Oefening baart kunst. Zeker bij het tegenhouden van strafballen. Keepster Emma Staats van Tilburg Onder-18 pakte er zaterdag twee tegen SCHC in de Landelijke Jeugdcompetitie. Ondanks haar heldhaftige optreden kon ze niet voorkomen dat haar tegenstanders uit Bilthoven met 4-1 wonnen.
Een paar keer tikt Staats met de stick tegen de lat, dan draait ze om. Dan klapt ze twee keer op haar rechter legguard, nog een keer tegen de lat en dan in haar handschoen. De keeper is er klaar voor. Als Isa van Heerde naar de bal stapt, komt Staats van de doellijn. Ze duikt naar haar stickkant en stopt de inzet. Maar dan hoort ze dat Van Heerde het opnieuw mag proberen. De goalie is te vroeg van de lijn gekomen, oordeelt de scheidsrechter.
Weer dat ritueel. Opnieuw pakt ze die strafbal, die nu nog zwakker is gepusht. ‘Oh, heb je de beelden? Laat eens zien’, zegt een nieuwsgierige Staats, die benieuwd is of ze daadwerkelijk te vroeg van haar lijn is gekomen. ‘Volgens mij sta ik nog met mijn rechtervoet voet op de lijn.’
Dit bericht op Instagram bekijken
Twee strafballen tegen, twee gepakt. Ziet zij zichzelf als een specialist? ‘Mijn teamgenootje Mijs Berkhemer had al een idee waar dat meisje van SCHC ‘m zou nemen. Maar het is ook het meest logisch dat ze pushen aan de stickkant. Dus een specialist? Lastig hoor. Ik vind het leuk om op de training te oefenen en een aantal meiden ook.’
We leggen de vraag ook even neer bij Tilburg-coach Teun Uitdehaag. ‘Wij hebben er in de voorbereiding een spel van gemaakt’, begint hij. ‘Als je op de training een strafcorner haalde, dan werd dat direct een strafbal. En toen pakte Emma er op een gegeven moment elf achter elkaar. Dat is bizar natuurlijk. En die ballen waren echt niet slecht ingeschoten, hoor.’
Emma Staats. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures
Concentratie
Dus had Uitdehaag alle vertrouwen in zijn keepster. Toch erkent Staats dat ze zich moeilijk kon concentreren voor de tweede poging van Van Heerde, de dochter van oud-international Hanneke Smabers. ‘Dat voelt best als een tegenslag. Een strafbal tegenkrijgen is sowieso niet fijn en dan moet je hem nóg een keer stoppen’, vertelt de 17-jarige keepster op het terras van Tilburg.
Probeert Staats op zo’n moment de tegenstander uit haar concentratie te halen? Ze lacht. ‘Nee’, begint ze haar uitleg. Nog een keer een lach. ‘Dat is een beetje mijn eigen probleem. Als ik dat doe dan haal ik mijzelf uit de wedstrijd.”
Dat strookt niet met de uitleg van Uitdehaag, die Staats omschrijft als ‘nuchter’ en een ‘echte leider’. ‘Emma is onze aanvoerder. Alleen draagt ze de band niet, omdat wij het risico niet willen lopen dat we geen keepster hebben als de aanvoerder een kaart krijgt voor het hele team.’
Meetrainen als McFerran er niet is
Waar ligt haar plafond, denkt de coach? ‘Dat ligt echt bij haarzelf. Het keepersvak is echt een ervaringsvak. De meesten zijn pas op hun best als ze eind twintig zijn. Als Emma dat geduld kan opbrengen, dan denk ik dat ze hier de keepster van dames 1 kan worden.’
Ze traint inmiddels mee bij de hoofdselectie als Iers international Ayeisha McFerran of Ingeborg Dijkstra ontbreekt en een tweede goalie nodig is. ‘De eerste keer dat ik mocht meetrainen, vond ik zó spannend’, vertelt Staats, die in de E-jeugd al merkte dat ze talent had. Ze was verdediger, maar werd keepster. ‘We rouleerden in de jeugd wie op doel stond. De meesten zagen dat als een straf. Ik niet. Lotte Kleijnen, die vroeger hier in Dames 1 keepte, was altijd mijn grote voorbeeld. Ik vond het heel leuk om haar te zien keepen.’
Misschien is Staats later zelf wel een voorbeeld, want zij droomt van een debuut en uiteindelijk vaste plek in de hoofdmacht. Aan haar om die droom te verwezenlijken. ‘Maar gelukkig duurt de stap naar de senioren nog even. Kan ik voorlopig hier lekker mijn ding doen en af en toe meetrainen. Daar word ik alleen maar een beter van.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.