende keer wel bij zijn.’