Mikki Roberts mist het EK, maar hoopt op titel met Tilburg JO16

Stiekem hoopte ze op een plekje in de selectie voor het EK in Mönchengladbach. Maar dat bleek voor Mikki Roberts (23) sowieso niet haalbaar, nu ze herstelt van een operatie aan haar heup. Toch maakt de tweevoudig international deze zomer nog kans op zilverwerk. Niet als speelster, maar als coach: haar jongens van Tilburg JO16 staan zaterdag in de halve finale van het NK Jeugd, tegen Cartouche. ‘Er zit zoveel talent in dit team.’

Ze klinkt haast een beetje als een jonge versie van Marieke Dijkstra, de succesvolle coach van de vrouwen van Den Bosch. Met net zoveel vuur en gedrevenheid spreekt Tilburg-verdediger Roberts over haar jongens. Samen met Joep van Nuland, video-analist bij de Oranje Heren, stoomt ze het team klaar voor misschien wel een unieke prijs: de landstitel.

Vier seizoenen lang vormt het trainersduo al het stille fundament onder het succes van deze lichting. Onder hun leiding klommen de jongens langzaam naar de top van de Nederlandse jeugd. Vier keer bereikten ze de afgelopen jaren de halve finale van een NK, op het veld en in de zaal. Telkens bleek de finale net een brug te ver. Maar dit zou wel eens het seizoen kunnen zijn waarin ze eindelijk oogsten, denkt Roberts.

Twee interlands speelde Mikki Roberts tot dusver voor het Nederlands elftal. Foto: Willem Vernes

Overtuigende winst in kwartfinale

Vorige week zaterdag, in de kwartfinale tegen Gooische, leek het er in het begin nog op dat het mis zou gaan. Binnen een paar minuten stond Tilburg met 1-0 achter. Maar haar ploeg raakte geen moment in paniek en keerde de wedstrijd volledig om, vertelt Roberts, die zag hoe Tilburg JO16 de wedstrijd overtuigend met 6-2 naar zich toe wist te trekken.

‘Uiteindelijk is het de meest overtuigende overwinning van dit team op een NK in al die jaren geworden. Ze hebben nu voor het eerst op een NK laten zien wat ze in huis hebben. Veel individuele klasse. Snelheid. Flink wat scorend vermogen. Dit team heeft gewoon een perfecte mix van alles. Ze zijn zo op elkaar ingespeeld dat ze precies weten wat ze van elkaar kunnen verwachten en hoe ze elkaar in hun kracht kunnen zetten. Je ziet ook duidelijk de ervaring die ze inmiddels hebben opgedaan. Er zit zoveel talent in dit team’, vertelt Roberts, die na een heupoperatie een streep heeft gezet door het EK in Mönchengladbach (8-17 augustus). Ook het begin van de competitie zal ze niet halen, weet ze nu al.

Tilburg JO16 speelt zaterdag de halve finale van het NK, tegen Cartouche. Foto: Bart van der Ruijt

Het leuke aan het trainen van jeugd is dat je ziet hoe ze de hele week bezig zijn met wat je ze op de training hebt meegegeven. Mikki Roberts

Roberts is het schoolvoorbeeld van iemand die smoorverliefd is op bal en stick. Zelf traint ze al vier keer per week met Tilburg en maakt ze extra uren op het veld voor het perfectioneren van haar sleeppush. Ze behoorde de afgelopen jaren tot de trainingsselectie van Jong Oranje en soms van het Nederlands elftal. Niemand zou het gek vinden als ze haar vrije uren gebruikte om tot rust te komen. Maar ondanks haar drukke schema staat Roberts meerdere keren per week op het veld met JO16.

‘Het leuke aan het trainen van jeugd is dat je ziet hoe ze de hele week bezig zijn met wat je ze op de training hebt meegegeven. Soms oefenen we bijvoorbeeld op de scoop. Een week later zie je iemand dan de halve wedstrijd scoopen. Daar gaat het om: hun ontwikkeling. Dat is gewoon superleuk om te zien. Je merkt ook dat er steeds meer leiderschap binnen het team ontstaat. Ze worden ouder, volwassener. Je ziet ze met de week groeien.’

Mikki Roberts heeft een strafcorner verzilverd voor Tilburg. Foto: Willem Vernes

Ligt er een carrière als coach in het verschiet?

Ooit begon Roberts als trainster van een meisjesteam. Tegenwoordig coacht ze al jaren de jongens. Ze krijgt er energie van.

‘Aan het begin van het seizoen kwamen we met z’n allen bij elkaar. Uit zichzelf spraken de jongens de ambitie uit weer minimaal de kwartfinale te halen. Vanaf daar wilden ze ontdekken wat er nog meer mogelijk was. Hun ambitie werkt aanstekelijk. Het geeft Joep en mij de energie om elke training het beste uit henzelf te laten halen. Om hen te helpen hun doelen te bereiken.’

Als tophockeyster kan Roberts nog wel een jaar of tien mee. Maar wat gebeurt er als ze besluit te stoppen? Ligt er dan een carrière als coach in het verschiet? Gevraagd naar haar ambities spreekt opnieuw haar hockeyhart.

‘Stoppen met hockeyen zie ik nog lang niet gebeuren. Ooit komt het natuurlijk wel, maar daar heb ik eigenlijk nog niet echt over nagedacht. Ik vind het in ieder geval geweldig om training te geven. Ik haal daar ontzettend veel plezier uit. Als ik straks zelf niet meer speel, kan ik me eigenlijk niet voorstellen dat ik nooit meer op een hockeyveld sta. Dat zou me waarschijnlijk gaan vervelen. Maar ja, dat is nog zo ver weg… Het enige wat ik nu weet, is dat ik volgend seizoen die jongens nog lekker train.’